Jerzy Sulikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
m (zamienił w treści „Źródło:” na „”)
Linia 84: Linia 84:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==


Źródło:
 
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. s. 145–146
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. s. 145–146
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 348, portr.
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 348, portr.

Wersja z 11:01, 26 sty 2016

Jerzy Sulikowski
Jerzy Sulikowski.jpg
Nazwisko Sulikowski
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 26 czerwca 1909
Miejsce urodzenia Sieradz
Data śmierci 21 lutego 1977
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności technologia wytwarzania i stosowania cementu
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Ceramicznego AGH (1956-1960)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi,  Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Ceramiczny19551956
DziekanWydział Ceramiczny19561960


Prof. nadzw. mgr inż. Jerzy Sulikowski (1909–1997)

Specjalność: technologia wytwarzania i stosowania cementu

Nota biograficzna

Urodził się 26 czerwca 1909 roku w Sieradzu, zmarł 21 lutego 1977 roku Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W latach 1934-1937 był asystentem na Wydziale Chemii UW. Od 1937 roku pracował w cementowni "Saturn" w Wojkowicach Komornych k. Będzina, po wojnie objął stanowisko dyrektora cementowni "Grodziec". W latach 1948-1955 był dyrektorem ds. inwestycji w Centralnym Zarządzie Przemysłu Cementowego w Sosnowcu, następnie został przeniesiony do Biura Projektów Przemysłu Materiałów Budowlanych w Krakowie na stanowisko gł. technologa (do 1961 r.).

W 1954 roku podjął pracę naukową na AGH. Był wykładowcą na Wydziale Ceramicznym, którego był współorganizatorem. W 1955 roku został zastępcą profesora, a następnie docentem (1959) i profesorem nadzwyczajnym (1967). W okresie 1955 - 1956 pełnił funkcje prodziekana Wydziału Ceramicznego, później dziekana (1956-1960).

Od 1967 roku był kierownikiem Zakładu Technologii Materiałów Wiążących, a w 1969 roku został kierownikiem Zakładu Materiałów Izolacyjnych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, PAN, NOT - SITPMB.

W prasie fachowej polskiej i zagranicznej opublikował 36 artykułów. W 1978 roku (pośmiertnie) została wydana jego książka „Technologia cementu”.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski OOP, nagrody resortowe

Bibliografia

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. s. 145–146
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 348, portr.