Jan Węglarz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox dhc
{{Infobox dhc
| name = Jan Węglarz
| name = Jan Węglarz
| image = Jan_Weglarz.jpg
| family-name = Węglarz
| family-name = Węglarz
| given-name = Jan
| given-name = Jan

Wersja z 17:29, 20 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Jan Węglarz (1947-)

Specjalność: automatyka i robotyka, informatyka; badania i systemy operacyjne, systemy wspomagania decyzji

Urodził się w 1947 r. w Poznaniu. Studia wyższe ukończył w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza (1969, matematyka) i w Politechnice Poznańskiej (1971, automatyka i metrologia elektryczna). Doktorat 1974, habilitacja 1977, prof. nadzw. 1983, prof. zwyczajny 1988, członek korespondent PAN 1991, członek rzeczywisty PAN 1998. Dyrektor Instytutu Informatyki Politechniki Poznańskiej, Pełnomocnik Dyrektora IChB PAN ds. Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego (od 1996 r.).

Autor lub współautor 12 monografii i ponad 200 artykułów w licznych czołowych czasopismach i wydawnictwach. Wypromował 18. doktorów, z których 8. uzyskało habilitacje a 4. tytuły profesora.

Główne obszary badawcze: teoria szeregowania zadań i rozdziału zasobów, modelowanie i ocena wydajności systemów komputerowych, sterowanie procesami produkcyjnymi, zarządzanie zasobami w systemach typu grid.

Członek wielu towarzystw naukowych i gremiów decyzyjnych nauki, m. in. członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Informatycznego, reprezentant Polski we władzach EURO (Asocjacja Europejskich Towarzystw Badań Operacyjnych, prezydent w kadencji 1997/98) i IFORS, członek CK ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członek KBN ( przewodniczący Zespołu T-11), wiceprezes Oddziału PAN w Poznaniu.

Źródło:

  • Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH, w czasie którego prof. zw. dr hab. inż. Jan Węglarz otrzyma insygnia godności doktora honoris causa AGH
  • Informator Nauki Polskiej 2000 t. 4b P-Ż: Ludzie nauki. [Warszawa 2001]. S. 989
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 109. s. 4–6