Janusz Prażuch: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Dr inż.
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Janusz_Prazuch.jpg
|image=Janusz_Prazuch.jpg
|birth_date=1961
|birth_date=13 lipca 1961
|birth_place=Kielce
|birth_place=Kielce
|fields=inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, nadprzewodnictwo wysokotemperaturowe, materiały ceramiczne z hydroksyapatytu dla medycyny, kompozyty cementowe, kinetyka
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|name=Janusz Prażuch
|name=Janusz Prażuch
|image_size=11918
|image_size=11918
}}
}}
Dr inż. '''Janusz Prażuch''' (1961–)   
Dr inż. '''Janusz Prażuch''' (1961-)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, nadprzewodnictwo wysokotemperaturowe, materiały ceramiczne z hydroksyapatytu dla medycyny, kompozyty cementowe, kinetyka


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się w Kielcach.
Urodził się 13 lipca 1961 roku w Kielcach.


W 1980 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. H. Kołłątaja w Pińczowie.


W 1986 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.
W 1986 roku ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.


Od 1986 r. nauczyciel akademicki na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, adiunkt w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego. Odbył staże: naukowy w Johannes Kepler Uniwersitat w Linzu w Austrii (1998), zawodowy w Swedish Energy Agency w Sztokholmie (1990). Stopień doktora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej uzyskał w 1996 r.
W 1986 roku rozpoczął pracę nauczyciela akademickiego na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH.  


Zajmuje sie syntezą i badaniem: materiałów ceramicznych z hydroksyapatytu dla medycyny; kompozytów cementowych wzmacnianych włóknami sztucznymi; materiałów termoizolacyjnych z włókien szklanych. Prowadzi nowatorskie badania kinetyki i mechanizmu wysokotemperaturowego siarkowania niobu oraz badania tekstury i nanostruktury warstw siarczkowych na niobie; badania grubych warstw nadprzewodników wysokotemperaturowych w układzie Ti-Pb-Sr-Ba-Ca-Cu-O; badania stopów Fe-Cr pokrywanych tlenkowymi warstwami przewodzącymi dla zastosowania w paliwowych ogniwach ceramicznych.
W 1996 roku na podstawie pracy "Kinetyka i mechanizm siarkowania niobu w wysokich temperaturach", napisanej pod kierunkiem profesora Kazimierza Przybylskiego, uzyskał stopień doktora. W 1997 roku został adiunktem w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego.


Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych.
W 1990 roku odbył staż zawodowy w Swedish Energy Agency w Sztokholmie i Malmö w Szwecji, a w 1998 roku staż naukowy w Johannes Kepler Uniwersitat w Linzu w Austrii.


Źródło:
Zajmuje się syntezą i badaniem: materiałów ceramicznych z hydroksyapatytu dla medycyny; kompozytów cementowych wzmacnianych włóknami sztucznymi; materiałów termoizolacyjnych z włókien szklanych. Prowadzi nowatorskie badania kinetyki i mechanizmu wysokotemperaturowego siarkowania niobu oraz badania tekstury i nanostruktury warstw siarczkowych na niobie; badania grubych warstw nadprzewodników wysokotemperaturowych w układzie Ti-Pb-Sr-Ba-Ca-Cu-O; badania stopów Fe-Cr pokrywanych tlenkowymi warstwami przewodzącymi dla zastosowania w paliwowych ogniwach ceramicznych.
* Kto jest kim w ceramice. s. 150


Obecnie jest adiunktem w Katedrze Fizykochemii i Modelowania Procesów WIMiC.


Autor około 70 publikacji.


Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych, Polskiego Stowarzyszenia Wodoru i Ogniw Paliwowych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Nagroda Dziekana WIMiC, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/prazuch-janusz-002288


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 42: Linia 49:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 147, [foto]
 
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* AGH - Polskie Stowarzyszenie Wodoru i Ogniw Paliwowych [online] [przeglądany 9.06.2022]. Dostępny w: http://www.hydrogen.edu.pl/index.php?kat=pl_czlonkowie


{{DEFAULTSORT:Prażuch, Janusz }}
{{DEFAULTSORT:Prażuch, Janusz }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 9.06.2022</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 24.01.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:47, 24 sty 2023

Janusz Prażuch
Janusz Prazuch.jpg
Nazwisko Prażuch
Imię / imiona Janusz
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 13 lipca 1961
Miejsce urodzenia Kielce


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, nadprzewodnictwo wysokotemperaturowe, materiały ceramiczne z hydroksyapatytu dla medycyny, kompozyty cementowe, kinetyka
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



Dr inż. Janusz Prażuch (1961-)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, nadprzewodnictwo wysokotemperaturowe, materiały ceramiczne z hydroksyapatytu dla medycyny, kompozyty cementowe, kinetyka

Nota biograficzna

Urodził się 13 lipca 1961 roku w Kielcach.

W 1980 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. H. Kołłątaja w Pińczowie.

W 1986 roku ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1986 roku rozpoczął pracę nauczyciela akademickiego na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1996 roku na podstawie pracy "Kinetyka i mechanizm siarkowania niobu w wysokich temperaturach", napisanej pod kierunkiem profesora Kazimierza Przybylskiego, uzyskał stopień doktora. W 1997 roku został adiunktem w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego.

W 1990 roku odbył staż zawodowy w Swedish Energy Agency w Sztokholmie i Malmö w Szwecji, a w 1998 roku staż naukowy w Johannes Kepler Uniwersitat w Linzu w Austrii.

Zajmuje się syntezą i badaniem: materiałów ceramicznych z hydroksyapatytu dla medycyny; kompozytów cementowych wzmacnianych włóknami sztucznymi; materiałów termoizolacyjnych z włókien szklanych. Prowadzi nowatorskie badania kinetyki i mechanizmu wysokotemperaturowego siarkowania niobu oraz badania tekstury i nanostruktury warstw siarczkowych na niobie; badania grubych warstw nadprzewodników wysokotemperaturowych w układzie Ti-Pb-Sr-Ba-Ca-Cu-O; badania stopów Fe-Cr pokrywanych tlenkowymi warstwami przewodzącymi dla zastosowania w paliwowych ogniwach ceramicznych.

Obecnie jest adiunktem w Katedrze Fizykochemii i Modelowania Procesów WIMiC.

Autor około 70 publikacji.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów Budowlanych, Polskiego Stowarzyszenia Wodoru i Ogniw Paliwowych.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Dziekana WIMiC, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/prazuch-janusz-002288

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 147, [foto]

Inne

stan na dzień 24.01.2023