Romuald Karol Rosłoński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 61: Linia 61:


Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych.  
Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych.  
Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951).
 
== Odznaczenia i nagrody ==
 
Laureat Nagrody Państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii.


==Źródło==
==Źródło==

Wersja z 11:57, 10 wrz 2014

Romuald Karol Rosłoński
Romuald Roslonski.jpg
Nazwisko Rosłoński
Imię / imiona Romuald
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 10 marca 1880
Miejsce urodzenia Bednarów k. Kałuszy
Data śmierci 4 stycznia 1956
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
Pełnione funkcje Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego AGH (1945-1954)
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Nagroda Państwowa II stopnia

Prof. zw. dr hab. inż. Romuald Karol Rosłoński (1880–1956)

Specjalność: hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia

Życiorys

Urodził się 10 marca 1880 r. w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł stycznia 1956 r. w Krakowie. Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim.

Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. W AGH od 1945 r., w latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56.

Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.

Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych.

Odznaczenia i nagrody

Laureat Nagrody Państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii.

Źródło

  • Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556
  • Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 51–53