Jan Walenty Kucharski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
| Linia 70: | Linia 70: | ||
== Bibliografia == | |||
* Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. S. 124 | * Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. S. 124 | ||
* Dziennik Polski 2009 nr 261 (6 XI 2009). s. A15 | * Dziennik Polski 2009 nr 261 (6 XI 2009). s. A15 | ||
Wersja z 16:29, 25 sty 2016
| Jan Walenty Kucharski | |
|---|---|
| Nazwisko | Kucharski |
| Imię / imiona | Jan Walenty |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 13 sierpnia 1940 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 4 listopada 2009 |
| Dyscyplina/specjalności | technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne |
| Pełnione funkcje | Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu (1975–1980) |
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi |
Dr inż. Jan Walenty Kucharski (1940–2009)
Specjalność: technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne
Nota biograficzna
Urodził się 13 sierpnia 1940 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
W 1965 roku ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH. W tym samym roku rozpoczął pracę w AGH jako asystent w Katedrze i Zakładzie Technologii Szkła na Wydziale Ceramicznym. Dr - AGH 1974.
W latach 1972-1974 pracował jako starszy konstruktor w Zakładach Doświadczalnych Aparatury Pomiarowej przy Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych.
W latach 1975–1980 pełnił funkcję kierownika Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu.
Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemoitermiczną.
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Honorowa Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego „Sandomierz”, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”, Nagroda Rektora AGH za działalność naukowo-badawczą (wielokrotnie), Nagroda Rektora AGH za działalność dydaktyczną (wielokrotnie)
Bibliografia
- Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. S. 124
- Dziennik Polski 2009 nr 261 (6 XI 2009). s. A15
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 184