Roman Józef Woźniacki

Z Historia AGH
Roman Józef Woźniacki
Roman Woźnicki.jpg
Nazwisko Woźniacki
Imię / imiona Roman Józef
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 grudnia 1920
Miejsce urodzenia Myślenice
Data śmierci 5 maja 1995
Dyscyplina/specjalności metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. nadzw. dr hab. inż. Roman Józef Woźniacki (1920–1995)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców

Nota biograficzna

Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku.

W czasie wojny pracował w jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej.

Po wojnie podjął Studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.

W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie.

Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH. W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.

W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. W 1967 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Metoda określania wymiany ciepła w równoległoprądowych wymiennikach w ujęciu zagadnień Gauchy'ego" i otrzymał tytuł docenta.

W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w specjalności gospodarka cieplna i budowa pieców.

Autor lub współautor wielu artykułów naukowych z dziedziny zastosowania metod matematycznych w technice cieplnej oraz pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego, 20 patentów.

Był prekursorem stosowania rachunku krakowianowego w obliczeniach cieplnych.

Wypromował 13 doktorów oraz około 150 prac magisterskich i inżynierskich. Był recenzentem kilkudziesięciu rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.

Od 1991 roku na emeryturze.

Brał udział w wielu konferencjach i Zjazdach Termodynamików Polskich. Współpracował z wieloma ośrodkami naukowymi w kraju.

Od 1951 roku był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej, członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Honorowy Wydziału Metalurgicznego AGH, nagrody państwowe, resortowe i nagrody Rektora AGH


Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099
  • [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 54
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.

Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 115-116, [foto]

  • Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012. [Oprac. red. B Pawłowski]. Kraków 2012, s. 139-140, [foto]

Inne