Roman Zygmunt Rieger: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 64: | Linia 64: | ||
{{DEFAULTSORT:Rieger, Roman Zygmunt}} | {{DEFAULTSORT:Rieger, Roman Zygmunt}} | ||
[[Category: | [[Category:Uczeni]] | ||
Wersja z 13:49, 17 gru 2013
| Roman Zygmunt Rieger | |
|---|---|
| Nazwisko | Rieger |
| Imię / imiona | Roman |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. |
| Data urodzenia | 1870–1947
|
| Dyscyplina/specjalności | maszyny górnicze, organizacja pracy
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi (1929), Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta (1931) |
Prof. dr inż. Roman Zygmunt Rieger (1870–1947)
Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy
Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zast. profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako prof. kontraktowy.
Redaktor i wydawca pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne, było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
W uznaniu zasług w maju 1947 r. nadano mu tytuł Doktora honoris causa AG.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 165–166
- Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133–137