Karol Jan Łowiński: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Karol Łowiński
| image = lowins.jpg
| family-name = Łowiński
| given-name = Karol
| additional-name =
| honorific-prefix = Pr...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1871–1936 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr. inż. '''Karol Łowiński''' ( | Prof. zw. dr. inż. '''Karol Łowiński''' (1871–1936) | ||
Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo | ||
Urodzony 24 marca 1871 roku | Urodzony 24 marca 1871 roku w Wałczu k. Piły, zmarł 26 lipca 1936 roku w Krakowie. W 1897 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu. W latach 1900–1901 był asystentem na tej politechnice, następnie przeniósł sie do Warszawy. Pracował m.in. w fabryce maszyn A. Repphan S.A., w Zakładach Ostrowieckich, w walcowni w Bodzechowie, w Hucie „Częstochowa” i in. Od 1921 r. wykładał walcownictwo i kuźnictwo na PW. | ||
Od | Od 1924 r. związany z AG, gdzie w 1924 r. został prof. nadzw., a od 1935 r. prof. zw. w Katedrze Maszyn Hutniczych oraz Walcownictwa i Kuźnictwa. W opinii wychowanków był dobrym wykładowca i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego. | ||
Publikował | Publikował w ”Hutniku” artykuły z zakresu walcownictwa, opracował tabele stygnięcia żelaza okrągłego, przeprowadzał badania dla poparcia teorii „płynięcia stożków”. Uczestniczył w pracach nad polską terminologią techniczną dot. hutnictwa. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Polski słownik pionierów techniki. s. | * Polski słownik pionierów techniki. s. 126 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 138–141 | ||
{{DEFAULTSORT:Łowiński, Karol }} | {{DEFAULTSORT:Łowiński, Karol }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:20, 16 gru 2013
| Karol Jan Łowiński | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Łowiński | ||||||||||||
| Imię / imiona | Karol | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1871–1936
| ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budowa maszyn hutniczych, walcownictwo
| ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr. inż. Karol Łowiński (1871–1936)
Specjalność: budowa maszyn hutniczych, walcownictwo
Urodzony 24 marca 1871 roku w Wałczu k. Piły, zmarł 26 lipca 1936 roku w Krakowie. W 1897 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu. W latach 1900–1901 był asystentem na tej politechnice, następnie przeniósł sie do Warszawy. Pracował m.in. w fabryce maszyn A. Repphan S.A., w Zakładach Ostrowieckich, w walcowni w Bodzechowie, w Hucie „Częstochowa” i in. Od 1921 r. wykładał walcownictwo i kuźnictwo na PW.
Od 1924 r. związany z AG, gdzie w 1924 r. został prof. nadzw., a od 1935 r. prof. zw. w Katedrze Maszyn Hutniczych oraz Walcownictwa i Kuźnictwa. W opinii wychowanków był dobrym wykładowca i świetnym znawcą rysunku technicznego. Duże znaczenie przywiązywał do wycieczek zagranicznych, jako środka dydaktycznego.
Publikował w ”Hutniku” artykuły z zakresu walcownictwa, opracował tabele stygnięcia żelaza okrągłego, przeprowadzał badania dla poparcia teorii „płynięcia stożków”. Uczestniczył w pracach nad polską terminologią techniczną dot. hutnictwa.
Źródło:
- Polski słownik pionierów techniki. s. 126
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 138–141