Janusz Pakulski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 27 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Pakulski
|family-name=Pakulski
|given-name=Janusz
|given-name=Janusz
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|image=Janusz Pakulski.jpg
|birth_date=1 stycznia 1926
|birth_date=1 stycznia 1926
|birth_place=Warszawa
|birth_place=Warszawa
|death_date=12 kwietnia 2000
|death_date=12 kwietnia 2000
|fields=metalurgia, odlewnictwo, metaloznawstwo
|fields=metalurgia, odlewnictwo, metaloznawstwo
|function=Prodziekan Wydziału Odlewnictwa (1969-1972), prodziekan Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1979-1981)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Rok_od=1969
|Rok_do=1972
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa
|Rok_od=1979
|Rok_do=1981
}}
}}
'''Janusz Pakulski''' (1926-2000) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Doc. dr inż. '''Janusz Pakulski''' (1926-2000)  
 


Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo, metaloznawstwo
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo, metaloznawstwo


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 1 stycznia 1926 roku w Warszawie. Zmarł 12 kwietnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Bronowickim w Krakowie.
Urodził się 1 stycznia 1926 roku w Warszawie. Zmarł 12 kwietnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Bronowickim w Krakowie.


Do wybuchu wojny zdążył zaliczyć 2 klasy Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. W czasie okupacji ukończył na kompletach kolejne 2 klasy gimnazjum, a następnie uczył się w Państwowej Szkole Metaloznawczo-Odlewniczej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, kierowanej przez prof. K. Gierdziejewskiego. Dyplom "technika metaloznawczo-odlewniczego" uzyskał w lipcu 1944 roku.
Przed II wojną światową ukończył 2 klasy Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. W czasie okupacji ukończył na kompletach kolejne 2 klasy gimnazjum, a następnie uczył się w Państwowej Szkole Metaloznawczo-Odlewniczej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, kierowanej przez prof. K. Gierdziejewskiego. Dyplom "technika metaloznawczo-odlewniczego" uzyskał w lipcu 1944 roku.


W latach okupacji działał w Związku Walki Zbrojnej, a następnie był żołnierzem Armii Krajowej. Aresztowany przez gestapo w grudniu 1942 roku został osadzony na Pawiaku, z którego został zwolniony w kwietniu 1943 roku. W październiku 1944 roku został aresztowany przez NKWD i wywieziony do łagru w Borowiczach koło Nowogrodu, gdzie był więziony do marca 1946 roku.
W latach okupacji działał w Związku Walki Zbrojnej, a następnie był żołnierzem Armii Krajowej. W grudniu 1942 roku został aresztowany i uwięziony na Pawiaku, z którego został zwolniony w kwietniu 1943 roku. W październiku 1944 roku został aresztowany przez NKWD i wywieziony do łagru w Borowiczach koło Nowogrodu, gdzie był więziony do marca 1946 roku.


W 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczo-Hutniczej, które ukończył w 1952 r. uzyskując tytuł mgr inż. metalurga. Pracę dyplomową pt. "Zaprojektować żeliwiak doświadczalny f150 mm" wykonał pod kierunkiem prof. Mikołaja Czyżewskiego. Jeszcze przed ukończeniem studiów, podjął pracę dydaktyczną jako zastępca asystenta w Katedrze Metalurgii i Surówki na Wydziale Hutniczym, wiążąc tym samym całe swoje życie zawodowe z Akademią Górniczo-Hutniczą.
W 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Pracę dyplomową "Zaprojektować żeliwiak doświadczalny f150 mm" wykonał pod kierunkiem prof. Mikołaja Czyżewskiego. Jeszcze przed ukończeniem studiów podjął pracę dydaktyczną jako zastępca asystenta w Katedrze Metalurgii i Surówki [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]].  


Dalszy przebieg Jego pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej wyznaczają kolejne stanowiska: starszego asystenta, aspiranta, adiunkta i docenta w Katedrze Metaloznawstwa Odlewniczego (po zmianie nazwy - Katedrze Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Odlewów) na Wydziale Odlewnictwa.
W 1952 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Żeliwa [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] AGH.


Stopień dr nauk technicznych uzyskał w 1966 r. broniąc pracy pt. "Ustalenie wpływu niektórych modyfikatorów na mikrosegregację węgla w odlewach ze staliwa austenitycznego Hadfielda". Promotorem pracy był ówczesny kierownik Katedry prof. Mikołaj Dubowicki.
W 1966 roku na podstawie pracy "Ustalenie wpływu niektórych modyfikatorów na mikrosegregację węgla w odlewach ze staliwa austenitycznego Hadfielda", której promotorem był profesor Mikołaj Dubowicki, uzyskał doktorat.


