Jan Wincenty Dobrowolski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Wincenty Dobrowolski
Nazwisko	Dobrowolski
Imię / imiona	Jan Wincenty
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	22 maja 1945
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	inżynieria i ochrona środowiska, badania interdyscyplinarne, biotechnologia środowiska, ekotoksykologia i radioekologia, ekologia człowieka, zrównoważony-ekologicznie rozwój gospodarczy, ekologiczna profilaktyka
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej (1987–1990)
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 12:48, 6 paź 2020

Prof. dr hab. Jan Wincenty Dobrowolski (1945-)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria i ochrona środowiska, badania interdyscyplinarne, biotechnologia środowiska, ekotoksykologia i radioekologia, ekologia człowieka, zrównoważony-ekologicznie rozwój gospodarczy, ekologiczna profilaktyka

Nota biograficzna

Urodził się 22 maja 1945 roku w Krakowie.

W 1967 roku ukończył Państwowa Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Krakowie. Specjalizując się w fizjologi środowiskowej i embriologii eksperymentalnej w 1972 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał doktorat.

W latach 1975-1980 był kierownikiem Centrum Ekologicznej Profilaktyki Akademii Medycznej w Krakowie.

Od 1975 roku jest kierownikiem interdyscyplinarnego zespołu biotechnologii laserowej i ekologii człowieka.

W 1980 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Bioinżynierii Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydziału Geodezji Górniczej AGH.

W 1981 roku z ekotoksykologii w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie uzyskał habilitację. W 1982 roku został docentem, a w 1991 roku roku został profesorem AGH.

W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału.

W 1998 roku uzyskał tytuł profesora.

Od 1999 roku kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH, a od 2000 roku kierownik Katedry Biotechnologii Środowiskowej i Ekologii WGGiIŚ.

Autor ponad 350 publikacji, w tym ponad 20 książek oraz kilka patentów.

Promotor prac doktorskich.

Visiting Professor w 12 krajach, gdzie prowadził też kursy na studiach dyplomowych, podyplomowych i doktoranckich. Prowadził cykle wykładów - sponsorowanych przez Unię Europejską - na Międzynarodowych Studiach z Ekologii Człowieka w Wolnym Uniwersytecie w Brukseli. Od 1968 roku inicjator i kierownik Polskich i od 1972 roku Międzynarodowych Szkół Letnich "Człowiek i Środowisko".

Przewodniczący Rad Programowych cyklu Międzynarodowych Konferencji od New Trends in Environmental Training for Students, Kraków w 1989, do Szkoleń dla Promocji Trwałego Rozwoju i Integracji Europejskiej "Euro-Eco w 2000 roku. Kierował długofalowym interdyscyplinarnym "case study" m.in. w rejonach Nowej Huty (HTS) oraz Huty "Katowice".

Członek kilku towarzystw naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Komisji Ochrony Zdrowia Społecznego oraz Komisji Geodezji i Inżynierii Środowiska PAN, EIEC, IUBE, EDEN, auSes, ESSENCE, IUE, ENHRO, Instytutu Hiszpanii, Światowej Akademii Nauk i Umiejętności.

Doktorat honoris causa Międzynarodowego Uniwersytetu Ansted.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal "Za zasługi dla rozwoju studenckiego ruchu naukowego".

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01843&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2020&fagTP=0

Źródła do biogramu

Książki

Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 122, [foto]
Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
[Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 46, 51
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 276, [foto]

Artykuły

Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]

Inne

Prof. Jan Wincenty Dobrowolski 1945 - Jagiellońskie Centrum ... [online] [przeglądany 28.05.2020]. Dostępny w: https://www.jagiellonskiecentruminnowacji.pl/wp-content/uploads/2019/01/sylwetki_krakowskich_profesorow.pdf

