Jur Piszak

Jur Piszak
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko	Piszak
Imię / imiona	Jur
Data urodzenia	16 lutego 1924
Miejsce urodzenia	Grudziądz
Data śmierci	19 stycznia 1978
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, odlewnictwo
Wydział	Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa
Odznaczenia i nagrody	Państwowa Nagroda I stopnia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Dr. Jur Piszak (1924-1978) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 16 lutego 1924 roku w Grudziądzu. Zmarł 19 stycznia 1978 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Od 1930 roku mieszkał w Krakowie. W 1939 roku ukończył 4 klasę Liceum Ogólnokształcącego. W latach 1040-1942 uczęszczał do Państwowej Szkoły Chemotechników, uzyskując dyplom technika chemika. Równocześnie pracował jako stażysta w odlewni i wydziale obróbki cieplnej Fabryki Maszyn Kotłów L. Zieleniewski w Krakowie, w latach 1943-1945 jako technik laborant, a następnie w latach 1945-1949 pełnił obowiązki zastępcy kierownika odlewni i hurtowni.

W latach 1945-1950 studiował na Wydziale Górniczym AG, uzyskując w 1950 roku dyplom magistra inżyniera metalurga.

Jeszcze przed zakończeniem studiów - w 1949 roku - podjął pracę w Instytucie Odlewnictwa, gdzie pracował do 1977 roku. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery zawodowej i w latach 1964-1975 był dyrektorem Instytutu. Z funkcji tej zrezygnował z powodu pogarszającego się stanu zdrowia.

Równolegle z pracą w Instytucie nie zaniedbywał działalności naukowej.

W 1967 na podstawie pracy "Badanie zużywania się płaskich wlewnic stalowniczych w czasie ich eksploatacji" napisanej pod kierunkiem profesora Mikołaja Dubowickiego na Wydziale Odlewnictwa uzyskał doktorat. W 1973 roku został powołany na stanowisko docenta. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.

Działalność dydaktyczną rozpoczął w 1951 roku podejmując pracę nauczyciela w Technikum Mechaniczno-Odlewniczym w Krakowie. W latach 1953-1956 wykładał formierstwo w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Krakowie i na studiach wieczorowych Wydziału Metalurgicznego AGH.

Z dniem 1 marca 1977 roku, na własną prośbę, został przeniesiony na stanowisko profesora nadzwyczajnego do Zakładu Projektowania Odlewni Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH.

Jego działalność naukowa obejmowała szeroki wachlarz zagadnień, m.in.: wytwarzanie i wykorzystywanie żeliwa wysokojakościowego jako tworzywa konstrukcyjnego, wykorzystywanie zjawisk fizycznych i chemicznych w procesach wytwarzania form i rdzeni, prace i studia o charakterze ekonomiczno-organizacyjnym, a w szczególności zaś studia efektywności badań naukowych w procesie rozwoju inwestycyjnego odlewnictwa.

Opublikował ponad 50 prac naukowych, w tym 37 pozycji indywidualnych, uzyskał 6 patentów oraz ponad 50 opracowań popularyzacyjnych, uczestniczył również w opracowaniu 7 książek poradnikowych.

Od początku pracy zawodowej uczestniczył w pracach wielu rad naukowych, technicznych, grup roboczych, komisjach naukowych, pełniąc w wielu przypadkach funkcję przewodniczącego.

Aktywnie uczestniczył w życiu społecznym, angażując się w działalność Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich. Był sekretarzem generalnym 32 Międzynarodowego Kongresu STOP w Warszawie. Wielokrotnie reprezentował polskich odlewników na międzynarodowych kongresach odlewniczych, odbył wiele zagranicznych praktyk i podróży studialnych.

Był redaktorem działowym "Przeglądu Odlewnictwa" i w latach 1965-1978 redaktorem naczelnym, w latach 1965-1975 był redaktorem naczelnym "Prace Instytutu Odlewnictwa" i równocześnie w latach 1964-1975 redaktorem naczelnym "Wydawnictw Instytutu Odlewnictwa".

Odznaczenia i nagrody

Państwowa Nagroda I stopnia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, czterokrotnie zespołowa Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, trzykrotnie Nagroda Ministra Przemysłu Ciężkiego oraz wiele nagród Komitetu Nauki i Techniki, NOT, STOP i wyróżnienia państwowe, administracyjne, związkowe i stowarzyszeniowe.

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s.57, 93-95
• Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 47, 79-81
• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????????
• [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 213???????

Artykuły

• Przegląd Odlewnictwa, Prace Instytutu Odlewnictwa, Wydawnictwa Instytutu Odlewnictwa???????

Inne

stan na dzień 28.04.2021