Jan Wincenty Dobrowolski

Z Historia AGH
Jan Wincenty Dobrowolski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Dobrowolski
Imię / imiona Jan Wincenty
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 22 maja 1945
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności inżynieria i ochrona środowiska, badania interdyscyplinarne, biotechnologia środowiska, ekotoksykologia i radioekologia, ekologia człowieka, zrównoważony-ekologicznie rozwój gospodarczy, ekologiczna profilaktyka
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej (1987–1990)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geodezji Górniczej19871990


Prof. dr hab. Jan Wincenty Dobrowolski (1945-)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: inżynieria i ochrona środowiska, badania interdyscyplinarne, biotechnologia środowiska, ekotoksykologia i radioekologia, ekologia człowieka, zrównoważony-ekologicznie rozwój gospodarczy, ekologiczna profilaktyka

Nota biograficzna

Urodził się 22 maja 1945 roku w Krakowie.

W 1967 roku ukończył Państwowa Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Krakowie. Specjalizując się w fizjologi środowiskowej i embriologii eksperymentalnej w 1972 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał doktorat.

W latach 1975-1980 był kierownikiem Centrum Ekologicznej Profilaktyki Akademii Medycznej w Krakowie.

Od 1975 roku jest kierownikiem interdyscyplinarnego zespołu biotechnologii laserowej i ekologii człowieka.

W 1980 roku rozpoczął pracę w Zakładzie ?????? Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydziału Geodezji Górniczej AGH.

W 1981 roku z ekotoksykologii w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie uzyskał habilitację. W 1982 roku został docentem, a w 1991 roku roku został profesorem AGH.

W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału.

Od 2000 roku kierownik Katedry Biotechnologii Środowiskowej i Ekologii.....

Autor ponad 350 publikacji, w tym ponad 20 książek oraz kilka patentów.

Promotor prac doktorskich.


//////////////////////////////////////////

Prof. Dobrowolski jest twórcą oraz wieloletnim kierownikiem Uniwersytetu Otwartego AGH (wcześniej Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH), który przez całą swoją pracę badawczą i dydaktyczną propaguje tradycje interdyscyplinarne, a w szczególności idee zrównoważonego rozwoju ukierunkowanego na integrację ekoinnowacji ze współpracą ekspertów ze społeczeństwem opartym na wiedzy dla poprawy jakości życia.

Zaangażowany we współpracę naukową i dydaktyczną w zakresie nowych metod wczesnego wykrywania środowiskowych zagrożeń dla zdrowia ludzi i zwierząt, reprodukcji zasobów biologicznych oraz światowego dziedzictwa kultury Krakowa i innych miast (np. Florencji), w połączeniu z bardziej skutecznymi działaniami na rzecz poprawy stanu środowiska człowieka (jest prekursorem proekologicznej biotechnologii laserowej).

Jest liderem szkoleń nieobowiązkowych dla młodzieży akademickiej (od 50 lat w skali ogólnopolskiej a od 45 lat – w skali międzynarodowej) w dziedzinie zrównoważonego rozwoju uznanego w 2016 r. przez ONZ za kwestię priorytetową. Współpracuje m.in. ze Światową Akademią Umiejętności i Nauki WAAS oraz liczącym 3,5 mln słuchaczy Narodowym Uniwersytetem Otwartym w Indiach.




polski profesor nauk biologicznych (tytuł nadany w roku 1998; specjalności: biotechnologia środowiskowa, ekologia człowieka, ekologia ogólna, ekotoksykologia

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01843&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2020&fagTP=0

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 122, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1978/78]. Kraków 19??, s. ?????
  • Spis absolwentów???????????
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 276, [foto]

Artykuły

  • Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]

Inne


stan na dzień 28.05.2020