Kazimierz Kusiński: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Kusiński
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Kusiński
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	1 stycznia 1927
Miejsce urodzenia	Chorzenice
Data śmierci	6 kwietnia 2006
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	metalurgia (metaloznawstwo i obróbka cieplna)
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału w latach 1975–1978 i 1981–1984
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej ;
Odznaczenia i nagrody	Srebrna Odznaka za pracę społeczną dla m. Krakowa, Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego, Złota Odznaka ZNP, Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Zasłużonego dla woj. rzeszowskiego, Krzyż Kawalerski OOP, Dyplom Zasłużony dla Huty Warszawa, Odznaka za zasługi dla woj. nowosądeckiego, Złota Odznaka za pracę społeczną dla m. Krakowa, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal 40-lecia.

Wersja z 17:50, 15 sty 2015

Prof. dr hab. Kazimierz Kusiński (1927–2006)

Specjalność: metalurgia (metaloznawstwo i obróbka cieplna)

Życiorys

Urodził się 1 stycznia 1927 roku w Chorzenicach. Zmarł 6 kwietnia 2006 roku w Krakowie. Absolwent AGH — 1955, dr — AGH 1964, dr hab. — AGH 1979, prof. (tytuł) -1986.

Wieloletni pracownik Wydziału Metalurgicznego. Prodziekan Wydziału Metalurgicznego w latach 1975–1978 i 1981–1984, wieloletni kierownik Pracowni Obróbki Cieplnej Zakładu Metaloznawstwa i Metalurgii Proszków, kierownik Studium Podyplomowego z zakresu Metaloznawstwa w latach 1971–1989, profesor zwyczajny od 1993 r. Członek Komisji ds. Przewodów Doktorskich w latach 1980–1997, wiceprzewodniczący Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla Pracowników Naukowych AGH w latach 1987–1990, rzecznik dyscyplinarnej Odwoławczej Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla studentów AGH w latach 1971–1981. Wieloletni konsultant naukowy hut: Stalowa Wola, Batory, Zawiercie, Warszawa, im. Sendzimira.

Należał do Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, był założycielem Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego.

Autor 79 prac, w tym 2 książek. Promotor 130 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz 5 prac doktorskich.

Był wybitnym specjalistą z zakresu obróki cieplnej metali doskonale łączący wiedzę teoretyczną z potrzebami produkcji przemysłowej. Propagował nowoczesne metody badawcze takie jak: elektronowa mikroskopia skaningowa i cyfrowa analiza obrazu. Był znakomitym pedagogiem i wychowawcą wielu pokoleń młodzieży.

Źródło:

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 188
Dziennik Polski 2006 nr 87 (12 IV 2006). s. 12 [nekrologi]

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Urodził się 1 stycznia 1927 roku w Chorzenicach. Zmarł 6 kwietnia 2006 roku w Krakowie. Absolwent AGH — 1955, dr — AGH 1964, dr hab. — AGH 1979, prof. (tytuł) -1986.
-Wieloletni pracownik [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. Prodziekan Wydziału w latach 1975–1978 i 1981–1984, wieloletni kierownik Pracowni Obróbki Cieplnej Zakładu Metaloznawstwa i Metalurgii Proszków, kierownik Studium Podyplomowego w latach 1971–1989, profesor zwyczajny od 1993 r. Członek Komisji ds. Przewodów Doktorskich w latach 1980–1997, wiceprzewodniczący Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla Pracowników Naukowych AGH w latach 1987–1990, rzecznik dyscyplinarnej Odwoławczej Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla studentów AGH w latach 1971–1981. Wieloletni konsultant naukowy hut: Stalowa Wola, Batory, Zawiercie, Warszawa, im. Sendzimira.
+Wieloletni pracownik [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. Prodziekan Wydziału Metalurgicznego w latach 1975–1978 i 1981–1984, wieloletni kierownik Pracowni Obróbki Cieplnej Zakładu Metaloznawstwa i Metalurgii Proszków, kierownik Studium Podyplomowego z zakresu Metaloznawstwa w latach 1971–1989, profesor zwyczajny od 1993 r. Członek Komisji ds. Przewodów Doktorskich w latach 1980–1997, wiceprzewodniczący Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla Pracowników Naukowych AGH w latach 1987–1990, rzecznik dyscyplinarnej Odwoławczej Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej dla studentów AGH w latach 1971–1981. Wieloletni konsultant naukowy hut: Stalowa Wola, Batory, Zawiercie, Warszawa, im. Sendzimira.
 Należał do Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, był założycielem Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego.