Stanisław Bladowski

Z Historia AGH
Stanisław Bladowski
Stanislaw Bladowski.jpg
Nazwisko Bladowski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 27 listopada 1902
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 4 października 1971
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Urządzeń i Sieci Elektrycznych Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1969-1971)
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP

Prof. nadzw. dr inż. Stanisław Bladowski (1902–1971)

Specjalność: konstrukcja oraz eksploatacja kabli i przewodów wysokiego napięcia, bezpieczeństwo przy urządzeniach elektrycznych, gospodarka energetyczna

Życiorys

Urodził się 27 listopada 1902 r. w Krakowie. Zmarł 4 października 1971 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej w 1930 r. (dyplom inżyniera elektryka). Pracę doktorską obronił w r. 1950. W 1956 mianowany profesorem nadzwyczajnym. Pracował w Miejskim Zakładzie Elektrycznym we Lwowie, Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie, Elektrowni Warszawa, Fabryce Kabli w Krakowie. Był dyrektorem Południowego Zjednoczenia Przemysłu Elektrycznego w Katowicach, wykładowcą Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.

W roku 1947 rozpoczął wykłady z urządzeń i sieci elektrycznych na Akademii Górniczej. Był zastępcą profesora i profesorem nadzwyczajnym (od 1956 r.), kierownikiem Katedry Urządzeń i Sieci Elektrycznych na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej Akademii Górniczo\=Hutniczej (do 1969), kierownikiem Zakładu Urządzeń i Systemów Elektroenergetycznych w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych (1969/1971).

Autor 16 książek oraz ponad 100 artykułów.

Członek Komitetu Elektryfikacji PAN, Stowarzyszenia Elektryków Polskich

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka Honorowa SEP, NOT i TNOiK, godność członka honorowego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz TNOiK

Bibliografia

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 16
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 17–18, portr.