Marian Mięsowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Marian Mięsowicz
|family-name=Mięsowicz
| family-name = Mięsowicz
|given-name=Marian
| given-name = Marian
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab.
| additional-name =
|image=Marian_Miesowicz.jpg
| honorific-prefix = Prof. zw. dr hab.
|birth_date=21 listopada 1907
| honorific-suffix =  
|birth_place=Lwów
| native_name =  
|death_date=5 kwietnia 1992
| native_name_lang =  
|death_place=Kraków
| image = Marian_Miesowicz.jpg
|fields=filozofia, fizyka
| image_size = 8176
|function=Prorektor AGH (1953–1957)
| alt =  
|faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczo-Hutniczej
| caption =  
|awards=Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP
| birth_date = 1907
|dhc_year=1979
| birth_place = Lwów
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju fizyki a w szczególności fizyki wysokich energii, stosowanej fizyki jądrowej oraz ciekłych kryształów
| death_date = 1992
|honorAGH=Zasłużony dla AGH
| death_place = Kraków
|name=Marian Mięsowicz
| resting_place =  
|honorific-suffix=
| resting_place_coordinates =  
|native_name=
| other_names =  
|native_name_lang=
| residence =  
|image_size=8176
| citizenship =  
|alt=
| nationality =  
|caption=
| fields = filozofia, fizyka
|resting_place=
| function = Prorektor AGH w latach 1953–1957, Zasłużony dla AGH
|resting_place_coordinates=
| faculty = Wydział Elektrotechniki Górniczo-Hutniczej
|other_names=
| workplaces =  
|residence=
| alma_mater =  
|citizenship=
| thesis_title =  
|nationality=
| thesis_url =  
|workplaces=
| thesis_year =  
|alma_mater=
| doctoral_advisor =  
|thesis_title=
| academic_advisors =  
|thesis_url=
| doctoral_students =  
|thesis_year=
| notable_students =  
|doctoral_advisor=
| known_for =  
|academic_advisors=
| varia =  
|doctoral_students=
| author_abbrev_bot =  
|notable_students=
| author_abbrev_zoo =  
|known_for=
| influences =  
|varia=
| influenced =  
|author_abbrev_bot=
| awards = Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP, inne nagrody państwowe I, II i III stopnia oraz nagrody resortowe.
|author_abbrev_zoo=
| signature =  
|influences=
| signature_alt =  
|influenced=
| website =  
|signature=
| footnotes =  
|signature_alt=
| spouse =  
|website=
| children =  
|footnotes=
| dhc_year = 1979
|spouse=
| dhc_reason = za zasługi dla rozwoju fizyki a w szczególności fizyki wysokich energii, stosowanej fizyki jądrowej oraz ciekłych kryształów
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1953
|Rok_do=1957
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Marian Mięsowicz''' (1907–1992)
Prof. zw. dr hab. '''Marian Mięsowicz''' (1907–1992)
Linia 54: Linia 60:
Specjalność: filozofia, fizyka
Specjalność: filozofia, fizyka


Urodził się we Lwowie 21 listopada 1907 roku, zmarł w Krakowie 5 kwietnia 1992 roku. Studia fizyczne i matematyczne ukończył w UJ i w AG w Krakowie. Studia uzupełniające w uniwersytecie w Utrechcie (1936–1937).


Dr filozofii UJ, doc. fizyki w AG. W latach 1930–31 pracował w AG jako asystent. W 1939 r. habilitował się (AGH) na podstawie prac nad ciekłymi kryształami. Następnie docent (1938–45), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1949), dyr. Inst. Techniki Jądrowej (1966–73), prof. Zakł. Fizyki Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–82), dyr. Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–77). Prowadził wykłady z fizyki doświadczalnej, fizyki jądrowej i zastosowań fizyki w geologii i geofizyce.
 
== Życiorys ==
 
 
Urodził się we Lwowie 21 listopada 1907 roku, zmarł w Krakowie 5 kwietnia 1992 roku.
 
Studia fizyczne i matematyczne ukończył w UJ i w AG w Krakowie. Studia uzupełniające w uniwersytecie w Utrechcie (1936–1937).
 
Dr filozofii UJ, doc. fizyki w AG. W latach 1930–31 pracował w AG jako asystent na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]]. W 1939 r. habilitował się (AGH) na podstawie prac nad ciekłymi kryształami. Następnie docent (1938–45), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1949), kierownik Katedry Fizyki na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] (1946-1953), prorektor AGH (1952-1955), kierownik Zakładu Fizyki Ogólnej (1953-1957), kierownik Katedry Fizyki na [[Wydział Elektrotechniki Górniczo-Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczo-Hutniczej]] od 1957, dyrektor Instytutu Techniki Jądrowej (1966–73), prof. Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–82), dyrektor Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–77). Prowadził wykłady z fizyki doświadczalnej, fizyki jądrowej i zastosowań fizyki w geologii i geofizyce.


