Jerzy Klich: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Klich
Nazwisko	Klich
Imię / imiona	Jerzy ;
Data urodzenia	23 grudnia 1942
Miejsce urodzenia	Bobrowniki ; ; ; ;

Wersja z 12:23, 30 sie 2019

Jerzy Klich (1942-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 23 grudnia 1942 roku w Bobrownikach koło Będzina.

W 1956 roku roku rozpoczął naukę w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach na Wydział Elektrycznym, które ukończył w 1961 roku z wynikiem bardzo dobrym. Następnie został przyjęty na Wydział Górniczy Akademii Górniczo-Hutniczej na specjalności „Eksploatacja podziemna”. Już na drugim roku założył Koło Naukowe z zakresu ekonomii. Studia ukończył w 1967 roku z wynikiem bardzo dobrym i został zatrudniony na stanowisku asystenta w nowo powołanej Katedrze Robót Górniczych Odkrywkowych Wydziału Górniczego u prof. Andrzeja Dunikowskiego. Podjęte w Katedrze badania w zakresie niekonwencjonalnych metod eksploatacji, hydromechanizacji, eksploatacji otworowej surowców stałych – w szczególności siarki – stały się domeną Jego badań i budowy bazy laboratoryjnej w Katedrze. W 1975 roku na podstawie pracy "Badania modelowe procesu eksploatacji skał sypkich hydromechaniczną metodą otworową" uzyskał stopień doktora. W 1990 roku został doktorem habilitowanym. W 1994 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego AGH. Po zmianach organizacyjnych Wydziału Górniczego z Katedr na Instytuty, w kolejnych wyborach powołany został na stanowisko wicedyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego ds. dydaktycznych na lata 1981-1992. Następnie w latach a po 1993-1996 był kierownikiem Zakładu Technologii, Zarządzania i Inżynierii Środowiska w Górnictwie Odkrywkowym. W latach 1993-1996 był członkiem Rektorskiej Komisji ds. odbioru prac statutowych i własnych Pionu Górniczego, a także Członkiem Komitetu Naukowego Wydawnictw AGH i Redaktorem Kwartalnika „Górnictwo i Geoinżynieria”. W latach 1996-1999 i 1999-2002 był prodziekanem Wydziału ds. finansowych i socjalno-bytowych Wydziału Górniczego AGH. W tym okresie została opracowana nowa struktura i organizacja zarządzania finansami Wydziałowymi, włączająca do decyzji wszystkie podmioty mające wpływ na Wydziale na „zdobywanie” i gospodarkę finansową. W latach 2002-2008 profesor Jerzy Klich pełnił z wyboru funkcję Dziekana Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii przez dwie kadencje. W tym okresie powołano Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny w Wodzisławiu i Jastrzębiu Zdroju. Do znacznych osiągnięć tych kadencji należały prace remontowe na Wydziale. Dzięki pozyskanemu grantowi budowlanemu z Komitetu Badań Naukowych kompletnej przebudowie uległa hala technologiczna przy pawilonie A-1 oraz podpiwniczenie tego budynku. Na miejscu nie używanych starych instalacji technicznych powstały nowoczesne laboratoria, które okazały się bardzo potrzebne w procesach akredytacji kształcenia na poszczególnych kierunkach. W ramach remontu hali technologicznej zbudowano od nowa profesjonalną bibliotekę wydziałową, łącząc w jedną - cztery małe biblioteki katedralne. We współpracy z KGHM zbudowano w latach 2003-2006 w łączniku A3-A4 najnowocześniejszą na tamte czasy salę dydaktyczną na 136 miejsc. W ścisłej współpracy z prodziekanem ds. ogólnych stopniowo reaktywowano Barbórkowych tradycyjny „Pochód Górniczy” z uczelni do centrum miasta i Kolegiaty św. Anny. W zakończeniu warto wspomnieć o działalności Jerzego Klicha w życiu społecznym Uczelni. Gdy w latach 70-tych ubiegłego wieku organizował się nowo powstający ruch asystentów jako „Koło Młodych Pracowników Nauki AGH”, którego został pierwszym Przewodniczącym. Koło nawiązało współpracę naukową asystentów z uczelniami zagranicznymi, gdzie jedną z form były wymienne wyjazdy. Podjęto również rozwiązywanie bardzo dotkliwych wtedy problemów socjalnych asystentów. Zaowocowało to oddaniem pierwszego „Hotelu Asystenta” na miasteczku studenckim oraz stworzeniem możliwości przyspieszonego otrzymywania mieszkań spółdzielczych przez rodziny asystentów świadczące na budowie pracę w ramach tzw. wkładu własnego. Również do tej działalności społecznej Jerzego Klicha można zaliczyć zorganizowanie wspólne z „ZNP” na Uczelni „Klubu tenisowego” oraz zbudowanie przez prace własne członków klubu oraz przy współpracy Działów Technicznych AGH kortów tenisowych w rejonie pierwszego budynku „Akademii Górniczej” na Krzemionkach. Stan wojenny zlikwidował ten ośrodek. W roku 1999 profesor Jerzy Klich wybrany został na Członka Zwyczajnego AKADEMII INŻYNIERSKIEJ w Polsce. W roku 2012 przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne

