Kazimierz Jan Kling: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego. | Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego. | ||
== Bibliografia == | |||
* BIP 1994 nr 5. s. 5 | * BIP 1994 nr 5. s. 5 | ||
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 127–130 | * Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 127–130 | ||
Wersja z 16:26, 25 sty 2016
| Kazimierz Jan Kling | |
|---|---|
| Nazwisko | Kling |
| Imię / imiona | Kazimierz Jan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 29 sierpnia 1885 |
| Miejsce urodzenia | Przemyśl |
| Data śmierci | 4 czerwca 1942 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna |
| Wydział | Wydział Górniczy
|
Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)
Specjalność: chemia ogólna, analityczna, technologia chemiczna
Nota biograficzna
Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł 4 czerwca 1942 r. w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
Członek czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
Bibliografia
- BIP 1994 nr 5. s. 5
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 127–130
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 98
- Słownik biograficzny techników polskich. s. 64–65