Kazimierz Dziedziniewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 11 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Kazimierz
|given-name=Kazimierz
|honorific-prefix=Dr hab. inż, prof. AGH
|honorific-prefix=Dr hab. inż, prof. AGH
|birth_date=1934
|image=Kazimierz Dziedziniewicz.jpg
|birth_date=6 września 1934
|death_date=3 luty 2020
|death_date=3 luty 2020
|faculty=Wydział Energetyki i Paliw
|fields=metalurgia, ciało stałe, ciepło, prąd elektryczny, termodynamika, odnawialne źródła energii
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
}}
}}
Dr hab. inż, prof. AGH '''Kazimierz Dziedziniewicz''' (1934-2020)  
Dr hab. inż, prof. AGH '''Kazimierz Dziedziniewicz''' (1934-2020)  


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, ciało stałe, ciepło, prąd elektryczny, termodynamika, odnawialne źródła energii
 
Dyscyplina/specjalności:metalurgia, ciało stałe, ciepło, prąd elektryczny


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się w 1934 roku. Zmarł 3 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się 6 września 1934 roku. Zmarł 3 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W 1957 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.
W 1957 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.
Linia 22: Linia 22:
W 1967 roku na podstawie pracy "Egzergia nieorganicznych substancji chemicznych" obronionej na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej uzyskał doktorat. Po uzyskaniu doktoratu został adiunktem. Następnie pracował w Zakładzie Pieców Hutniczych i Gospodarki Cieplnej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych WMN.
W 1967 roku na podstawie pracy "Egzergia nieorganicznych substancji chemicznych" obronionej na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej uzyskał doktorat. Po uzyskaniu doktoratu został adiunktem. Następnie pracował w Zakładzie Pieców Hutniczych i Gospodarki Cieplnej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych WMN.


W 1990 roku na podstawie pracy "Numeryczny model matematyczny zjawiska równoczesnego przepływu ciepła i prądu elektrycznego w izotropowych ciałach stałych w ujęciu termodynamiki procesów nierównowagowych" uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych ze specjalizacją metalurgia.
W 1990 roku na podstawie rozprawy "Numeryczny model matematyczny zjawiska równoczesnego przepływu ciepła i prądu elektrycznego w izotropowych ciałach stałych w ujęciu termodynamiki procesów nierównowagowych" uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych ze specjalizacją metalurgia.


W 1998 roku pracował w Katedrze Teorii i Inżynierii Procesów Metalurgicznych WMN.
W 1998 roku pracował w Katedrze Teorii i Inżynierii Procesów Metalurgicznych WMN.
Linia 28: Linia 28:
Niemal przez całe życie zawodowe był związany z zespołem prof. Zygmunta Kolendy (Katedra Teorii i Inżynierii Procesów Metalurgicznych), a pod koniec działalności zawodowej z Katedrą Podstawowych Problemów Energetyki Wydziału Energetyki i Paliw.
Niemal przez całe życie zawodowe był związany z zespołem prof. Zygmunta Kolendy (Katedra Teorii i Inżynierii Procesów Metalurgicznych), a pod koniec działalności zawodowej z Katedrą Podstawowych Problemów Energetyki Wydziału Energetyki i Paliw.


==== Bibliografia publikacji ====


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/dziedziniewicz-kazimierz-04190
https://bpp.agh.edu.pl/autor/dziedziniewicz-kazimierz-04190


Linia 39: Linia 37:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 123
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 123
* Pracownicy naukowo-dydaktyczni WIMIR : 1952-2002 50-lecie Wydziału. Red. W. P. Kowalski ; oprac. M. Banaś, K. Kołodziejczyk, T. Zacharz. Kraków 2002, s. 187, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 102
* [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 102
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 62
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 62
Linia 60: Linia 59:


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 9.03.2020</span>'''''

Wersja z 07:49, 6 cze 2022

Kazimierz Dziedziniewicz
Kazimierz Dziedziniewicz.jpg
Nazwisko Dziedziniewicz
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż, prof. AGH
Data urodzenia 6 września 1934
Data śmierci 3 luty 2020
Dyscyplina/specjalności metalurgia, ciało stałe, ciepło, prąd elektryczny, termodynamika, odnawialne źródła energii
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki



Dr hab. inż, prof. AGH Kazimierz Dziedziniewicz (1934-2020)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, ciało stałe, ciepło, prąd elektryczny, termodynamika, odnawialne źródła energii

Nota biograficzna

Urodził się 6 września 1934 roku. Zmarł 3 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1957 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera. W 1963 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w katedrze Pieców i Urządzeń Metalurgicznych Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych AGH. W 1966 roku został asystentem naukowo-technicznym.

W 1967 roku na podstawie pracy "Egzergia nieorganicznych substancji chemicznych" obronionej na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej uzyskał doktorat. Po uzyskaniu doktoratu został adiunktem. Następnie pracował w Zakładzie Pieców Hutniczych i Gospodarki Cieplnej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych WMN.

W 1990 roku na podstawie rozprawy "Numeryczny model matematyczny zjawiska równoczesnego przepływu ciepła i prądu elektrycznego w izotropowych ciałach stałych w ujęciu termodynamiki procesów nierównowagowych" uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych ze specjalizacją metalurgia.

W 1998 roku pracował w Katedrze Teorii i Inżynierii Procesów Metalurgicznych WMN.

Niemal przez całe życie zawodowe był związany z zespołem prof. Zygmunta Kolendy (Katedra Teorii i Inżynierii Procesów Metalurgicznych), a pod koniec działalności zawodowej z Katedrą Podstawowych Problemów Energetyki Wydziału Energetyki i Paliw.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/dziedziniewicz-kazimierz-04190

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 123
  • Pracownicy naukowo-dydaktyczni WIMIR : 1952-2002 50-lecie Wydziału. Red. W. P. Kowalski ; oprac. M. Banaś, K. Kołodziejczyk, T. Zacharz. Kraków 2002, s. 187, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 102
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 62
  • [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 60
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 72
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 77
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 96
  • [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s.102, 231

Artykuły

  • Dziennik Polski 2020, nr 31 (7 II 2020) s. 36 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2020, nr 33 (10 II 2020) s. 17 [nekr.]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Kazimierz_Dziedziniewicz&oldid=70649”