Jerzy Grzymek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 66: Linia 66:
Urodził się 9 kwietnia 1908 r. w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 r. w Krakowie i pochowany na Cmentarzu Rakowickim
Urodził się 9 kwietnia 1908 r. w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 r. w Krakowie i pochowany na Cmentarzu Rakowickim


Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] (1964–68), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki. Używał pseudonimów: Jerzy Miecznikowski, Wiśniewski.
Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] (1964–68), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki.


W latach 1950–82 oraz 1986–90 prowadził w AGH wykłady z technologii wiążących materiałów budowlanych.
W latach 1950–82 oraz 1986–90 prowadził w AGH wykłady z technologii wiążących materiałów budowlanych.

Wersja z 13:28, 30 sty 2015

Jerzy Grzymek
Jerzy Grzymek1.jpg
Nazwisko Grzymek
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 9 kwietnia 1908
Miejsce urodzenia Iwkowa
Data śmierci 4 maja 1990
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności technologia związków siarkowych i związków glinu
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Ceramicznego AGH (1964–1968)
Wydział Wydział Ceramiczny
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1979
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla rozwoju chemii, a w szczególności fizykochemii stosowanej materiałów budowlanych oraz kompleksowych metod wytwarzania materiałów wiążących z ubogich rud i odpadów przemysłowych wraz z uznaną w świecie metodą pozyskiwania tlenku glinu i cementów szybkosprawnych
Odznaczenia i nagrody Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Ceramiczny19641967


Prof. zw. dr inż. Jerzy Grzymek (1908–1990)

Specjalność: technologia związków siarkowych i związków glinu


Życiorys

Urodził się 9 kwietnia 1908 r. w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 r. w Krakowie i pochowany na Cmentarzu Rakowickim

Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan Wydziału Ceramicznego (1964–68), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki.

W latach 1950–82 oraz 1986–90 prowadził w AGH wykłady z technologii wiążących materiałów budowlanych.

Jest autorem kilkudziesięciu opracowań i monografii z zakresu technologii związków siarkowych, technologii związków glinu, technologii materiałów budowlanych. Opracował m.in. metodę Grzymka spiekowego otrzymywania Al2O3 o wysokiej czystości z tanich surowców nieboksytowych. Jest autorem kilku patentów zagranicznych.

Był organizatorem Wydziału Ceramicznego w AGH oraz Inst. Technologii Krzemianów w Warszawie, Inst. Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu, inicjator budowy cementowni „Nowiny” w Kielcach. Doktor Honoris Causa AGH (1979).

Imię prof. Jerzego Grzymka nosi budynek AGH B-6, a wewnątrz znajduje się tablica pamiątkowa Jemu poświęcona.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Order Budowniczego Polski Ludowej, medal i tytuł honorow „Zasłużony Nauczyciel PRL”, Medal KEN, Order Sztandaru Pracy I kl. Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Medal of Honor od American Biographical Institute, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Złote Honorowe Odznaki NOT i SITPMB. Był również trzykrotnym laureatem Nagród Państwowych.

Źródło:

  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 1. s. 603–605
  • Biuletyn AGH 2013 nr 66-67 s. 27-29