Roman Ney: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Pięciokrotnie Ministra Eduakcji Narodowej; Sekr. Nauk. PAN; Medal im. M. Kopernika PAN, Krzyż Komandorski | | awards = Pięciokrotnie Ministra Eduakcji Narodowej; Sekr. Nauk. PAN; Medal im. M. Kopernika PAN, Krzyż Komandorski i Oficerski OOP, Zasłużony Nauczyciel PRL, Order Palmy Akademickie (Francja), medal „Za zasługi przy odnowie zabytków Krakowa”. | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 2005 | | dhc_year = 2005 | ||
| dhc_reason = za wybitne osiagnięcia | | dhc_reason = za wybitne osiagnięcia w dziedzinie geologii naftowej i geotermii, stworzenie podstaw teoretycznych i szkoły w zakresie gospodarki surowcami mineralnymi i energią, wykształcenie wielu pokoleń specjalistów naftowych i górniczych, a także w uznaniu wielkich zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Roman Ney''' (1931-) | Prof. zw. dr hab. inż. '''Roman Ney''' (1931-) | ||
| Linia 52: | Linia 52: | ||
Specjalność: geologia (geologia złóż, gospodarka surowcami mineralnymi, gospodarka energią) | Specjalność: geologia (geologia złóż, gospodarka surowcami mineralnymi, gospodarka energią) | ||
Urodził się 18 lutego 1931 roku | Urodził się 18 lutego 1931 roku w Pińsku. W 1955 r. ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej; dr AGH — 1962, dr habilitowany — 1967, prof. nadzw. — 1972, prof. zw. — 1976. | ||
W AGH początkowo zastępca asystenta, asystent, adiunkt (1952–1968), docent (1968–1971), profesor, dyrektor Instytutu Surowców Energetycznych (1979–1992), kierownik Katedry Polityki Energetycznej (1996–2001) na Wydziale Paliw i Energii. Rektor AGH w latach 1972–1975, 1979–1981. | |||
Od | Od 1976 r. członek PAN. Kierownik Zakładu Gospodarki Surowcami Mineralnymi, dyrektor Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (1986-). Sekretarz Naukowy Oddziału w Krakowie (1978–1980), Sekretarz Wydziału Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych (1984–1988). Sekretarz Naukowy PAN (1988–1989), Wiceprezes (1990–1992). | ||
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami PAN (przewodniczący 1979-), Komitetu Prognoz | Członek Komitetu Gospodarki Surowcami PAN (przewodniczący 1979-), Komitetu Prognoz „Polska w XXI wieku” (przewodniczący 1990–1992, wiceprzewodniczący 1993-), członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. | ||
Badania: opracowanie ( | Badania: opracowanie (w wyniku badań porównawczych w Polsce, na Ukrainie, w Rumunii, na Morawach i w Słowacji) nowego ujęcia budowy geologicznej zapadliska przedkarpackiego i obszarów przyległych (co przyczyniło się do rozwoju poszukiwań naftowych i odkrycia złóż gazu); opracowanie podstaw naukowych i stworzenie nowego kierunku badań: gospodarka surowcami mineralnymi (zorganizowanie w PAN komitetu problemowego Gospodarki Surowcami Mineralnymi oraz jednostki naukowej Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią); współinicjator badań nad wykorzystaniem energii geotermalnej dla ciepłownictwa (stworzenie szkoły naukowej w Krakowie w ramach PAN i AGH); polityka energetyczna i odnawialne źródła energii; współorganizator w AGH nowego Wydziału Paliw i Energii. | ||
Działalność pozanaukowa: Podsekretarz Stanu | Działalność pozanaukowa: Podsekretarz Stanu w MNSWiT (1974–1978); przewodniczący Państwowej Rady Energetycznej (1984–1991), członek Prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (1979–1990), zastępca przewodniczącego Rady Naukowej Tatrzańskiego Parku Narodowego (1991-); członek Rady Nardzorczej Geotermii Podhalańskiej S.A.; członek Komisji Ochrony Kopalni Soli i Miasta Wieliczka (1978-); poseł Sejmu IX kadencji (1989–1991; przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego); członek Społecznej Rady Planowania przy CUP (1993-). | ||
Autor licznych prac oryginalnych, książek, patentów | Autor licznych prac oryginalnych, książek, patentów i ekspertyz. Promotor prac doktorskich i habilitacyjnych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Uchwała | * Uchwała nr 49/2005 Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r. w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Prof. Romanowi Neyowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r.. s. 26 | ||
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki | * Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A - O. Warszawa 2003. S. 680 | ||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M — R. Warszawa 2000. S. 283 | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 905 | ||
* Zaproszenie Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej na uroczyste posiedzenie senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa prof. Romanowi Neyowi, portr. | * Zaproszenie Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej na uroczyste posiedzenie senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa prof. Romanowi Neyowi, portr. | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice 2004. S. 246 | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice 2004. S. 246 | ||
Wersja z 12:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Roman Ney (1931-)
Specjalność: geologia (geologia złóż, gospodarka surowcami mineralnymi, gospodarka energią)
Urodził się 18 lutego 1931 roku w Pińsku. W 1955 r. ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej; dr AGH — 1962, dr habilitowany — 1967, prof. nadzw. — 1972, prof. zw. — 1976.
