Romuald Karol Rosłoński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
|fields=hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
|function=Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego AGH (1945-1954), kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych (1954-1956)
|function=Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego Wydziałów Politechnicznych AGH (1945-1954), kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych Wydziałów Politechnicznych (1954-1956)
|faculty=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|faculty=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|awards=Nagroda Państwowa II stopnia
|awards=Nagroda Państwowa II stopnia

Wersja z 10:01, 20 paź 2014

Romuald Karol Rosłoński
Romuald Roslonski.jpg
Nazwisko Rosłoński
Imię / imiona Romuald Karol
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 10 marca 1880
Miejsce urodzenia Bednarów
Data śmierci 4 stycznia 1956
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
Pełnione funkcje Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego Wydziałów Politechnicznych AGH (1945-1954), kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych Wydziałów Politechnicznych (1954-1956)
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Nagroda Państwowa II stopnia

Prof. zw. dr hab. inż. Romuald Karol Rosłoński (1880–1956)

Specjalność: hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia

Życiorys

Urodził się 10 marca 1880 r. w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł stycznia 1956 r. w Krakowie. Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim.

Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. Z AG związany od 1945 r. Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego (1945-1954). W latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56.

Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.

Członek zw. TNW, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych.

Odznaczenia i nagrody

Laureat Nagrody Państwowej II st.

Źródło

  • Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556
  • Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 51–53