Stanisław Piechota

Z Historia AGH
Wersja z dnia 12:06, 24 sty 2023 autorstwa MagdalenaWadowiec (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Stanisław Piechota
Stanisław Piechota.jpg
Nazwisko Piechota
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 23 lutego 1940
Miejsce urodzenia Ulina Mała
Data śmierci 13 grudnia 2022
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, technika podziemnej eksploatacji złóż, budownictwo podziemne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego (1984-1987, 1987-1990)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19841987
ProdziekanWydział Górniczy19871990

Prof. dr hab. inż. Stanisław Piechota (1940-2022)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, technika podziemnej eksploatacji złóż, budownictwo podziemne

Nota biograficzna

Urodził się 23 lutego 1940 roku w Ulinie Małej. Zmarł 13 grudnia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1963 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

W roku akademickim 1964/64 prowadził zajęcia zlecone w Katedrze Górnictwa Ogólnego, a w 1964 roku rozpoczął prace asystenta w Katedrze i Zakładzie Górnictwa Ogólnego Wydziału Górniczego AGH.

W latach 1964-1966 był asystentem, w latach 1966-1972 starszym asystentem 1966–1972.

W 1972 roku na podstawie pracy "Badania niektórych parametrów masowego urabiania i wypuszczania rudy Zn-Pb w rejonie olkuskim" napisanej w Instytucie Górnictwa Podziemnego WG uzyskał doktorat. Następnie w latach 1972-1984 był adiunktem.

W 1982 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1991-1999 był profesorem nadzwyczajnym. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1982-1985 był zastępcą dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego i w latach 1984-1992 był kierownikiem Zakładu Eksploatacji Rud.

W latach 1984-1990 był prodziekan Wydziału Górniczego.

Od 1992 roku był kierownik Pracowni Eksploatacji Złóż.

Od 1996 roku był zastępcą kierownika Zakładu Górnictwa Podziemnego.

W latach 1972-1983 był sekretarzem Uczelniano-Przemysłowego Zespołu ds. Cynku i Ołowiu. W latach 1992-1999 był członkiem Senatu AGH.

Autor ponad 120 prac publikacji, w tym podręczników i skryptów oraz patentów. Ponadto autor kilkudziesięciu prac projektowych, doświadczalnych, badawczych i ekspertyz.

Promotor kilku doktoratów.

Członek Komitetu Górnictwa PAN, Komitetu Górnictwa i Geologii przy Radzie Naukowej "Cuprium" we Wrocławiu, Głównej Komisji ds. Polityki Surowcowej przy ZG SITG, Komitetu Obudowy Kotwiowej w Podziemnych Zakładach Górniczych przy prezesie WUG, Zespołu Górnictwa, Geodezji i Transportu T-12 KBN, Naczelnej Organizacji Technicznej, Sekcji T12A KBN (Komitecie Badań Naukowych), Rady Nauki przy Ministrze Edukacji, Uczelniano-Przemysłowym Zespole d/s Cynku i Ołowiu.

Ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Złota Odznaka "Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego", Odznaka Honorowy Zasłużony dla KGHM Polska Miedź SA, Odznaka „Za prace społeczną i zawodową dla górnictwa ziemi krakowskiej”, stopień „Generalnego Dyrektora Górniczego I stopnia”.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/piechota-stanislaw-001713

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 139
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
  • [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 197
  • [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s. 35
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273-274
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 481, [foto]

Inne