stan na dzień 29.08.2019

@@ Linia 14: / Linia 14: @@
 Urodził się 23 grudnia 1942 roku w Bobrownikach koło Będzina.
-W 1956 roku roku rozpoczął naukę w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach na Wydział Elektrycznym, które ukończył w 1961 roku z wynikiem bardzo dobrym.
+W 1956 roku roku rozpoczął naukę w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach na Wydział Elektrycznym, które ukończył w 1961 roku z wynikiem bardzo dobrym. Następnie został przyjęty na Wydział Górniczy Akademii Górniczo-Hutniczej na specjalności „Eksploatacja podziemna”. Już na drugim roku założył Koło Naukowe z zakresu ekonomii.
+Studia ukończył w 1967 roku z wynikiem bardzo dobrym i został zatrudniony na stanowisku asystenta w nowo powołanej Katedrze Robót Górniczych Odkrywkowych [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] u prof. Andrzeja Dunikowskiego. Podjęte w Katedrze badania w zakresie niekonwencjonalnych metod eksploatacji, hydromechanizacji, eksploatacji otworowej surowców stałych – w szczególności siarki – stały się domeną Jego badań i budowy bazy laboratoryjnej w Katedrze. W 1975 roku na podstawie pracy "Badania modelowe procesu eksploatacji skał sypkich hydromechaniczną metodą otworową" uzyskał stopień doktora. W 1990 roku został doktorem habilitowanym. W 1994 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego AGH. Po zmianach organizacyjnych Wydziału Górniczego z Katedr na Instytuty, w kolejnych wyborach powołany został na stanowisko wicedyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego ds. dydaktycznych na lata 1981-1992. Następnie w latach  a po 1993-1996 był kierownikiem Zakładu Technologii, Zarządzania i Inżynierii Środowiska w Górnictwie Odkrywkowym. W latach 1993-1996 był członkiem Rektorskiej Komisji ds. odbioru prac statutowych i własnych Pionu Górniczego, a także Członkiem Komitetu Naukowego Wydawnictw AGH i Redaktorem Kwartalnika „Górnictwo i Geoinżynieria”.
+W latach 1996-1999 i 1999-2002 był prodziekanem Wydziału ds. finansowych i socjalno-bytowych Wydziału Górniczego AGH. W tym okresie została opracowana nowa struktura i organizacja zarządzania finansami Wydziałowymi, włączająca do decyzji wszystkie podmioty mające wpływ na Wydziale na „zdobywanie” i gospodarkę finansową.
-Następnie został przyjęty na Wydział Górniczy Akademii Górniczo-Hutniczej na specjalność „Eksploatacja podziemna”. Już na drugim roku założył Koło Naukowe z zakresu ekonomii.
-Studia wyższe ukończył w 1967r. z wynikiem bardzo dobrym by następnie, mimo zobowiązań wynikających ze stypendium fundowanego przez kopalnię „Walenty-Wawel”, po stażu asystenckim został zatrudniony w nowo powołanej „Katedrze Robót Górniczych Odkrywkowych” u prof. Andrzeja Dunikowskiego na stanowisku asystenta. Podjęte w Katedrze badania w zakresie niekonwencjonalnych metod eksploatacji, hydromechanizacji, eksploatacji otworowej surowców stałych – w szczególności siarki – stały się domeną Jego badań i budowy bazy laboratoryjnej w Katedrze. Z tego zakresu uzyskał stopnie doktora w 1975r. i doktora habilitowanego inż. nauk technicznych w 1990 r. W 1994 r. został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego AGH.