W 1973 r. doc. J. Pakulski objął po swoim promotorze kierownictwo Katedry, którą kierował aż do czasu przejścia na emeryturę w 1991 r.
W latach 1973-1991 był kierownikiem Katedry Metalurgii i Obróbki Cieplnej Odlewów.  


W pierwszych latach pracy w Katedrze organizował od podstaw laboratoria dydaktyczne i badawcze, które w późniejszych latach rozwijał i wzbogacał o nowoczesną tematykę ćwiczeń oraz aparaturę. Oprócz normalnych zajęć na macierzystym Wydziale, miał również wykłady z metaloznawstwa i obróbki cieplnej na 3 innych Wydziałach AGH, a także w dwóch punktach konsultacyjnych Politechniki Krakowskiej. Dbał, z doskonałym rezultatem, o wysoką jakość dydaktyki. W opinii pracowników i studentów uważany był za świetnego dydaktyka. Opiekuńczy i życzliwy dla studentów, a jednocześnie rzeczowy i wymagający. Kształtował charaktery i postawy przyszłych inżynierów odlewników.
W pierwszych latach pracy w Katedrze organizował od podstaw laboratoria dydaktyczne i badawcze, które w późniejszych latach rozwijał i wzbogacał o nowoczesną tematykę ćwiczeń oraz aparaturę. Oprócz zajęć na macierzystym Wydziale, miał również wykłady z metaloznawstwa i obróbki cieplnej na 3 innych Wydziałach AGH, a także w dwóch punktach konsultacyjnych Politechniki Krakowskiej.  


Dużą troską doc. J. Pakulskiego było kształcenie kadry naukowej. Był promotorem 6 doktoratów i opiniodawcą kilku prac doktorskich.
W latach 1969-1972 był prodziekanem Wydziału Odlewnictwa, a w latach 1979-1981 prodziekanem Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa.  


Do zadań podejmowanych na Wydziale, w Uczelni i środowisku odlewniczym podchodził z wielką, właściwą Mu energią i zaangażowaniem, ujawniając przy tym swój talent organizatorski. Pełnił szereg funkcji, m.in. Prodziekana Wydziału przez dwie kadencje, Dziekana i Dyrektora Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa przez pół roku oraz Kierownika Punktu Konsultacyjnego AGH w Ozimku. Był członkiem Sekcji Procesów Odlewniczych Komitetu Metalurgii PAN w Krakowie, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich, organizował konferencje naukowe PAN-STOP, działał w Związku Nauczycielstwa Polskiego w AGH oraz w Polskim Towarzystwie Metaloznawczym.
Był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego AGH w Ozimku.


W swej działalności naukowej wyspecjalizował się w zakresie metaloznawstwa odlewniczego, ze szczególnym uwzględnieniem procesów krystalizacji stopów. Z tego zakresu wykonał pracę doktorską, był promotorem innych prac doktorskich, autorem wielu publikacji; prowadził również wykład z teorii krystalizacji na studium doktoranckim Wydziału Odlewnictwa. Był znanym ekspertem obudów górniczych, zapraszanym do odbioru tych wyrobów dla kontrahentów zagranicznych i do wykonywania ekspertyz. Wykonał wiele prac naukowo-badawczych na rzecz przemysłu z zakresu tworzyw odlewniczych, poprawy ich jakości i obróbki cieplnej odlewów.
Promotor 6 doktoratów i opiniodawca kilku prac doktorskich.


Przyczynił się znacznie do rozwoju Wydziału Odlewnictwa. Za pracę dydaktyczną, naukową i organizacyjną otrzymał wielokrotnie nagrodę Rektora AGH, indywidualną nagrodę Ministra i odznaczenia państwowe: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi i Medal Komisji Edukacji Narodowej. Wyróżniony został także Odznaką "Zasłużonemu Opolszczyźnie".
Był ekspertem obudów górniczych, zapraszanym do odbioru tych wyrobów dla kontrahentów zagranicznych i do wykonywania ekspertyz. Wykonał wiele prac naukowo-badawczych na rzecz przemysłu z zakresu tworzyw odlewniczych, poprawy ich jakości i obróbki cieplnej odlewów.


Doc. dr inż. Janusz Pakulski zmarł 12 kwietnia 2000 r. i został pochowany na Cmentarzu Bronowickim (Pasternik).
Organizował konferencje naukowe PAN-STOP.


Członek Sekcji Procesów Odlewniczych Komitetu Metalurgii PAN w Krakowie, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego oraz Światowego Związku Armii Krajowej i Związku Sybiraków.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Londyński Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Partyzancki, indywidualna Nagroda Ministra, Odznaka "Zasłużony Opolszczyźnie"
O jego zaangażowaniu w ruchu oporu świadczą liczne odznaczenia, takie jak: Londyński Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Partyzancki i inne. Był członkiem Światowego Związku Armii Krajowej i Związku Sybiraków.
 
