Janusz Mroczka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 12: Linia 12:
Prof. dr hab. inż. '''Janusz Mroczka''' (1952-)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Janusz Mroczka''' (1952-)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: metrologia elektroniczna, metrologia fotoniczna,


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 30: Linia 30:
W latach 1991–1996 był dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej, od 1998 roku kierownikiem Katedry Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej.
W latach 1991–1996 był dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej, od 1998 roku kierownikiem Katedry Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej.


Od 1997 roku pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego na Politechnice Opolskiej.


Twórca międzynarodowej szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej. Opracowane przez przez niego metody oryginalne pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów są podstawą konstrukcji aparatury pomiarowej.




Autor ponad 420 publikacji w języku polskim i obcych na temat m.in. zastosowania metod pomiarowych w systemach monitoringu środowiska naturalnego, medycyny i przemysłu, elektromedycyny. Współautor 4 książek. Promotor 24 doktorów. Twórca 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”. Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej.
Autor ponad 420 publikacji w języku polskim i obcych na temat m.in. zastosowania metod pomiarowych w systemach monitoringu środowiska naturalnego, medycyny i przemysłu, elektromedycyny. Współautor 4 książek. Twórca 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”. Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej.


Twórca międzynarodowej szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej. Opracowane przez Janusza Mroczkę metody oryginalne pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów są podstawą konstrukcji aparatury pomiarowej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, należy do oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu. Jest członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i zagranicą: Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, The International Society for Optical Engineering, International Technical Working Group on Penetrating Radiation.


Był członkiem Rady Kuratorów Wydziału IV – Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System”.
 
Tytuły, odznaczenia, nagrody
 
 
 
Promotor 24 doktorów.
 
 
Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. 
 
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, The International Society for Optical Engineering, International Technical Working Group on Penetrating Radiation. Był członkiem Rady Kuratorów Wydziału IV – Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System”, Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów.
 
 
 
Laureat m.in.:Nagrody Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1993), Fundacji Nauki Polskiej za 2005 rok – Subsydium Profesorskiego, Nagrody Naukowej im. prof. M. Suskiego, Nagrody Naukowej Prezesa Polskiej Akademii Nauk za rok 2015.
 
Został odznaczony m.in.: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medalem im. prof. Kazimierza Daszewskiego, Medalem im. prof. Włodzimierza Krukowskiego, innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.


Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej, Politechniki Gdańskiej, Wojskowej Akademii Technicznej i Akademii Górniczo Hutniczej.
Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej, Politechniki Gdańskiej, Wojskowej Akademii Technicznej i Akademii Górniczo Hutniczej.
Linia 44: Linia 59:




polski metrolog, twórca polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk oraz Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej. Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej i Politechniki Gdańskiej.
polski metrolog, twórca polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej.  
Spis treści





Wersja z 09:31, 22 lis 2021

Janusz Mroczka
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Mroczka
Imię / imiona Janusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 27 kwietnia 1952
Miejsce urodzenia Dębica




Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2021
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych w obszarze metrologii, a w szczególności matematycznych uwarunkowań problemu odwrotnego w złożonych pomiarach pośrednich, które stały się płaszczyzną wieloletniej, bliskiej współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą promując jej kadrę naukową i dydaktyczną w tym obszarze wiedzy, jednocześnie rozsławiając jej merytoryczne osiągnięcia w kraju i za granicą.
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Janusz Mroczka (1952-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: metrologia elektroniczna, metrologia fotoniczna,

Nota biograficzna

Urodził się 27 kwietnia 1952 roku w Dębicy.

W 1976 roku ukończył Wydział Elektroniki Politechniki Wrocławskiej uzyskując stopień magistra inżyniera elektronika.

Od 1976 roku pracuje w Politechnice Wrocławskiej.

W 1980 roku w Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej uzyskał stopień doktora, a w 1991 roku na Wydziale Elektroniki doktora habilitowanego.

W 1993 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego.

W 1996 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych otrzymał. Od 1999 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.

W latach 1991–1996 był dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej, od 1998 roku kierownikiem Katedry Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej.

Od 1997 roku pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego na Politechnice Opolskiej.

Twórca międzynarodowej szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej. Opracowane przez przez niego metody oryginalne pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów są podstawą konstrukcji aparatury pomiarowej.


Autor ponad 420 publikacji w języku polskim i obcych na temat m.in. zastosowania metod pomiarowych w systemach monitoringu środowiska naturalnego, medycyny i przemysłu, elektromedycyny. Współautor 4 książek. Twórca 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”. Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej.




Promotor 24 doktorów.


Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, The International Society for Optical Engineering, International Technical Working Group on Penetrating Radiation. Był członkiem Rady Kuratorów Wydziału IV – Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System”, Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów.


Laureat m.in.:Nagrody Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1993), Fundacji Nauki Polskiej za 2005 rok – Subsydium Profesorskiego, Nagrody Naukowej im. prof. M. Suskiego, Nagrody Naukowej Prezesa Polskiej Akademii Nauk za rok 2015.

Został odznaczony m.in.: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medalem im. prof. Kazimierza Daszewskiego, Medalem im. prof. Włodzimierza Krukowskiego, innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.

Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej, Politechniki Gdańskiej, Wojskowej Akademii Technicznej i Akademii Górniczo Hutniczej.


polski metrolog, twórca polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej.



Laureat nagród: Nagrody Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1993), Fundacji Nauki Polskiej za 2005 rok – Subsydium Profesorskiego, Nagrody Naukowej im. prof. M. Suskiego, Nagrody Naukowej Prezesa Polskiej Akademii Nauk za rok 2015. ///////////////////// Zainteresowania naukowe

   Metodologia procesu poznawczego; algorytmizacja problemu odwrotnego; pomiary pośrednie źle uwarunkowane numerycznie; analiza spektralna i polaryzacyjna promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układach dyspersyjnych; metodologia łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania; wykorzystanie reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych; opracowanie metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.