-Po zmianach organizacyjnych Wydziału Górniczego z Katedr na Instytuty, w kolejnych wyborach powołany został na stanowisko V-ce Dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego ds. dydaktycznych na lata 1981-1992 oraz po następnych zmianach organizacyjnych na okres 1993-1996 na kierownika „Zakładu Technologii, Zarządzania i Inżynierii Środowiska w Górnictwie Odkrywkowym”. W latach 1993-1996 był Członkiem Rektorskiej Komisji ds. odbioru prac statutowych i własnych Pionu Górniczego, a także Członkiem Komitetu Naukowego Wydawnictw AGH i Redaktorem Kwartalnika „Górnictwo i Geoinżynieria”.
-W kolejnych wyborach w latach 1996-2002 powołany został na dwie kadencje na Prodziekana Wydziału ds. finansowych i socjalno-bytowych Wydziału Górniczego AGH. W tym okresie została opracowana nowa struktura i organizacja zarządzania finansami Wydziałowymi, włączająca do decyzji wszystkie podmioty mające wpływ na Wydziale na „zdobywanie” i gospodarkę finansową.
 W latach 2002-2008 profesor Jerzy Klich pełnił z wyboru funkcję Dziekana Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii przez dwie kadencje. W tym okresie powołano Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny w Wodzisławiu i Jastrzębiu Zdroju. Do znacznych osiągnięć tych kadencji należały prace remontowe na Wydziale. Dzięki pozyskanemu grantowi budowlanemu z Komitetu Badań Naukowych kompletnej przebudowie uległa hala technologiczna przy pawilonie A-1 oraz podpiwniczenie tego budynku. Na miejscu nie używanych starych instalacji technicznych powstały nowoczesne laboratoria, które okazały się bardzo potrzebne w procesach akredytacji kształcenia na poszczególnych kierunkach. W ramach remontu hali technologicznej zbudowano od nowa profesjonalną bibliotekę wydziałową, łącząc w jedną - cztery małe biblioteki katedralne. We współpracy z KGHM zbudowano w latach 2003-2006 w łączniku A3-A4 najnowocześniejszą na tamte czasy salę dydaktyczną na 136 miejsc. W ścisłej współpracy z prodziekanem ds. ogólnych stopniowo reaktywowano Barbórkowych tradycyjny „Pochód Górniczy” z uczelni do centrum miasta i Kolegiaty św. Anny.
 W zakończeniu warto wspomnieć o działalności Jerzego Klicha w życiu społecznym Uczelni. Gdy w latach 70-tych ubiegłego wieku organizował się nowo powstający ruch asystentów jako „Koło Młodych Pracowników Nauki AGH”, którego został pierwszym Przewodniczącym. Koło nawiązało współpracę naukową asystentów z uczelniami zagranicznymi, gdzie jedną z form były wymienne wyjazdy. Podjęto również rozwiązywanie bardzo dotkliwych wtedy problemów socjalnych asystentów. Zaowocowało to oddaniem pierwszego „Hotelu Asystenta” na miasteczku studenckim oraz stworzeniem możliwości przyspieszonego otrzymywania mieszkań spółdzielczych przez rodziny asystentów świadczące na budowie pracę w ramach  tzw. wkładu własnego.