Leszek Stanisław Stoch: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Leszek Stoch | image = stochl.jpg | family-name = Stoch | given-name = Leszek | additional-name = | honorific-prefix = Prof. zw. ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1931
| birth_date = 1931–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = chemia ciała stałego, nauka o materiałach (ceramika, technologia szkła, biomateriały), termochemia, mineralogia
| fields = chemia ciała stałego, nauka o materiałach (ceramika, technologia szkła, biomateriały), termochemia, mineralogia
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe, Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (Polski Nobel) w dziedzinie nauk technicznych za rok 1998, Medal im. E. Bořiciego Uniwersytetu Karola w Pradze, Medal im. W. Świętosławskiego Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej.
| awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe, Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (Polski Nobel) w dziedzinie nauk technicznych za rok 1998, Medal im. E. Bořiciego Uniwersytetu Karola w Pradze, Medal im. W. Świętosławskiego Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Leszek Stoch''' (1931-)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Leszek Stoch''' (1931–)


Specjalność: chemia ciała stałego, nauka o materiałach (ceramika, technologia szkła, biomateriały), termochemia, mineralogia
Specjalność: chemia ciała stałego, nauka o materiałach (ceramika, technologia szkła, biomateriały), termochemia, mineralogia


Urodził się 6 czerwca 1931 roku w Bobowej. Studia ukończył na AGH (1955); doktorat (1960), habilitacja (1966), prof. nadzw. (1976), prof. zw. (1985).
Urodził się 6 czerwca 1931 roku w Bobowej. Studia ukończył na AGH (1955); doktorat (1960), habilitacja (1966), prof. nadzw. (1976), prof. zw. (1985).


Z AGH związany jako asystent (1951-1969), docent (1969-1976), profesor nadzwyczajny (1976) Wydziału Geologicznego, zastępca dyrektora ds. naukowych Instytutu Geologii i Surowców Mineralnych (1971-1980). Od 1980 r. pracownik Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, kierownik Katedry Szkła i Emalii (1980-9191), dziekan Wydziału (1984-1990). Profesor Honorowy AGH 2012.
Z AGH związany jako asystent (1951–1969), docent (1969–1976), profesor nadzwyczajny (1976) Wydziału Geologicznego, zastępca dyrektora ds. naukowych Instytutu Geologii i Surowców Mineralnych (1971–1980). Od 1980 r. pracownik Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, kierownik Katedry Szkła i Emalii (1980–9191), dziekan Wydziału (1984–1990). Profesor Honorowy AGH 2012.


Członek wielu komisji PAN, NOT, towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m.in. Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Gleboznawczego, Ceramicznego. Członek korepsondencyjny PAU 1995-.
Członek wielu komisji PAN, NOT, towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m.in. Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Gleboznawczego, Ceramicznego. Członek korepsondencyjny PAU 1995–.


Badania: zbadanie mineralogii i właściwości technologicznych ważniejszych surowców ilastych Polski (iły ceramiczne, kaoliny, bentonity i in.); poznanie mechanizmu strukturalnego reakcji termicznych minerałów i materiałów nieorganicznych (krzemiany, borany, fosforany itp.); opracowanie specyficznych szkieł o mieszanej więźbie strukturalnej, zbadanie zjawiska wielostadialnej krystalizacji szkieł; opracowanie uogólnionej koncepcji stanu szklistego, stworzenie aktywnych szkół naukowych w dziedzinie mineralogii stosowanej iłów, termochemii minerałów i materiałów nieorganicznych oraz technologii szkieł niekonwencjonalnych; zapoczątkowanie kształcenia w zakresie: biomateriałów i materiałów dla ochrony środowiska, termochemii i analizy termicznej, mineralogii i technologii surowców ceramicznych.
Badania: zbadanie mineralogii i właściwości technologicznych ważniejszych surowców ilastych Polski (iły ceramiczne, kaoliny, bentonity i in.); poznanie mechanizmu strukturalnego reakcji termicznych minerałów i materiałów nieorganicznych (krzemiany, borany, fosforany itp.); opracowanie specyficznych szkieł o mieszanej więźbie strukturalnej, zbadanie zjawiska wielostadialnej krystalizacji szkieł; opracowanie uogólnionej koncepcji stanu szklistego, stworzenie aktywnych szkół naukowych w dziedzinie mineralogii stosowanej iłów, termochemii minerałów i materiałów nieorganicznych oraz technologii szkieł niekonwencjonalnych; zapoczątkowanie kształcenia w zakresie: biomateriałów i materiałów dla ochrony środowiska, termochemii i analizy termicznej, mineralogii i technologii surowców ceramicznych.


