Jan Wacław Czerwiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1865
| birth_date = 1865–1947
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1947
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Oficerski Franciszka Józefa, Order Żelaznej Korony, Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.
| awards = Krzyż Oficerski Franciszka Józefa, Order Żelaznej Korony, Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Wykładowca inż. '''Jan Czerwiński''' (1865-1947)
Wykładowca inż. '''Jan Czerwiński''' (1865–1947)


Specjalność: komunikacja wodna, hydraulika
Specjalność: komunikacja wodna, hydraulika


Urodził sie w Winnikach k. Lwowa, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 r. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 r. został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Gróg Wodnych.
Urodził sie w Winnikach k. Lwowa, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 r. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 r. został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Gróg Wodnych.


Od września 1931 r. powołany na wykładowcę w AG. Wykładał hydraulikę na dwóch wydziałach Akademii. Po wojnie w 1945 r. podjął ponownie wykłady z hydrauliki na AGH. Był zamiłowanym sportowcem, uprawiał łyżwiarstwo, narciarstwo i turystykę.
Od września 1931 r. powołany na wykładowcę w AG. Wykładał hydraulikę na dwóch wydziałach Akademii. Po wojnie w 1945 r. podjął ponownie wykłady z hydrauliki na AGH. Był zamiłowanym sportowcem, uprawiał łyżwiarstwo, narciarstwo i turystykę.


Źródło:
Źródło:
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). s. 57-60
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 57–60




{{DEFAULTSORT:Czerwiński, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Czerwiński, Jan }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Jan Wacław Czerwiński
Nazwisko Czerwiński
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Wykładowca inż.
Data urodzenia 1865–1947


Dyscyplina/specjalności komunikacja wodna, hydraulika



Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Franciszka Józefa, Order Żelaznej Korony, Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.

Wykładowca inż. Jan Czerwiński (1865–1947)

Specjalność: komunikacja wodna, hydraulika

Urodził sie w Winnikach k. Lwowa, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 r. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 r. został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Gróg Wodnych.

Od września 1931 r. powołany na wykładowcę w AG. Wykładał hydraulikę na dwóch wydziałach Akademii. Po wojnie w 1945 r. podjął ponownie wykłady z hydrauliki na AGH. Był zamiłowanym sportowcem, uprawiał łyżwiarstwo, narciarstwo i turystykę.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 57–60