Kazimierz Franciszek Jeleń

Z Historia AGH
Kazimierz Franciszek Jeleń
Nazwisko Jeleń
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 1940–


Dyscyplina/specjalności fizyka (doświadczalna fizyka jądrowa)



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, Nagroda im. prof. W. Taklińskiego, Ministra (II stopnia, dwukrotnie).
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19901993
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19992002
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej20022005
ProrektorAGH20052008

Prof. dr hab. Kazimierz Franciszek Jeleń (1940–)

Specjalność: fizyka (doświadczalna fizyka jądrowa)

Urodził się 2 stycznia 1940 roku w Jordanowie. Absolwent Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego1963. Dr nauk fizycznych 1971, dr hab. 1982, prof. nadzwyczajny 1995, prof. zwyczajny 1998.

Przebieg pracy zawodowej na AGH: asystent 1963–1964, starszy asystent 1965–1971, adiunkt 1972–1982, docent 1983–1993, kierownik Samodzielnej Pracowni Dydaktyki Fizyki Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej 1984–1986, kierownik Pracowni Detektorów 1985–1988, wicedyrektor Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej1987–1993, prodziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej 1990–1993, kierownik Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów 1993–1999, dziekan WFiTJ 1999–2005, Prorektor ds. Nauki 2005–.

W latach 1971–1972 przebywał na stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Hanowerze (w Niedersächsisches Landesamt für Bodenforschung), Kolonii, Heidelbergu, Monachium, a w latach 1983–1985 na kontrakcie w Instytucie Geologii w Hanowerze.

Zakres prac badawczych: metody detekcji promieniowania jądrowego, zjawiska fizyczne w gazowych detektorach promieniowania jonizującego, m.in. proces lawinowego mnożenia elektronów i zjawiska wtórne w licznikach proporcjonalnych, analiza formowania impulsów w detektorach gazowych; badania i rozwój konstrukcji liczników proporcjonalnych, stosowanych w różnych metodach pomiarowych w warunkach laboratoryjnych i przemysłowych; rozwój liczników proporcjonalnych i metod obniżania tła w pomiarach niskich aktywności; opracowanie metody pomiaru niskich aktywności 14C w próbkach o małej zawartości węgla; udział w opracowaniu metody pomiaru transportu asymilantów w roślinach z zastosowaniem radioizotopu 14C; udział w budowie detektora ZEUS przy akceleratorze HERA w Hamburgu; prace nad pozycjoczułymi detektorami gazowymi, a w szczególności nad mikropaskowymi proporcjonalnymi komorami gazowymi.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Senatu AGH.

Autor i współautor ponad 180 publikacji. Autor kilku patentów. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2: H–Ł. Warszawa 1999. S. 189
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005 nr 139. s. 3
  • Who is who w Polsce. Leksykon biograficzny, [Cz. 1]: A - Mal. Wyd. 3 uzup. Zug 2004, [biogram załączony na CD-ROM-ie]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004, portr. s. [4] tabl.