stan na dzień 6.10.2020

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Dobrowolski
 |given-name=Jan Wincenty
+|honorific-prefix=Prof. dr hab.
+|image=Jan Dobrowolski.jpg
+|birth_date=22 maja 1945
+|birth_place=Kraków
+|fields=inżynieria i ochrona środowiska, badania interdyscyplinarne, biotechnologia środowiska, ekotoksykologia i radioekologia, ekologia człowieka, zrównoważony-ekologicznie rozwój gospodarczy, ekologiczna profilaktyka
+|function=Prodziekan Wydziału Geodezji Górniczej  (1987–1990)
+|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
+|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
+}}{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej
+|Rok_od=1987
+|Rok_do=1990
 }}
-'''Jan Wincenty Dobrowolski'''
+Prof. dr hab. '''Jan Wincenty Dobrowolski''' (1945-)
-'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Dyscyplina/specjalności: inżynieria i ochrona środowiska, badania interdyscyplinarne, biotechnologia środowiska, ekotoksykologia i radioekologia, ekologia człowieka, zrównoważony-ekologicznie rozwój gospodarczy, ekologiczna profilaktyka
-Dyscyplina/specjalności:
 == Nota biograficzna ==
@@ Linia 13: / Linia 25: @@
 W 1967 roku ukończył Państwowa Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Krakowie.
-Specjalizując się w fizjologi środowiskowej i embriologii eksperymentalnej w 1972 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał doktorat. Od 1975 roku jest kierownikiem interdyscyplinarnego zespołu biotechnologii laserowej i ekologii człowieka.
+Specjalizując się w fizjologi środowiskowej i embriologii eksperymentalnej w 1972 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał doktorat.
-W 1981 roku z ekotoksykologii w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie uzyskał habilitację.
+W latach 1975-1980 był kierownikiem Centrum Ekologicznej Profilaktyki Akademii Medycznej w Krakowie.
-W 1980 roku rozpoczął pracę w Zakładzie ?????? Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH.
+Od 1975 roku jest kierownikiem interdyscyplinarnego zespołu biotechnologii laserowej i ekologii człowieka.
+W 1980 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Bioinżynierii Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH.
+W 1981 roku z ekotoksykologii w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie uzyskał habilitację. W 1982 roku został docentem, a w 1991 roku roku został profesorem AGH.
-//////////////////////////////////////////
+W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału.
-Prof. Dobrowolski jest twórcą oraz wieloletnim kierownikiem Uniwersytetu Otwartego  AGH  (wcześniej  Technicznego  Uniwersytetu  Otwartego  AGH), który przez całą swoją pracę badawczą i dydaktyczną propaguje tradycje interdyscyplinarne,  a  w  szczególności  idee  zrównoważonego  rozwoju ukierunkowanego na integrację ekoinnowacji ze współpracą ekspertów ze społeczeństwem opartym na wiedzy dla poprawy jakości życia.
+W 1998 roku uzyskał tytuł profesora.
-Zaangażowany  we  współpracę  naukową  i  dydaktyczną  w  zakresie  nowych  metod  wczesnego  wykrywania środowiskowych zagrożeń dla zdrowia ludzi i zwierząt, reprodukcji zasobów biologicznych oraz światowego dziedzictwa kultury Krakowa i innych miast (np. Florencji), w połączeniu z bardziej skutecznymi działaniami na rzecz poprawy stanu środowiska człowieka (jest prekursorem proekologicznej biotechnologii laserowej).
+Od 1999 roku kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH, a od 2000 roku kierownik Katedry Biotechnologii Środowiskowej i Ekologii WGGiIŚ.
-Jest liderem szkoleń nieobowiązkowych dla młodzieży akademickiej (od 50 lat w skali ogólnopolskiej a od 45 lat – w skali międzynarodowej) w dziedzinie zrównoważonego rozwoju uznanego w 2016 r. przez ONZ za kwestię priorytetową. Współpracuje m.in. ze Światową Akademią Umiejętności i Nauki WAAS oraz liczącym 3,5 mln słuchaczy Narodowym Uniwersytetem Otwartym w Indiach.
+Autor ponad 350 publikacji, w tym ponad 20 książek oraz kilka patentów.
+Promotor prac doktorskich.
+Visiting Professor w 12 krajach, gdzie prowadził też kursy na studiach dyplomowych, podyplomowych i doktoranckich. Prowadził cykle wykładów - sponsorowanych przez Unię Europejską - na Międzynarodowych Studiach z Ekologii Człowieka w Wolnym Uniwersytecie w Brukseli. Od 1968 roku inicjator i kierownik Polskich i od 1972 roku Międzynarodowych Szkół Letnich "Człowiek i Środowisko".
+Przewodniczący Rad Programowych cyklu Międzynarodowych Konferencji od New Trends in Environmental Training for Students, Kraków w 1989, do Szkoleń dla Promocji Trwałego Rozwoju i Integracji Europejskiej "Euro-Eco w 2000 roku. Kierował długofalowym interdyscyplinarnym "case study" m.in. w rejonach Nowej Huty (HTS) oraz Huty "Katowice".
+Członek kilku towarzystw naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Komisji Ochrony Zdrowia Społecznego oraz Komisji Geodezji i Inżynierii Środowiska PAN, EIEC, IUBE, EDEN, auSes, ESSENCE, IUE, ENHRO, Instytutu Hiszpanii, Światowej Akademii Nauk i Umiejętności.
+Doktorat honoris causa Międzynarodowego Uniwersytetu Ansted.
- polski profesor nauk biologicznych (tytuł nadany w roku 1998; specjalności: biotechnologia środowiskowa, ekologia człowieka, ekologia ogólna, ekotoksykologia
+==== Odznaczenia i nagrody ====
-==== Odznaczenia i nagrody ====
+[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal "Za zasługi dla rozwoju studenckiego ruchu naukowego".
 ==== Bibliografia publikacji ====
+https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01843&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2020&fagTP=0
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 45: / Linia 65: @@
 * Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 122, [foto]
-* [Skład Osobowy AGH … 1978/78]. Kraków 19??, s. ?????
+* Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 29-31, 32-53
-* Spis absolwentów???????????
+* [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 46, 51
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 276, [foto]
@@ Linia 62: / Linia 82: @@
+'''''<span style="color:red;">stan na dzień 6.10.2020</span>'''''
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.05.2020</span>'''''