Kazimierz Bisztyga: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Kazimierz Bisztyga
| image = bisztk.jpg
| family-name = Bisztyga
| given-name = Kazimierz
| additional-name =
| honorific-prefix ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1922–2010 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Oficerski OOP, Złoty | | awards = Krzyż Oficerski OOP, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz inne nagrody państwowe i resortowe | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Bisztyga''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Kazimierz Bisztyga''' (1922–2010) | ||
Specjalność: automatyka napędu elektrycznego | Specjalność: automatyka napędu elektrycznego | ||
Urodził się 22 stycznia 1922 roku | Urodził się 22 stycznia 1922 roku w Myślenicach. Zmarł 8 stycznia 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej; doktorat AGH (1961), habilitacja AGH (1966), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984). | ||
W AGH początkowo pracował jako st. asystent, następnie adiunkt (1952–1967), docent (1967–1974), profesor (1974), dyrektor Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych (1981–1992), prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki w latach 1969–1972, dziekan Wydziału EAE w latach 1972–1978. | |||
Przewodniczący Rady Oddz. Izby Rzeczoznawców SEP, członek zespołu ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej.Członek SEP (Głównej Komisji Rewizyjnej), Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej | Przewodniczący Rady Oddz. Izby Rzeczoznawców SEP, członek zespołu ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej. Członek SEP (Głównej Komisji Rewizyjnej), Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej. | ||
Autor lub współautor 50 prac | Autor lub współautor 50 prac z zakresu teorii napędu elektrycznego, problematyki zakłóceń wnoszonych do systemu energetycznego przez napędy; współautor książek i pięciu skryptów dla studentów AGH | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 56–57 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18 | ||
* Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 | * Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 26. s. 18–19 | ||
{{DEFAULTSORT:Bisztyga, Kazimierz }} | {{DEFAULTSORT:Bisztyga, Kazimierz }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:19, 16 gru 2013
| Kazimierz Bisztyga | |
|---|---|
| Nazwisko | Bisztyga |
| Imię / imiona | Kazimierz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1922–2010
|
| Dyscyplina/specjalności | automatyka napędu elektrycznego
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz inne nagrody państwowe i resortowe |
Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Bisztyga (1922–2010)
Specjalność: automatyka napędu elektrycznego
Urodził się 22 stycznia 1922 roku w Myślenicach. Zmarł 8 stycznia 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej; doktorat AGH (1961), habilitacja AGH (1966), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984).
W AGH początkowo pracował jako st. asystent, następnie adiunkt (1952–1967), docent (1967–1974), profesor (1974), dyrektor Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych (1981–1992), prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki w latach 1969–1972, dziekan Wydziału EAE w latach 1972–1978.
Przewodniczący Rady Oddz. Izby Rzeczoznawców SEP, członek zespołu ekspertów Ministerstwa Edukacji Narodowej. Członek SEP (Głównej Komisji Rewizyjnej), Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
Autor lub współautor 50 prac z zakresu teorii napędu elektrycznego, problematyki zakłóceń wnoszonych do systemu energetycznego przez napędy; współautor książek i pięciu skryptów dla studentów AGH
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 56–57
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
- Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 26. s. 18–19