 
 
 
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 57: Linia 66:
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 57, 148-149
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 57, 148-149
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 46, 134-136
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 46, 134-136
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 113
* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 1983, s. ??????
* [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 116
* [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 80
* [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 73
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 266, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 266, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


* Dańko J.: Wspomnienie o doc. Januszu Pakulskim. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2000, nr 78, s. ??????, [foto]??????
* Dańko J.: Wspomnienie o doc. Januszu Pakulskim. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2000, nr 78, s. 18, [foto]


==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Pakulski, Janusz}}
{{DEFAULTSORT:Pakulski, Janusz}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.04.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:20, 12 cze 2021

Janusz Pakulski
Janusz Pakulski.jpg
Nazwisko Pakulski
Imię / imiona Janusz
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 1 stycznia 1926
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 12 kwietnia 2000
Dyscyplina/specjalności metalurgia, odlewnictwo, metaloznawstwo
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Odlewnictwa (1969-1972), prodziekan Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1979-1981)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Odlewnictwa19691972
ProdziekanWydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa19791981

Doc. dr inż. Janusz Pakulski (1926-2000)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo, metaloznawstwo

Nota biograficzna

Urodził się 1 stycznia 1926 roku w Warszawie. Zmarł 12 kwietnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Bronowickim w Krakowie.

Przed II wojną światową ukończył 2 klasy Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Warszawie. W czasie okupacji ukończył na kompletach kolejne 2 klasy gimnazjum, a następnie uczył się w Państwowej Szkole Metaloznawczo-Odlewniczej im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, kierowanej przez prof. K. Gierdziejewskiego. Dyplom "technika metaloznawczo-odlewniczego" uzyskał w lipcu 1944 roku.

W latach okupacji działał w Związku Walki Zbrojnej, a następnie był żołnierzem Armii Krajowej. W grudniu 1942 roku został aresztowany i uwięziony na Pawiaku, z którego został zwolniony w kwietniu 1943 roku. W październiku 1944 roku został aresztowany przez NKWD i wywieziony do łagru w Borowiczach koło Nowogrodu, gdzie był więziony do marca 1946 roku.

W 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Pracę dyplomową "Zaprojektować żeliwiak doświadczalny f150 mm" wykonał pod kierunkiem prof. Mikołaja Czyżewskiego. Jeszcze przed ukończeniem studiów podjął pracę dydaktyczną jako zastępca asystenta w Katedrze Metalurgii i Surówki Wydziału Hutniczego.

W 1952 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Żeliwa Wydziału Odlewnictwa AGH.

W 1966 roku na podstawie pracy "Ustalenie wpływu niektórych modyfikatorów na mikrosegregację węgla w odlewach ze staliwa austenitycznego Hadfielda", której promotorem był profesor Mikołaj Dubowicki, uzyskał doktorat.

W latach 1973-1991 był kierownikiem Katedry Metalurgii i Obróbki Cieplnej Odlewów.

W pierwszych latach pracy w Katedrze organizował od podstaw laboratoria dydaktyczne i badawcze, które w późniejszych latach rozwijał i wzbogacał o nowoczesną tematykę ćwiczeń oraz aparaturę. Oprócz zajęć na macierzystym Wydziale, miał również wykłady z metaloznawstwa i obróbki cieplnej na 3 innych Wydziałach AGH, a także w dwóch punktach konsultacyjnych Politechniki Krakowskiej.

W latach 1969-1972 był prodziekanem Wydziału Odlewnictwa, a w latach 1979-1981 prodziekanem Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa.

Był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego AGH w Ozimku.

Promotor 6 doktoratów i opiniodawca kilku prac doktorskich.

Był ekspertem obudów górniczych, zapraszanym do odbioru tych wyrobów dla kontrahentów zagranicznych i do wykonywania ekspertyz. Wykonał wiele prac naukowo-badawczych na rzecz przemysłu z zakresu tworzyw odlewniczych, poprawy ich jakości i obróbki cieplnej odlewów.

Organizował konferencje naukowe PAN-STOP.

Członek Sekcji Procesów Odlewniczych Komitetu Metalurgii PAN w Krakowie, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego oraz Światowego Związku Armii Krajowej i Związku Sybiraków.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Londyński Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Partyzancki, indywidualna Nagroda Ministra, Odznaka "Zasłużony Opolszczyźnie"

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 57, 148-149
  • Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 46, 134-136
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 113
  • [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 116
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 80
  • [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 73
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 266, [foto]

Artykuły

  • Dańko J.: Wspomnienie o doc. Januszu Pakulskim. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 78, s. 18, [foto]