Jan Naturski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Wykładowca inż.
|honorific-prefix=Wykładowca inż.
|image=Jan_Naturski.jpg
|image=Jan_Naturski.jpg
|birth_date=1887
|birth_date=15 maja 1887
|birth_place=Nowojowa Góra
|birth_place=Nawojowa Góra
|death_date=1936
|death_date=18 listopada 1936
|death_place=Lipiny
|death_place=Lipiny
|fields=górnictwo naftowe
|fields=górnictwo naftowe
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górniczy
|name=Jan Naturski
|name=Jan Naturski
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 49: Linia 49:
Specjalność: górnictwo naftowe
Specjalność: górnictwo naftowe


Urodził się w Nowojowej Górze k. Krzeszowic. W 1910 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego na Akademii Górniczej w Leoben. W 1930 r. został wykładowcą w Katedrze Eksploatacji Nafty AG. Prowadził wykłady z zakresu torpedowania otworów naftowych.
== Życiorys ==
Urodził się w Nawojowej Górze koło Krzeszowic. Zginął 18 listopada 1936 r. w Lipinach w kopalni „Jutrzenka” śmiercią górnika.


W latach 1917–1935 publikował w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” oraz w „Czasopiśmie Górniczo-Hutniczym” artykuły z zakresu eksploatacji ropy naftowej i torpedowania otworów. Był długoletnim i czynnym czł. Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górniczych. Zginął 18 listopada 1936 r. w Lipinach w kopalni „Jutrzenka” śmiercią górnika.
W 1910 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego w Akademii Górniczej w Leoben. W 1930 r. został wykładowcą w Katedrze Eksploatacji Nafty Akademii Górniczej w Krakowie. Prowadził wykłady z zakresu torpedowania otworów naftowych.
 
W latach 1910-1912 pracował w Towarzystwie Przedsiębiorstw Górniczych "TePeGe" na stanowisku inżyniera ruchu w kopalniach węgla i soli. Następnie pracował w Alpejskim Towarzystwie Górniczym w kopalni węgla w Porębie na Śląsku Cieszyńskim (1912-1913). W 1913 r. powrócił do "TePeGe" i objął stanowisko kierownika ruchu kopalni węgla w Pięciokościołach na Węgrzech. Po powrocie do kraju został dyrektorem technicznym i członkiem zarządu Towarzystwa "TePeGe". Od 1933 r. objął reprezentację fabryki środków wybuchowych "Lignoza", gdzie zajmował się robotami wiertniczymi oraz wyspecjalizował się w torpedowaniu odwiertów naftowych.
 
W latach 1917–1935 publikował w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” oraz w „Czasopiśmie Górniczo-Hutniczym” artykuły z zakresu eksploatacji ropy naftowej i torpedowania otworów.
 
Długoletni i czynnym członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górniczych.


Źródło:
Źródło:

Wersja z 08:42, 12 wrz 2014

Jan Naturski
Jan Naturski.jpg
Nazwisko Naturski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Wykładowca inż.
Data urodzenia 15 maja 1887
Miejsce urodzenia Nawojowa Góra
Data śmierci 18 listopada 1936
Miejsce śmierci Lipiny
Dyscyplina/specjalności górnictwo naftowe
Wydział Wydział Górniczy



Wykładowca inż. Jan Naturski (1887–1936)

Specjalność: górnictwo naftowe

Życiorys

Urodził się w Nawojowej Górze koło Krzeszowic. Zginął 18 listopada 1936 r. w Lipinach w kopalni „Jutrzenka” śmiercią górnika.

W 1910 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego w Akademii Górniczej w Leoben. W 1930 r. został wykładowcą w Katedrze Eksploatacji Nafty Akademii Górniczej w Krakowie. Prowadził wykłady z zakresu torpedowania otworów naftowych.

W latach 1910-1912 pracował w Towarzystwie Przedsiębiorstw Górniczych "TePeGe" na stanowisku inżyniera ruchu w kopalniach węgla i soli. Następnie pracował w Alpejskim Towarzystwie Górniczym w kopalni węgla w Porębie na Śląsku Cieszyńskim (1912-1913). W 1913 r. powrócił do "TePeGe" i objął stanowisko kierownika ruchu kopalni węgla w Pięciokościołach na Węgrzech. Po powrocie do kraju został dyrektorem technicznym i członkiem zarządu Towarzystwa "TePeGe". Od 1933 r. objął reprezentację fabryki środków wybuchowych "Lignoza", gdzie zajmował się robotami wiertniczymi oraz wyspecjalizował się w torpedowaniu odwiertów naftowych.

W latach 1917–1935 publikował w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” oraz w „Czasopiśmie Górniczo-Hutniczym” artykuły z zakresu eksploatacji ropy naftowej i torpedowania otworów.

Długoletni i czynnym członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górniczych.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 155