Ludwik August Szostak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 62: Linia 62:
Badania: badanie i opracowanie projektów szybkościowej metody obrotowej wiercenia otworów naftowych dla Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa oraz wiercenia otworów mrożeniowych dla Kopalń Węgla Kamiennego szybu Mszana, Knurów i Wilchwy dla Legnicko-Głogowskiego Zagłębia Miedziowego oraz dla Lubelskiego Zagłębia Węglowego kopalni Bogdanka; badanie i realizacja szybkościowych metod wiercenia otworów kartujących w rejonie Mogilno dla PGNiG w Warszawie; badania z zakresu dowiercania i opróbowania głębokich otworów naftowych próbnikami złota; prace naukowo-badawcze o charakterze stosowanym oraz kierownictwo ponad trzydziestu tematów dla przedsiębiorstw i instytucji naukowych 1975–1990.
Badania: badanie i opracowanie projektów szybkościowej metody obrotowej wiercenia otworów naftowych dla Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa oraz wiercenia otworów mrożeniowych dla Kopalń Węgla Kamiennego szybu Mszana, Knurów i Wilchwy dla Legnicko-Głogowskiego Zagłębia Miedziowego oraz dla Lubelskiego Zagłębia Węglowego kopalni Bogdanka; badanie i realizacja szybkościowych metod wiercenia otworów kartujących w rejonie Mogilno dla PGNiG w Warszawie; badania z zakresu dowiercania i opróbowania głębokich otworów naftowych próbnikami złota; prace naukowo-badawcze o charakterze stosowanym oraz kierownictwo ponad trzydziestu tematów dla przedsiębiorstw i instytucji naukowych 1975–1990.


Działalność pozanaukowa: przewodniczący Komisji Postępu Technicznego w Stowarzyszeniu Naukowo-Technicznym Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego 1960–1990; członek Związku Kombatantów RPiB Więźniów Politycznych (Koło przy AGH), przewodniczący Komisji Rewizyjnej 1994–2001.
Autor 125 prac oryginalnych, 14 książek i podręczników. Autor 15 patentów i świadectw udoskonalenia technicznego, około 70 ekspertyz. Promotor 21 prac doktorskich.


Autor 125 prac oryginalnych, 14 książek i podręczników. Autor 15 patentów i świadectw udoskonalenia technicznego, około 70 ekspertyz. Promotor 21 prac doktorskich.
Przewodniczący Komisji Postępu Technicznego w Stowarzyszeniu Naukowo-Technicznym Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego 1960–1990; członek Związku Kombatantów RPiB Więźniów Politycznych (Koło przy AGH), przewodniczący Komisji Rewizyjnej 1994–2001.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Medal KEN]], [[Krzyż Oficerski OOP]], Nagroda Ministra Edukacji Narodowej, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, dziesięciokrotnie Rektora AGH: dyplom starszego górniczego Dyrektora Generalnego I, II, III stopnia oraz Złota Odznaka „Zasłużony dla Górnictwa”, „Zasłużony dla Polskiej Geologii”
[[Medal KEN]], [[Krzyż Oficerski OOP]], Nagroda Ministra Edukacji Narodowej, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, dziesięciokrotnie Rektora AGH: dyplom starszego górniczego Dyrektora Generalnego I, II, III stopnia oraz Złota Odznaka „Zasłużony dla Górnictwa”, „Zasłużony dla Polskiej Geologii”



Wersja z 12:40, 5 lis 2016

Ludwik August Szostak
Ludwik Szostak.jpg
Nazwisko Szostak
Imię / imiona Ludwik August
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1 sierpnia 1923
Miejsce urodzenia Przemyśl
Data śmierci 20 grudnia 2004
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska; eksploatacja otworowa, eksploatacja złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, głębokie i naftowe opóbowanie skał zbiornikowych, wiertnictwo
Pełnione funkcje Zastępca dyrektora Instytutu Wiertniczo-Naftowego (1967–1969)
Wydział Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN

Prof. zw. dr hab. inż. Ludwik August Szostak (1923–2004)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska; eksploatacja otworowa, eksploatacja złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, głębokie i naftowe opróbowanie skał zbiornikowych, wiertnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 1 sierpnia 1923 roku w Przemyślu. Zmarł 20 grudnia 2004 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej 1955, doktor nauk technicznych 1962, docent 1964, profesor nadzwyczajny 1974, profesor zwyczajny 1983.

Przebieg pracy zawodowej na AGH: adiunkt Wydziału Górniczego 1962–1964, docent Wydziału Górniczego 1964–1967, docent Wydziału Wiertniczo-Naftowego (obecnie Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu) 1967, zastępca dyrektora Instytutu Wiertniczo-Naftowego 1967–1969, kierownik Zakładu Wierceń Głębokich i Naftowych 1969, profesor nadzwyczajny 1974–1983, profesor zwyczajny 1983.

Członek Państwowej Rady Górnictwa przy URM 1965–1975, Polskiego Komitetu Współpracy ze Światowymi Kongresami Naftowymi, Polskiego Komitetu Gospodarki Energetycznej NOT (przewodniczący Sekcji Naftowo-Gazowej, członek Prezydium 1969–1978); członek rad naukowych Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie, Ośrodka Badań Techniki Geologicznej w Warszawie, Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, Polskiego Komitetu Gospodarki Energetycznej NOT. Redaktor działowy czasopisma „Technika Poszukiwań Geologicznych Geosynoptyka i Geotermia” 1964–2000.

Badania: badanie i opracowanie projektów szybkościowej metody obrotowej wiercenia otworów naftowych dla Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa oraz wiercenia otworów mrożeniowych dla Kopalń Węgla Kamiennego szybu Mszana, Knurów i Wilchwy dla Legnicko-Głogowskiego Zagłębia Miedziowego oraz dla Lubelskiego Zagłębia Węglowego kopalni Bogdanka; badanie i realizacja szybkościowych metod wiercenia otworów kartujących w rejonie Mogilno dla PGNiG w Warszawie; badania z zakresu dowiercania i opróbowania głębokich otworów naftowych próbnikami złota; prace naukowo-badawcze o charakterze stosowanym oraz kierownictwo ponad trzydziestu tematów dla przedsiębiorstw i instytucji naukowych 1975–1990.

Autor 125 prac oryginalnych, 14 książek i podręczników. Autor 15 patentów i świadectw udoskonalenia technicznego, około 70 ekspertyz. Promotor 21 prac doktorskich.

Przewodniczący Komisji Postępu Technicznego w Stowarzyszeniu Naukowo-Technicznym Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego 1960–1990; członek Związku Kombatantów RPiB Więźniów Politycznych (Koło przy AGH), przewodniczący Komisji Rewizyjnej 1994–2001.

Odznaczenia i nagrody

Medal KEN, Krzyż Oficerski OOP, Nagroda Ministra Edukacji Narodowej, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, dziesięciokrotnie Rektora AGH: dyplom starszego górniczego Dyrektora Generalnego I, II, III stopnia oraz Złota Odznaka „Zasłużony dla Górnictwa”, „Zasłużony dla Polskiej Geologii”

Bibliografia

Książki

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003, s. 996
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 356
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 357-358, [foto]
  • Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : jubileusz XXXV-lecia, 1967-2002. Kraków 2002, s. 21

Artykuły

  • Dziennik Polski 2004, nr 299 (22 XII 2004), s. 15 [nekr.]