Maciej Jerzy Kotarba: Różnice pomiędzy wersjami

Maciej Jerzy Kotarba
Nazwisko	Kotarba
Imię / imiona	Maciej Jerzy
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	9 marca 1947
Miejsce urodzenia	Bytom ;
Dyscyplina/specjalności	geneza, migracja i akumulacja gazów
Pełnione funkcje	Kierownik Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej w latach 1975–2004
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Nagroda Ministra za działalność naukową 1998, nagroda Rektora za działalność badawczą 1979, 1980, 1981, 1983, 1984, 1986, 1987, 1988, 1990, 1992, 2002, Nagroda Rektora za działalność organizacyjną 2003.

Wersja z 11:58, 21 paź 2021

Prof. dr hab. inż. Maciej Jerzy Kotarba (1947–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: geologia, geochemia organiczna, geologia złóż ropy i gazu, geochemia środowiska, ochrona geosfery, nauki o Ziemi i środowisku

Nota biograficzna

Urodził się 9 marca 1947 roku w Bytomiu.

W 1971 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Geologii Naftowej Międzyresortowego Instytutu Geofizyki Stosowanej i Geologii Naftowej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1979 roku na podstawie pracy "Geochemiczne kryteria genezy gazów w utworach górnego karbonu południowo-zachodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego", napisanej pod kierunkiem profesora Romana Neya, uzyskał stopień doktora.

W 1989 roku na podstawie rozprawy "Geochemiczne kryteria genezy gazów akumulowanych w serii węglonośnej górnego karbonu niecki wałbrzyskiej" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.

Promotor 9 doktoratów.

W latach 1975–1979 był kierownikiem Pracowni Fizyki Złoża, w latach 1979–1992 kierownikiem Pracowni Geochemii Naftowej, a następnie w latach 1992-2004 kierownikiem Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej.

W latach 1977 i 1980 był kierownikiem naukowym wypraw prowadzących badania warunków występowania i możliwości wykorzystania wód termalnych w Himalajach i Nepalu.

Na przełomie 1974/1975 roku odbył półroczny staż naukowy w Instytucie Geochemii i Chemii Analitycznej im. W. I. Wiernadskiego Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie.

W 1975 roku zorganizował Pracownię Geochemii Naftowej i Izotopowej, gdzie pełnił funkcję kierownika.

W latach 1984-1996 był kilkakrotnie zapraszany do Institut du Petrole w Rueil Malmaison pod Paryżem, gdzie w Pracowni Geochemii Naftowej prowadził badania macierzystości skał utworów mioceńskich zapadliska przedkarpackiego i utworów fliszowych Karpat

W latach 1993-1997 prowadził badania geochemiczne realizowane we współpracy z wieloma zagranicznymi instytutami.

Promotor prac doktorskich.

Autor około 370 publikacji, w tym kilka książek.

Wyniki swoich badań prezentował również na wielu kongresach, sympozjach i konferencjach.

Członek European Associction of Geoscientists & Engineers, European Associction of Organic Geochemists, Towarzystwa Badania Przemian Środowiska „Geosfera”, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Klubu Ekologicznego,

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/kotarba-maciej-02193

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 210
[Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 54
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 167

Artykuły

Lemberger M.: Nominacje profesorskie : Maciej Kotarba. Przegląd Geologiczny 1998, vol. 46, nr 3, s. 205, [foto]

Inne

stan na dzień 21.10.2021

@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 Promotor 9 doktoratów.
-W latach 1975–1979 był kierownikiem Pracowni Fizyki Złoża, w latach 1979–1992 kierownikiem Pracowni Geochemii Naftowej, a następnie w latach 2992-2004 kierownikiem Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej.
+W latach 1975–1979 był kierownikiem Pracowni Fizyki Złoża, w latach 1979–1992 kierownikiem Pracowni Geochemii Naftowej, a następnie w latach 1992-2004 kierownikiem Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej.
 W latach 1977 i 1980 był kierownikiem naukowym wypraw prowadzących badania warunków występowania i możliwości wykorzystania wód termalnych w Himalajach i Nepalu.
-Prowadził badania realizowane we współpracy z US Geological Survey, Institut Francais du Petrole, Uniwersytetu Technicznego w Clausthal i in.
+Na przełomie 1974/1975 roku odbył półroczny staż naukowy w Instytucie Geochemii i Chemii Analitycznej im. W. I. Wiernadskiego Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie.
-Wyniki swoich badań opublikował w kraju i za granicą w artykułach naukowych oraz prezentował na wielu kongresach, sympozjach i konferencjach. Jest autorem ok. 170 publikacji, w tym kilku książek. Autor 1 zgłoszenia patentowego. Promotor prac doktorskich.
+W 1975 roku zorganizował Pracownię Geochemii Naftowej i Izotopowej, gdzie pełnił funkcję kierownika.
-Autor około 370 publikacji.
+W latach 1984-1996 był kilkakrotnie zapraszany do Institut du Petrole w Rueil Malmaison pod Paryżem, gdzie w Pracowni Geochemii Naftowej prowadził badania macierzystości skał utworów mioceńskich zapadliska przedkarpackiego i utworów fliszowych Karpat
-Członek European Associction of Geoscientists
+W latach 1993-1997 prowadził badania geochemiczne realizowane we współpracy z wieloma zagranicznymi instytutami.
- Engineers, European Associction of Organic Geochemists, Towarzystwa Badania Przemian Środowiska „Geosfera”, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Klubu Ekologicznego.
+Promotor prac doktorskich.
+Autor około 370 publikacji, w tym kilka książek.
+Wyniki swoich badań prezentował również na wielu kongresach, sympozjach i konferencjach.
+Członek European Associction of Geoscientists & Engineers, European Associction of Organic Geochemists, Towarzystwa Badania Przemian Środowiska „Geosfera”, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Klubu Ekologicznego,
 ==== Odznaczenia i nagrody ====