//////////////////////////////////// Prof. Janusz Mroczka jest twórcą polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej, autorem oryginalnych metod pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów będących podstawą konstruowania aparatury pomiarowej wykorzystywanej w praktyce. Na jego dorobek naukowy składa się 420 publikacji, w tym 118 w najbardziej prestiżowych czasopismach naukowych z tzw. listy JCR, a także 8 patentów, 29 grantów i 24 wypromowanych doktorów. Według wyszukiwarki Google Scholar prace prof. Mroczki co roku cytowane są ok. 250 razy!

////////////////////

Prof. dr hab. inż. Janusz Mroczka, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, urodził się 27 kwietnia 1952 r. w Dębicy. Studia wyższe ukończył w roku 1976 na Politechnice Wrocławskiej, z którą związany jest zawodowo do dziś. W 1980 r. obronił pracę doktorską, a w 1991 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w roku 1996. W 2021 r. macierzysta uczelnia nadała mu status professor magnus.

Zainteresowania naukowe profesora dotyczą metodologii procesu poznawczego, algorytmizacji problemu odwrotnego, pomiarów pośrednich źle uwarunkowanych numerycznie, analizy spektralnej i polaryzacyjnej promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układów dyspersyjnych, metodologii łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania (fuzja danych), wykorzystania reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych, opracowania metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.

Prof. Janusz Mroczka jest autorem 446 publikacji (144 z listy filadelfijskiej), współautorem 13 książek (5 zagranicznych, 8 krajowych) oraz 8 patentów (4 wdrożenia). Dane bibliometryczne: Web of Science – cytowania 1534, h=26, Scopus – cytowania 1810, h=27, Google Scholar – cytowania 2305, h=31. Był realizatorem (kierownikiem lub głównym wykonawcą) 31 grantów (7 międzynarodowych). Profesor aktywnie uczestniczy w pracach wielu organizacji i komisji. W latach 2001–2007 był wiceprzewodniczącym, a w latach 2007–2015 przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN (członkiem od 1993 r.), który w 2014 r. został oceniony jako najlepszy komitet naukowy PAN. Od 2013 r. do 2020 r. był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. W latach 1991–1996 był z wyboru dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej. W 1998 r. założył Katedrę Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej Politechniki Wrocławskiej, którą kieruje do chwili obecnej. Był członkiem Sekcji Miernictwa Interdyscyplinarnego KBN (18 konkursów, w tym w 6 przewodniczącym).

Prof. Janusz Mroczka był promotorem 26 prac doktorskich (4 cotutelle we Francji, wszystkie wyróżnione, a ostatnia otrzymała nagrodę im. M. Skłodowskiej-Curie jako najlepszy doktorat w danej dyscyplinie w Europie), opiekunem 9 habilitacji, recenzował 3 doktoraty honoris causa, 58 wniosków profesorskich (1 za granicą), 57 habilitacji i 22 doktoraty, przewodniczył 56 habilitacjom, wypromował ponad 200 dyplomantów. O międzynarodowym uznaniu świadczy fakt, że jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji, w tym stałym członkiem SPIE – The International Society for Optical Engineering (od 1992 r.), członkiem International Technical Working Group on Penetrating Radiation, USA (od 1994 r.), członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1986 r.) i że powierzono mu zorganizowanie oraz współprzewodniczenie International Symposium of Optical Applied Science and Engineering „Optical Diagnostics in Fluid and Thermal Flow”, które odbyło się w 1993 r. w San Diego w USA. Profesor utrzymuje kontakty z wieloma ośrodkami naukowymi, m.in. w Rouen, Jokohamie, Toronto, Preston, Marsylii, Eindhoven, Berlinie, Bostonie, San Diego, Rio de Janeiro, Buenos Aires, Londynie, Padwie, Lecce, Brukseli, Tampere, Szanghaju.

Za działalność naukowo-badawczą uzyskał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: Nagrodę II stopnia MEN (1989 r.), Nagrodę Wydziału IV PAN (1993 r.), Subsydium Profesorskie FNP za 2005 r., Nagrodę MNiSW za Wybitne Osiągnięcia w Opiece Naukowej i Dydaktycznej w 2014 r., Nagrodę Prezesa PAN za 2015 r., Nagrodę Naukową im. prof. M. Suskiego, Nagrodę Professor Opoliensis w 2014 r., ponad 36 Nagród Rektora Politechniki Wrocławskiej. Jest Komandorem, Oficerem i Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego, Medal im. Prof. Włodzimierza Krukowskiego. Jest na liście najbardziej wpływowych ludzi nauki na świecie opublikowanej w 2020 r. w ramach prestiżowego rankingu World’s TOP 2% Scientists.


.................................. Senatu AGH z dnia 30 czerwca 2021 roku na mocy chwały nr 79/2021 2021 przyznał mu doktorat honoris causa w uzasadnieniu pisząc "w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych w obszarze metrologii, a w szczególności matematycznych uwarunkowań problemu odwrotnego w złożonych pomiarach pośrednich, które stały się płaszczyzną wieloletniej, bliskiej współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą promując jej kadrę naukową i dydaktyczną w tym obszarze wiedzy, jednocześnie rozsławiając jej merytoryczne osiągnięcia w kraju i za granicą".

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Daszewskiego, Medal im. prof. Włodzimierza Krukowskiego oraz inne odznaczenia państwowe i resortowe

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.06.2021], s. ????????

Inne


stan na dzień 22.11.2021