W AGH początkowo zastępca asystenta, asystent, adiunkt (1952–1968), docent (1968–1971), profesor, dyrektor Instytutu Surowców Energetycznych (1979–1992), kierownik Katedry Polityki Energetycznej (1996–2001) na Wydziale Paliw i Energii. Rektor AGH w latach 1972–1975, 1979–1981.
Od 1976 r. członek PAN. Kierownik Zakładu Gospodarki Surowcami Mineralnymi, dyrektor Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (1986-). Sekretarz Naukowy Oddziału w Krakowie (1978–1980), Sekretarz Wydziału Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych (1984–1988). Sekretarz Naukowy PAN (1988–1989), Wiceprezes (1990–1992).
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami PAN (przewodniczący 1979-), Komitetu Prognoz „Polska w XXI wieku” (przewodniczący 1990–1992, wiceprzewodniczący 1993-), członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
Badania: opracowanie (w wyniku badań porównawczych w Polsce, na Ukrainie, w Rumunii, na Morawach i w Słowacji) nowego ujęcia budowy geologicznej zapadliska przedkarpackiego i obszarów przyległych (co przyczyniło się do rozwoju poszukiwań naftowych i odkrycia złóż gazu); opracowanie podstaw naukowych i stworzenie nowego kierunku badań: gospodarka surowcami mineralnymi (zorganizowanie w PAN komitetu problemowego Gospodarki Surowcami Mineralnymi oraz jednostki naukowej Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią); współinicjator badań nad wykorzystaniem energii geotermalnej dla ciepłownictwa (stworzenie szkoły naukowej w Krakowie w ramach PAN i AGH); polityka energetyczna i odnawialne źródła energii; współorganizator w AGH nowego Wydziału Paliw i Energii.
Działalność pozanaukowa: Podsekretarz Stanu w MNSWiT (1974–1978); przewodniczący Państwowej Rady Energetycznej (1984–1991), członek Prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (1979–1990), zastępca przewodniczącego Rady Naukowej Tatrzańskiego Parku Narodowego (1991-); członek Rady Nardzorczej Geotermii Podhalańskiej S.A.; członek Komisji Ochrony Kopalni Soli i Miasta Wieliczka (1978-); poseł Sejmu IX kadencji (1989–1991; przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego); członek Społecznej Rady Planowania przy CUP (1993-).
Autor licznych prac oryginalnych, książek, patentów i ekspertyz. Promotor prac doktorskich i habilitacyjnych.
Źródło:
- Uchwała nr 49/2005 Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r. w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Prof. Romanowi Neyowi. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 27 kwietnia 2005 r.. s. 26
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A - O. Warszawa 2003. S. 680
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M — R. Warszawa 2000. S. 283
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Warszawa 1989. S. 905
- Zaproszenie Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej na uroczyste posiedzenie senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa prof. Romanowi Neyowi, portr.
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice 2004. S. 246