Działalność pozanaukowa: członek SITPMB 1968- (członek ZG 1968-1977); prezes Stowarzyszenia Producentów Szkła 1993-1997, prezes honorowy 1997-.
Działalność pozanaukowa: członek SITPMB 1968– (członek ZG 1968–1977); prezes Stowarzyszenia Producentów Szkła 1993–1997, prezes honorowy 1997–.


Autor około 180 prac z zakresu mineralogii, technologii surowców mineralnych, chemii i technologii szkła. Autor 1 i współautor 4 książek. Autor 10 patentów. Promotor 28 prac doktorskich.
Autor około 180 prac z zakresu mineralogii, technologii surowców mineralnych, chemii i technologii szkła. Autor 1 i współautor 4 książek. Autor 10 patentów. Promotor 28 prac doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w Polsce. s. 686
* Kto jest kim w Polsce. s. 686
* Tyrański Władysław : Kto jest kim w Krakowie 1999. s. 323-324
* Tyrański Władysław : Kto jest kim w Krakowie 1999. s. 323–324
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S - Ż. Warszawa 2002. S. 239-240, portr.
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 239–240, portr.
* Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 20 kwietnia 2011 r. s. 82
* Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 20 kwietnia 2011 r. s. 82




{{DEFAULTSORT:Stoch, Leszek }}
{{DEFAULTSORT:Stoch, Leszek }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:19, 16 gru 2013

Leszek Stanisław Stoch
Nazwisko Stoch
Imię / imiona Leszek
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1931–


Dyscyplina/specjalności chemia ciała stałego, nauka o materiałach (ceramika, technologia szkła, biomateriały), termochemia, mineralogia



Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe, Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (Polski Nobel) w dziedzinie nauk technicznych za rok 1998, Medal im. E. Bořiciego Uniwersytetu Karola w Pradze, Medal im. W. Świętosławskiego Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19841987
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19871990

Prof. zw. dr hab. inż. Leszek Stoch (1931–)

Specjalność: chemia ciała stałego, nauka o materiałach (ceramika, technologia szkła, biomateriały), termochemia, mineralogia

Urodził się 6 czerwca 1931 roku w Bobowej. Studia ukończył na AGH (1955); doktorat (1960), habilitacja (1966), prof. nadzw. (1976), prof. zw. (1985).

Z AGH związany jako asystent (1951–1969), docent (1969–1976), profesor nadzwyczajny (1976) Wydziału Geologicznego, zastępca dyrektora ds. naukowych Instytutu Geologii i Surowców Mineralnych (1971–1980). Od 1980 r. pracownik Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, kierownik Katedry Szkła i Emalii (1980–9191), dziekan Wydziału (1984–1990). Profesor Honorowy AGH 2012.

Członek wielu komisji PAN, NOT, towarzystw naukowych polskich i zagranicznych m.in. Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Gleboznawczego, Ceramicznego. Członek korepsondencyjny PAU 1995–.

Badania: zbadanie mineralogii i właściwości technologicznych ważniejszych surowców ilastych Polski (iły ceramiczne, kaoliny, bentonity i in.); poznanie mechanizmu strukturalnego reakcji termicznych minerałów i materiałów nieorganicznych (krzemiany, borany, fosforany itp.); opracowanie specyficznych szkieł o mieszanej więźbie strukturalnej, zbadanie zjawiska wielostadialnej krystalizacji szkieł; opracowanie uogólnionej koncepcji stanu szklistego, stworzenie aktywnych szkół naukowych w dziedzinie mineralogii stosowanej iłów, termochemii minerałów i materiałów nieorganicznych oraz technologii szkieł niekonwencjonalnych; zapoczątkowanie kształcenia w zakresie: biomateriałów i materiałów dla ochrony środowiska, termochemii i analizy termicznej, mineralogii i technologii surowców ceramicznych.

Działalność pozanaukowa: członek SITPMB 1968– (członek ZG 1968–1977); prezes Stowarzyszenia Producentów Szkła 1993–1997, prezes honorowy 1997–.

Autor około 180 prac z zakresu mineralogii, technologii surowców mineralnych, chemii i technologii szkła. Autor 1 i współautor 4 książek. Autor 10 patentów. Promotor 28 prac doktorskich.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. s. 686
  • Tyrański Władysław : Kto jest kim w Krakowie 1999. s. 323–324
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 239–240, portr.
  • Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 20 kwietnia 2011 r. s. 82