Marian Tadeusz Kordek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”)
Linia 78: Linia 78:


{{DEFAULTSORT:Kordek, Marian Tadeusz}}
{{DEFAULTSORT:Kordek, Marian Tadeusz}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 15:28, 17 gru 2015

Marian Tadeusz Kordek
Marian Kordek.jpg
Nazwisko Kordek
Imię / imiona Marian Tadeusz
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 27 sierpnia 1924
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 14 października 2006
Dyscyplina/specjalności ceramika szlachetna, materiały i narzędzia ścierne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (1979–1984)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19791984


Doc. dr inż. Marian Tadeusz Kordek (1924–2006)

Specjalność: ceramika szlachetna, materiały i narzędzia ścierne

Życiorys

Urodził się 27 sierpnia 1924 roku w Krakowie. Zmarł 14 października 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie. Ukończył Wydział Ceramiczny AGH ze stopniem inżyniera ceramika (1952) i magistra inżyniera ceramika (1954). W 1964 uzyskał tytuł doktora AGH.

Od 1954 podjął pracę w Katedrze i Zakładzie Technologii Ceramiki Budowlanej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH, początkowo jako asystent, następnie starszy asystent, a po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych w 1964 na stanowisku adiunkta w Katedrze i Zakładzie Technologii Wyrobów Fajansowych i Porcelanowych. W 1968 r. powołany na stanowisko docenta na Wydziale Ceramicznym. W 1972 r. podjął pracę na stanowisku dyrektora Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej. W 1975 r. ponownie podjął pracę w AGH na stanowisku docenta na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Od 1980 r. kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W 1991 r. przeszedł na emeryturę.

Od 1977 r. przez trzy kadencje wiceprezes SITPMB Zarządu Głównego w Warszawie, członek Komisji Ceramicznej PAN, członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego.

Autor 75 publikacji naukowo-technicznych, 17 książek oraz 9 patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Medal Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Medal im. ks. dr. J. Dzierżona za wybitne zasługi w rozwoju pszczelarstwa; dwukrotnie nagrodzony zespołową nagrodą ministra III-go stopnia, zespołową nagrodą NOT I. stopnia oraz kilkakrotnie nagrodami Rektora AGH.

Źródło:

  • Szkło i Ceramika 1992 nr 1. s. 32
  • Kto jest kim w ceramice. Kraków 1999. S. 111–112
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 164
  • Dziennik Polski 2006 nr 245 (19 X 2006). s. 14 [nekrologi]