Jan Naturski

Z Historia AGH
Wersja z dnia 13:41, 27 lut 2018 autorstwa MalgorzataDudek (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Jan Naturski
Jan Naturski.jpg
Nazwisko Naturski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 15 maja 1887
Miejsce urodzenia Nawojowa Góra
Data śmierci 18 listopada 1936
Miejsce śmierci Lipinki
Dyscyplina/specjalności górnictwo naftowe
Wydział Wydział Górniczy



Inż. Jan Naturski (1887–1936)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo naftowe

Nota biograficzna

Urodził się 15 maja 1887 roku w Nawojowej Górze koło Krzeszowic. Zginął 18 listopada 1936 roku w Lipinkach koło Gorlic, w kopalni „Jutrzenka” śmiercią górnika, przygotowując ładunek udarowy - przeznaczony do storpedowania odwiertu - na skutek przedwczesnego wybuchu torpedy. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1910 roku uzyskał stopień inżyniera górniczego w Akademii Górniczej w Leoben.

W 1930 roku został wykładowcą w Katedrze Eksploatacji Nafty na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Prowadził wykłady z zakresu torpedowania otworów naftowych w latach 1930-1936.

W latach 1910-1912 pracował w Towarzystwie Przedsiębiorstw Górniczych "TePeGe" na stanowisku inżyniera ruchu w kopalniach węgla i soli. Następnie pracował w Alpejskim Towarzystwie Górniczym w kopalni węgla w Porembie na Śląsku Cieszyńskim (1912-1913). W 1913 roku powrócił do "TePeGe" i objął stanowisko kierownika ruchu kopalni węgla w Pécs na Węgrzech. Po powrocie do kraju został dyrektorem technicznym i członkiem zarządu Towarzystwa "TePeGe". W latach 1933-1936 był przedstawicielem fabryki materiałów wybuchowych "Lignoza", gdzie zajmował się robotami wiertniczymi oraz wyspecjalizował się w torpedowaniu otworów wiertniczych.

W latach 1917–1935 publikował w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” oraz w „Czasopiśmie Górniczo-Hutniczym” artykuły z zakresu eksploatacji ropy naftowej i torpedowania otworów.

Długoletni i czynny członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górniczych. Podczas pobytu na Węgrzech zorganizował oddział Związku Strzeleckiego.

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 123-124
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 155, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bielski Z.: Ś.p. inż. górn. Jan Naturski. Przemysł Naftowy 1936, z. 23, s. 638-639
  • Goetel W.: Ś.p. inż. Jan Naturski. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1936, T. 12, s. 812-813