Robert Stanisław Szyndler

Z Historia AGH
Robert Stanisław Szyndler
Robert Szyndler.jpg
Nazwisko Szyndler
Imię / imiona Robert Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 4 maja 1933
Miejsce urodzenia Skoczów


Dyscyplina/specjalności metalurgia (przeróbka plastyczna metali)
Pełnione funkcje Kierownik Zespołu Kuźnictwa w l.1980-
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo) 1989, dwukrotnie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1973, 1979, rektorskie; Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony dla Huty Warszawa.

Prof. dr hab. inż. Robert Stanisław Szyndler (1933–2021) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali, kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia

Nota biograficzna

Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Zmarł 25 maja 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1952 roku ukończył Gimnazjum Przemysłowe i Technikum Mechaniczno-Kuźnicze w Ustroniu, a następnie przez jeden rok pracował na stanowisku konstruktora i technologa w Kuźni Ustroń w Ustroniu.

W latach 1953-1958 studiował na Wydziale Metalurgicznym AGH.

W 1958 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Walcownictwa Katedry Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1964 roku na podstawie pracy "Badania metodą izotopową wpływu wielkości siły i kształtu odkuwki na wielkość zużycia wykroju w warunkach dotłaczania", napisanej pod kierunkiem profesora Wacława Leskiewicza, uzyskał doktorat.

W 1972 roku na podstawie rozprawy "Wielkość sił w procesie kucia na szybkobieżnych młotach matrycowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1984 roku został profesorem AGH.

W 1992 roku otrzymał tytuł profesora.

Odbył zagraniczne staże naukowe w: Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen), Uniwersytecie Technicznym w Miszkolcu, Instytucie Metali Nieżelaznych w Budapeszcie i Akademii Królewskiej w Sztokholmie.

W latach sześćdziesiątych był inicjatorem i organizatorem, pierwszych w tym czasie na uczelni, studenckich praktyk zagranicznych, organizatorem międzynarodowych studenckich sesji naukowych. W latach siedemdziesiątych pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Metalurgii ????


Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH.

Badania: kuźnictwo, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn (prace w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia); współautor oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.

Działalność pozanaukowa: założyciel i prezes Związku Kuźni Polskich; członek prezydium Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli; organizator ruchu studeckiego w ramach kół naukowych; organizator i przewodniczący stow. Nauk. Studentów AGH.

Autor ponad 160 publikacji naukowych, około 180 prac naukowo-badawczych, 10 patentów oraz szeregu niepublikowanych ekspertyz i opinii naukowych.

Prawie wszystkie prace badawcze zostały wykorzystane w praktyce przemysłowej, a opracowania teoretyczne stanowią praktyczny przyczynek do teorii i technologii przeróbki plastycznej metali.

Promotor 6 prac doktorskich i licznych inżynierskich i magisterskich. ///////////////////////////////////////


kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1980). 


Specjalizuje się w tematyce kuźnictwa, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn. Prowadził badania w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia. Jest współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych. Był założycielem i wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Związek Kuźni Polskich oraz członkiem zarządu Stowarzyszenia Euroforge. W roku 2012 został uhonorowany przez Walne Zgromadzenie Członków tytułem Honorowego Prezesa Związku Kuźni Polskich.



Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/szyndler-robert-02879

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 125
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 411–412, portr.
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1012
  • [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 128
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131


Artykuły

  • Nowak A.: Prof. zw. dr hab. inż. Robert Szyndler : jubileusz 80-cio lecia urodzin. Hutnik : Wiadomości Hutnicze 2013, nr 6, s. 459-460, [foto]

Inne


stan na dzień 8.07.2021

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Robert_Stanisław_Szyndler&oldid=66153”