Platon Januszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Elizawetpol
|birth_place=Elizawetpol
|death_date=25 kwietnia 1964
|death_date=25 kwietnia 1964
|fields=metalurgia
|death_place=Kraków
|fields=metalurgia, odlewnictwo
|function=kierownik Zakładu  Technologii Formy AGH (1954-1964)
|function=kierownik Zakładu  Technologii Formy AGH (1954-1964)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Platon Januszewicz
|name=Platon Januszewicz
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 48: Linia 49:
Prof. nadzw. mgr inż. '''Platon Januszewicz''' (1906–1964)
Prof. nadzw. mgr inż. '''Platon Januszewicz''' (1906–1964)


Dyscyplina/specjalności: metalurgia
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 5 kwietnia 1906 r. w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.
Urodził się 5 kwietnia 1906 roku w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 roku w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Po utworzeniu [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] na AGH, rozpoczął na nim pracę  jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 r. otrzymał nominację na prof. nadzw.
Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 roku uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.


Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT). Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.
Po utworzeniu [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] na AGH, rozpoczął na nim pracę  jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 roku otrzymał nominację na prof. nadzw.
 
Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.
 
Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT).




==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia PRL, Krzyż Oficerski OOP, złote odznaki NOT i STOP-u
[[Złoty Krzyż Zasługi]] (dwukrotnie), [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], złote odznaki NOT i STOP-u


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==


===== Książki =====
=====Książki=====
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński.  Warszawa  1997, s. 36-37
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński.  Warszawa  1997, s. 36-37
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny),  A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 126, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny),  A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 126, [foto]
Linia 71: Linia 76:
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red.  M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 92-95, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red.  M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 92-95, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)


====Artykuły====
* Profesor Platon Januszewicz. ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ; nr 133. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1966, nr 13, s. 135-138


{{DEFAULTSORT:Januszewicz, Platon }}
{{DEFAULTSORT:Januszewicz, Platon }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 14:52, 13 gru 2017

Platon Januszewicz
Platon Januszewicz.jpg
Nazwisko Januszewicz
Imię / imiona Platon
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 5 kwietnia 1906
Miejsce urodzenia Elizawetpol
Data śmierci 25 kwietnia 1964
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia, odlewnictwo
Pełnione funkcje kierownik Zakładu Technologii Formy AGH (1954-1964)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. nadzw. mgr inż. Platon Januszewicz (1906–1964)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 5 kwietnia 1906 roku w Elizawetpolu (ob. Giandża w Azerbejdżanie). Zmarł 25 kwietnia 1964 roku w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Przybramie i w 1930 roku uzyskał tytuł inżyniera metalurga, później nostryfikowany na AGH. Studia uzupełniające z zakresu odlewnictwa ukończył w Paryżu.

Po utworzeniu Wydziału Odlewnictwa na AGH, rozpoczął na nim pracę jako wykładowca, a od 1954 jako docent. W latach 1954-1964 pełnił funkcję kierownika Zakładu Projektowania Formy przy Katedrze Technologii Formy (przemianowanego później na Zakład Technologii Formy). Prowadził wykłady i ćwiczenia z następujących przedmiotów: modelarstwo i formierstwo, projektowanie formy oraz technologia formy i rdzenie. W 1962 roku otrzymał nominację na prof. nadzw.

Opublikował ok. 70 artykułów, książek, skryptów z zakresu metalurgii, metaloznawstwa, technologii formowania oraz maszyn i urządzeń odlewniczych.

Przewodniczący Zarządu Głównego STOP-u, członek Prezydium Międzynarodowego Komitetu Stowarzyszeń Technicznych (CIAFT).


Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie), Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, złote odznaki NOT i STOP-u

Źródła do biogramu

Książki
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 1997, s. 36-37
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 126, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 92-95, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Profesor Platon Januszewicz. Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 133. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1966, nr 13, s. 135-138