Jest autorem kilkudziesięciu prac i monografii z zakresu fizyki cząstek elementarnych, elektromagnetyzmu, fizyki jądra atomowego, krystalofizyki. Autor książki „Promienie kosmiczne”. Jako jeden z pierwszych przedstawił wyniki obserwacji właściwości falowodów i stwierdził, że fale elektromagnetyczne, uzyskiwane z wibratora iskrowego, ulegają monochromatyzacji po przejściu przez rurę metalową o przekroju prostokątnym. Odkryte przez niego główne współczynniki lepkości w ciekłych kryształach nazywa się powszechnie „Mięsowicz-coefficient”, a samo zjawisko „Miesowicz viscosity”.
Jest autorem kilkudziesięciu prac i monografii z zakresu fizyki cząstek elementarnych, elektromagnetyzmu, fizyki jądra atomowego, krystalofizyki. Autor książki „Promienie kosmiczne”. Jako jeden z pierwszych przedstawił wyniki obserwacji właściwości falowodów i stwierdził, że fale elektromagnetyczne, uzyskiwane z wibratora iskrowego, ulegają monochromatyzacji po przejściu przez rurę metalową o przekroju prostokątnym. Odkryte przez niego główne współczynniki lepkości w ciekłych kryształach nazywa się powszechnie „Mięsowicz-coefficient”, a samo zjawisko „Miesowicz viscosity”.


Członek koresp. TNW, czł. koresp. PAN, czł. rzecz. PAN, czł. hon. PTFizycznego, czł. czynny reaktywowanej PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Inst. Badań Jądrowych i Inst. Fizyki Jądrowej oraz Inst. Techniki Jądrowej AGH. Członek Komisji Promieni Kosmicznych w Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej. Doktor Honori Causa UJ (1975), Doktor Honoris Causa AGH (1979) i Uniwersytetu Warszawskiego (1987).
Członek koresp. TNW, czł. koresp. PAN, czł. rzecz. PAN, czł. hon. PTFizycznego, czł. czynny reaktywowanej PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Inst. Badań Jądrowych i Inst. Fizyki Jądrowej oraz Inst. Techniki Jądrowej AGH. Członek Komisji Promieni Kosmicznych w Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej. Doktor Honori Causa UJ (1975), Doktor Honoris Causa AGH (1979) i Uniwersytetu Warszawskiego (1987).
== Odznaczenia i nagrody ==
Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP


Źródło:
Źródło:

Wersja z 13:12, 27 sty 2015

Marian Mięsowicz
Marian Miesowicz.jpg
Nazwisko Mięsowicz
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Zasłużony dla AGH
Data urodzenia 21 listopada 1907
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 5 kwietnia 1992
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności filozofia, fizyka
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1953–1957)
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczo-Hutniczej
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1979
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla rozwoju fizyki a w szczególności fizyki wysokich energii, stosowanej fizyki jądrowej oraz ciekłych kryształów
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProrektorAGH19521957


Prof. zw. dr hab. Marian Mięsowicz (1907–1992)

Specjalność: filozofia, fizyka


Życiorys

Urodził się we Lwowie 21 listopada 1907 roku, zmarł w Krakowie 5 kwietnia 1992 roku.

Studia fizyczne i matematyczne ukończył w UJ i w AG w Krakowie. Studia uzupełniające w uniwersytecie w Utrechcie (1936–1937).

Dr filozofii UJ, doc. fizyki w AG. W latach 1930–31 pracował w AG jako asystent na Wydziale Hutniczym. W 1939 r. habilitował się (AGH) na podstawie prac nad ciekłymi kryształami. Następnie docent (1938–45), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1949), kierownik Katedry Fizyki na Wydziale Górniczym (1946-1953), prorektor AGH (1952-1955), kierownik Zakładu Fizyki Ogólnej (1953-1957), kierownik Katedry Fizyki na Wydziale Elektrotechniki Górniczo-Hutniczej od 1957, dyrektor Instytutu Techniki Jądrowej (1966–73), prof. Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–82), dyrektor Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1973–77). Prowadził wykłady z fizyki doświadczalnej, fizyki jądrowej i zastosowań fizyki w geologii i geofizyce.

Jest autorem kilkudziesięciu prac i monografii z zakresu fizyki cząstek elementarnych, elektromagnetyzmu, fizyki jądra atomowego, krystalofizyki. Autor książki „Promienie kosmiczne”. Jako jeden z pierwszych przedstawił wyniki obserwacji właściwości falowodów i stwierdził, że fale elektromagnetyczne, uzyskiwane z wibratora iskrowego, ulegają monochromatyzacji po przejściu przez rurę metalową o przekroju prostokątnym. Odkryte przez niego główne współczynniki lepkości w ciekłych kryształach nazywa się powszechnie „Mięsowicz-coefficient”, a samo zjawisko „Miesowicz viscosity”.

Członek koresp. TNW, czł. koresp. PAN, czł. rzecz. PAN, czł. hon. PTFizycznego, czł. czynny reaktywowanej PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Inst. Badań Jądrowych i Inst. Fizyki Jądrowej oraz Inst. Techniki Jądrowej AGH. Członek Komisji Promieni Kosmicznych w Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej. Doktor Honori Causa UJ (1975), Doktor Honoris Causa AGH (1979) i Uniwersytetu Warszawskiego (1987).


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Wielki OOP


Źródło:

  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 119–122
  • Nauka Polska 1965 nr 5 (59). s. 33–37