Mikołaj Kowalewski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
Opublikował ponad 60 artykułów w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowo-technicznych. Pracował społecznie w SITPH oraz Komisji Historii i Ochrony Zabytków Hutnictwa. | Opublikował ponad 60 artykułów w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowo-technicznych. Pracował społecznie w SITPH oraz Komisji Historii i Ochrony Zabytków Hutnictwa. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP | ||
Wersja z 16:02, 15 sty 2016
| Mikołaj Kowalewski | |
|---|---|
| Nazwisko | Kowalewski |
| Imię / imiona | Mikołaj |
| Tytuły / stanowiska | Prof. inż. |
| Data urodzenia | 17 listopada 1902 |
| Miejsce urodzenia | Dąbrowica |
| Data śmierci | 21 września 1990 |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP |
Prof. inż. Mikołaj Kowalewski (1902–1990)
Specjalność: metalurgia
Nota biograficzna
Urodził się 17 listopada 1902 roku w Dąbrowicy k. Równego (Wyżyna Wołyńska). Zmarł 21 września 1990 roku.
Dyplom inżyniera mechanika Politechniki Warszawskiej otrzymał w 1929 r.
Początkowo pracował w przemyśle, następnie w filii Mechanicznej Stacji Doświadczalnej Politechniki Lwowskiej na Śląsku. Po wojnie objął stanowisko dyrektora w Hucie Stalowa Wola, w 1948 r. został przeniesiony do Hajduckich Zakładów Hutniczych, rok później do Biprohutu.
Był wykładowcą Politechniki Śląskiej, Politechniki Częstochowskiej, prowadził wykłady w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach oraz w filii AGH przy Hucie Warszawa, w której był także doradcą do 1977 r.
Opublikował ponad 60 artykułów w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowo-technicznych. Pracował społecznie w SITPH oraz Komisji Historii i Ochrony Zabytków Hutnictwa.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Komandorski OOP
Źródło:
- Wiadomości Hutnicze 1991 nr 9. s. 196–197