Kazimierz Jan Kling: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Jan Kling
Nazwisko	Kling
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	29 sierpnia 1885
Miejsce urodzenia	Przemyśl
Data śmierci	4 czerwca 1942
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	chemia-technologia, współorganizator polskiego przemysłu chemicznego
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ; ;

Wersja z 09:53, 14 paź 2014

Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Jan Kling (1884–1942)

Specjalność: chemia-technologia, współorganizator polskiego przemysłu chemicznego

Życiorys

Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.

Czł. czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.

Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.

Źródło:

BIP 1994 nr 5. s. 5
Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 127–130
Słownik polskich pionierów techniki. s. 98
Słownik biograficzny techników polskich. s. 64–65

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 |honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
 |image=Kazimierz_Kling.jpg
-|birth_date=1884
+|birth_date=29 sierpnia 1885
 |birth_place=Przemyśl
-|death_date=1942
+|death_date=4 czerwca 1942
 |death_place=Warszawa
 |fields=chemia-technologia, współorganizator polskiego przemysłu chemicznego
@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 Specjalność: chemia-technologia, współorganizator polskiego przemysłu chemicznego
-Urodził się w Przemyślu, zmarł w Warszawie. Studia ukończył na wydziale chemii technicznej w Politechnice Lwowskiej i na wydziale filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. Chemii Ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i technicznej analizy gazów. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
+== Życiorys ==
-Czł. czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), czł.koresp. ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.
+Urodził się 29 sierpnia 1885 r. w Przemyślu, zmarł w Warszawie. Studia ukończył na Wydziale Chemii Technicznej w Politechnice Lwowskiej i na Wydziale Filozoficznym UJK we Lwowie. Studia uzupełniające ukończył w Politechnice w Zurychu. W 1913 docent Uniwersytetu JK we Lwowie. W 1917 został prof. nadzw. chemii ogólnej w Akademii Rolniczej w Dublanach. Od 1919 r. związany z AG jako profesor zwyczajny chemii ogólnej i analizy gazów. W 1920 r. powrócił na swoje stanowisko we Lwowie.
-Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował sie gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
+Czł. czynny Lwowskiego Towarzystwa Naukowego (1934), członek korespondent ANT w Warszawie (1935), dyrektor Chemicznego Instytutu Badawczego.
+Był autorem kilkudziesięciu publikacji, monografii z zakresu chemii ogólnej, organicznej, a zwłaszcza technologii chemicznej, zajmował się gazami technicznymi, gazem ziemnym, ropą naftową, woskiem ziemnym, asfaltami, węglem kamiennym. Był współtwórcą „Monografii węgli polskich”, wynalazcą aparatów pomiarowych: piknometrów gazowych, densoskopów i in. Był twórcą polskiej szkoły analityków i metodyków badań ropy naftowej i gazu ziemnego.
 Źródło: