Jurij Wasiliewicz Szuwałow: Różnice pomiędzy wersjami

Jurij Wasiliewicz Szuwałow
Nazwisko	Szuwałow
Imię / imiona	Jurij
Tytuły / stanowiska	Prof.
Data urodzenia	5 sierpnia 1940
Miejsce urodzenia	Leningrad ;
Dyscyplina/specjalności	górnictwo ;
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	2007
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za zasługi dla europejskiego górnictwa i umacniania więzi pomiędzy Instytutem Górnictwa w Petersburgu a Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie

Wersja z 13:14, 9 sty 2017

Prof. Jurij Wasiliewicz Szuwałow (1940-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 5 sierpnia 1940 roku w Leningradzie (Sankt-Petersburgu). W roku 1962 ukończył Leningradzki Instytut Górniczy im. G. W. Plechanowa (obecnie Sankt-Petersburgski Państwowy Instytut Górniczy Uniwersytet Techniczny) w specjalności „Technologia i mechanizacja kompleksowa podziemnej eksploatacji złóż kopalin użytecznych”, otrzymując kwalifikację — magister inżynier górniczy. W roku 1968 obronił pracę doktorską w tym samym Instytucie. Doktor habilitowany (1987), profesor (1989), członek rzeczywisty Akademii Nauk Górniczych (1997) i Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych (1997), Międzynarodowej Akademii Nauk Ekologii, Bezpieczeństwa Człowieka i Natury (1998) i Akademii Wynalazczości (1999).

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w katedrze Złóż Mineralnych, gdzie pracuje do dzisiaj przechodząc wszystkie szczeble kariery naukowej. W roku 1982 został wybrany na stanowisko Dziekana Wydziału Górniczego. W 1996 roku zorganizował Katedrę Ekologii, Aerologii i Ochrony Pracy i został jej kierownikiem, a w roku 2004 — Katedrę Bezpieczeństwa Produkcji i Ochrony Wyrobisk.

W okresie swojej pracy (1962–2007) prowadził badania naukowe, głównie nad problematyką eksploatacji w warunkach wiecznej zmarzliny, w tworzeniu nowego kierunku naukowego „Termofizyka górnicza”. Jest autorem ponad 390 publikacji, w tym 19 monografii, 30 podręczników i skryptów, 44 patentów i wynalazków.

W okresie pracy wypromował 15 doktorów habilitowanych i 28 doktorów. Jest członkiem Biura Międzynarodowego Termofizyki Górniczej, członkiem wielu redakcji i towarzystw naukowych w Rosji i Europie.

Jest organizatorem współpracy naukowej i dydaktycznej Państwowego Instytutu Technicznego w Sankt Petersburgu i AGH w Krakowie. Wybitny górnik i naukowiec, znany również z zamiłowania do sztuki, a w szczególności do poezji — pisze i publikuje wiersze. Wielki przyjaciel Polaków i Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Odznaczony wieloma medalami, laureat nagród rosyjskich i zagranicznych

Bibliografia

Artykuły

Profesor Jurij Vasilievicz Shuvalov doktorem honorowym AGH. Biuletyn AGH 2008, nr 8/9, s. 2, [foto]
Profesor Jurij Vasilievicz Shuvalov - inżynier górnik-poeta : doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn AGH 2008, nr 8/9, s. 4-7, [foto]
[Protokół z posiedzenia Senatu AGH... 28.11.2007], s. 36

Inne

[Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Jurijowi Wasiliewiczowi Szuwałowowi]

@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 5 sierpnia 1940 roku w Leningradzie (Sankt-Petersburgu). W roku 1962 ukończył Leningradzki Instytut Górniczy im. G. W. Plechanowa (obecnie Sankt-Petersburgski Państwowy Instytut Górniczy (Uniwersytet Techniczny)) w specjalności „Technologia i mechanizacja kompleksowa podziemnej eksploatacji złóż kopalin użytecznych”, otrzymując kwalifikację — magister inżynier górniczy. W roku 1968 obronił pracę doktorską w tym samym Instytucie. Doktor habilitowany (1987), profesor (1989), członek rzeczywisty Akademii Nauk Górniczych (1997) i Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych (1997), Międzynarodowej Akademii Nauk Ekologii, Bezpieczeństwa Człowieka i Natury (1998) i Akademii Wynalazczości (1999).
+Urodził się 5 sierpnia 1940 roku w Leningradzie (Sankt-Petersburgu). W roku 1962 ukończył Leningradzki Instytut Górniczy im. G. W. Plechanowa (obecnie Sankt-Petersburgski Państwowy Instytut Górniczy Uniwersytet Techniczny) w specjalności „Technologia i mechanizacja kompleksowa podziemnej eksploatacji złóż kopalin użytecznych”, otrzymując kwalifikację — magister inżynier górniczy. W roku 1968 obronił pracę doktorską w tym samym Instytucie. Doktor habilitowany (1987), profesor (1989), członek rzeczywisty Akademii Nauk Górniczych (1997) i Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych (1997), Międzynarodowej Akademii Nauk Ekologii, Bezpieczeństwa Człowieka i Natury (1998) i Akademii Wynalazczości (1999).
-Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w katedrze Złóż Mineralnych, gdzie pracuje do dzisiaj przechodząc wszystkie szczeble kariery naukowej. W roku 1982 został wybrany na stanowisko Dziekana Wydziału Górniczego. W 1996 zorganizował Katedrę Ekologii, Aerologii i Ochrony Pracy i został jej kierownikiem, a w roku 2004 — Katedrę Bezpieczeństwa Produkcji i Ochrony Wyrobisk.
+Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w katedrze Złóż Mineralnych, gdzie pracuje do dzisiaj przechodząc wszystkie szczeble kariery naukowej. W roku 1982 został wybrany na stanowisko Dziekana Wydziału Górniczego. W 1996 roku zorganizował Katedrę Ekologii, Aerologii i Ochrony Pracy i został jej kierownikiem, a w roku 2004 — Katedrę Bezpieczeństwa Produkcji i Ochrony Wyrobisk.
 W okresie swojej pracy (1962–2007) prowadził badania naukowe, głównie nad problematyką eksploatacji w warunkach wiecznej zmarzliny, w tworzeniu nowego kierunku naukowego „Termofizyka górnicza”. Jest autorem ponad 390 publikacji, w tym 19 monografii, 30 podręczników i skryptów, 44 patentów i wynalazków.