Kazimierz Korbel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzono nową stronę "{{Infobox scientist |family-name=Korbel |given-name=Kazimierz |birth_date=6 luty 1927 |birth_place=Kraków |death_date=21 luty 2020 }} '''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)...")
 
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 39 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Korbel
|family-name=Korbel
|given-name=Kazimierz
|given-name=Kazimierz
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Kazimierz Korbel.jpg
|birth_date=6 luty 1927
|birth_date=6 luty 1927
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=21 luty 2020
|death_date=21 luty 2020
}}
|fields=fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
'''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)
|function=Wicedyrektor ds Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1983-1985)
|faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}{{Funkcja}}
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa


== Nota biograficzna ==
Urodził się 6 lutego 1927 roku w Krakowie. Zmarł 21 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.


Dyscyplina/specjalności:
31 marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej| Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.


== Nota biograficzna ==
Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.
 
W grudniu 1963 roku na podstawie pracy "Radiometryczne badania parametrów fizycznych mieszaniny podsadzkowej w warunkach jej przepływu w rurociągach kopalnianych"
Rada Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej nadała mu stopień doktora nauk technicznych.
 
W 1964 roku awansował na stanowisko adiunkta w Zakładzie VI Instytutu Badań Jądrowych.
Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.
 
W 1967 roku uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) we Włoszech koło Rzymu.
 
W 1969 roku powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.
 
W 1970 roku został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.
 
30 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.


==== Odznaczenia i nagrody ====
W latach 1971-1973 był kierownikiem Zakładu Aparatury Radiometrycznej ITJ. 18 kwietnia 1973 roku uzyskał tam stanowisko docenta.


==== Bibliografia publikacji ====
W 1973 roku przeniósł się do [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH. 1 listopada 1973 roku objął funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH.


== Źródła do biogramu ==
W latach 1973-1983 kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.


==== Książki ====
W roku 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".


*
W latach 1983-1985 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych Instytutu Elektroniki [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] AGH.


==== Artykuły ====
W latach 1985-1997 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, w 1991 roku przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej.


*
W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.


==== Inne ====
31 grudnia 1997 roku przeszedł na emeryturę.


*
Autor wielu publikacji oraz patentów.


{{DEFAULTSORT:Korbel, Kazimierz}}
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Category:Biogramy]]
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego, Nagrody Rektora AGH, Nagrody z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej oraz Instytutu Badań Jądrowych, Nagrody Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagrody państwowe.
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/korbel-kazimierz-01489


== Źródła do biogramu ==


==== Książki ====


* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 30, 33, 37, 61, [foto]
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
* [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
* [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 141
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163


==== Artykuły ====


* ''Dziennik Polski'' 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]


==== Inne ====


* Kazimierz Korbel [online] [przeglądany 4.03. 2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Korbel


{{DEFAULTSORT:Korbel, Kazimierz}}


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 4.03.2020</span>'''''
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 10:45, 29 lis 2021

Kazimierz Korbel
Kazimierz Korbel.jpg
Nazwisko Korbel
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 6 luty 1927
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 21 luty 2020
Dyscyplina/specjalności fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
Pełnione funkcje Wicedyrektor ds Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1983-1985)
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Korbel (1927-2020)

Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa

Nota biograficzna

Urodził się 6 lutego 1927 roku w Krakowie. Zmarł 21 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.

31 marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej| Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.

Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.

W grudniu 1963 roku na podstawie pracy "Radiometryczne badania parametrów fizycznych mieszaniny podsadzkowej w warunkach jej przepływu w rurociągach kopalnianych" Rada Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej nadała mu stopień doktora nauk technicznych.

W 1964 roku awansował na stanowisko adiunkta w Zakładzie VI Instytutu Badań Jądrowych. Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.

W 1967 roku uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) we Włoszech koło Rzymu.

W 1969 roku powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.

W 1970 roku został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.

30 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.

W latach 1971-1973 był kierownikiem Zakładu Aparatury Radiometrycznej ITJ. 18 kwietnia 1973 roku uzyskał tam stanowisko docenta.

W 1973 roku przeniósł się do Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH. 1 listopada 1973 roku objął funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH.

W latach 1973-1983 kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

W roku 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".

W latach 1983-1985 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.

W latach 1985-1997 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, w 1991 roku przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej.

W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

31 grudnia 1997 roku przeszedł na emeryturę.

Autor wielu publikacji oraz patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego, Nagrody Rektora AGH, Nagrody z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej oraz Instytutu Badań Jądrowych, Nagrody Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagrody państwowe.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/korbel-kazimierz-01489

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 30, 33, 37, 61, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
  • [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
  • [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 141
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163

Artykuły

  • Dziennik Polski 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]

Inne