Jan Ryszard Małolepszy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 19: Linia 19:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się w Skomlinie 14 stycznia 1947 roku. W 1971 r. ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH.
Urodził się 14 stycznia 1947 roku w Skomlinie.
 
 
W 1971 r. ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH.


Od 1971 r. zatrudniony w Akademii Górniczo-Hutniczej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w AGH w 1979 r., doktora habilitowanego w 1990 r. Od 1994 r. profesor AGH, a od 1998 — profesor tytularny. Doktor Honoris Causa Technicznego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury w Charkowie — 2005 r.
Od 1971 r. zatrudniony w Akademii Górniczo-Hutniczej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w AGH w 1979 r., doktora habilitowanego w 1990 r. Od 1994 r. profesor AGH, a od 1998 — profesor tytularny. Doktor Honoris Causa Technicznego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury w Charkowie — 2005 r.

Wersja z 12:22, 9 lut 2022

Jan Ryszard Małolepszy
Jan Malolepszy.jpg
Nazwisko Małolepszy
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1947
Miejsce urodzenia Skomlin


Dyscyplina/specjalności technologia materiałów wiążących i betonów
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki od 1996 r.
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19961999
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19992002

Prof. dr hab. inż. Jan Ryszard Małolepszy (1947–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: technologia materiałów wiążących i betonów

Nota biograficzna

Urodził się 14 stycznia 1947 roku w Skomlinie.


W 1971 r. ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH.

Od 1971 r. zatrudniony w Akademii Górniczo-Hutniczej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w AGH w 1979 r., doktora habilitowanego w 1990 r. Od 1994 r. profesor AGH, a od 1998 — profesor tytularny. Doktor Honoris Causa Technicznego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury w Charkowie — 2005 r.

Prowadzi wykłady i seminaria na Wydziale IMiC oraz na Wydziale Górniczym. Zorganizował pracownię betonów na WIMiC. Jest autorem i kierownikiem programu modułu inżynierskiego „Technologia betonu”. Odbył staże naukowe w Kijowie, Moskwie i Sztokholmie. Współpracuje z wieloma krajowymi i zagranicznymi uczelniami, instytutami badawczymi oraz firmami. Był zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych. Współorganizator Funduszu Wspierania Nauk Ceramicznych.

Autor i współautor 130 publikacji krajowych i zagranicznych. Współautor 25 patentów. Członek Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Materiałów Budowlanych Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, Rady Naukowej Instytutu Mineralnych Materiałów Budowlanych, Zarządu Polskiego Towarzystwa Ceramicznego oraz Międzynarodowego Towarzystwa „ISCOWA”, International Society for the Environmental and Technical Implications with Alternative Materials (Holandia) oraz Stowarzyszenia Producentów Betonu.



Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190

[Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
  • Kto jest kim w ceramice. S. 136

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131

Artykuły

  • * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005 nr 144/145. s. 12
  • Dziekani i prodziekani AGH na kadencję 1999-2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 69, s. 4

Inne

stan na dzień 9.02.2022