Jan Walenty Kucharski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Walenty Kucharski
Nazwisko	Kucharski
Imię / imiona	Jan Walenty
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	13 sierpnia 1940
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	4 listopada 2009
Dyscyplina/specjalności	technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne
Pełnione funkcje	Kierownik Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu (1975–1980)
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 10:15, 28 sty 2015

Dr inż. Jan Walenty Kucharski (1940–2009)

Specjalność: technologia szkła, tworzywa szklanokrystaliczne

Życiorys

Urodził się 13 sierpnia 1940 r. w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 r. i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1965 r. ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH. W tym samym roku rozpoczął pracę w AGH jako asystent w Katedrze i Zakładzie Technologii Szkła na Wydziale Ceramicznym. Dr - AGH 1974.

W latach 1972-1974 pracował jako starszy konstruktor w Zakładach Doświadczalnych Aparatury Pomiarowej przy Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych.

W latach 1975–1980 pełnił funkcję kierownika Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu.

Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemoitermiczną.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Honorowa Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego „Sandomierz”, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”, Nagroda Rektora AGH za działalność naukowo-badawczą (wielokrotnie), Nagroda Rektora AGH za działalność dydaktyczną (wielokrotnie)

Źródło:

Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i ceramiki 1949–1999. Kraków 1999. S. 124
Dziennik Polski 2009 nr 261 (6 XI 2009). s. A15
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 184

@@ Linia 52: / Linia 52: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się 13 sierpnia 1940 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
+Urodził się 13 sierpnia 1940 r. w Krakowie. Zmarł 4 listopada 2009 r. i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
 W 1965 r. ukończył studia na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]] AGH. W tym samym roku rozpoczął pracę w AGH jako asystent w Katedrze i Zakładzie Technologii Szkła na Wydziale Ceramicznym. Dr - AGH 1974.
-W latach 1972-1974 pracował jako starszy konstruktor w Zakładach Doświadczalnych Aparatury Pomiarowej przy Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych. W latach 1975–1980 pełnił funkcję kierownika Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu.
+W latach 1972-1974 pracował jako starszy konstruktor w Zakładach Doświadczalnych Aparatury Pomiarowej przy Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych.
-Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemotermiczną.
+W latach 1975–1980 pełnił funkcję kierownika Punktu Konsultacyjnego AGH w Sandomierzu.
+Autor lub współautor ok. 70 publikacji, 4 patentów, kilkunastu prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych oraz kilkudziesięciu ekspertyz. Współautor szeregu opracowań i wdrożeń jak: szkliw szklanokrystalicznych do termometrów oporowych; technologii barwienia szkła na kolor oranżowy z zastosowaniem odpadowych popiołów lotnych z elektrociepłowni; technologii otrzymywania szkła piankowego z zastosowaniem granulowanego żużla wielkopiecowego; otrzymywania ekologicznych pigmentów na bazie rubinu miedziowego; otrzymywanie powłok szklanokrystalicznych zabezpieczających metale przed korozją chemoitermiczną.
 Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, członek Zarządu SITPMB NOT przy WIMiC AGH, rzeczoznawca SITPMB NOT.