Jan Leszek Dziunikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Dziunikowski
|family-name=Dziunikowski
|given-name=Jan Leszek
|given-name=Jan Leszek
|honorific-prefix=Doc. dr. hab. inż.
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH
|image=Jan Leszek Dziunikowski.jpg
|image=Jan Leszek Dziunikowski.jpg
|birth_date=8 marca 1917
|birth_date=8 marca 1917
Linia 8: Linia 8:
|death_date=3 maja 1970
|death_date=3 maja 1970
|fields=mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
|fields=mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
|faculty=Wydział Górniczy
}}
}}
Doc. dr. hab. inż. '''Jan Leszek Dziunikowski''' (1917-1970)  
Dr hab. inż., prof. AGH '''Jan Leszek Dziunikowski''' (1917-1970)  
 
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności: mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
Dyscyplina/specjalności: mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
Linia 19: Linia 18:
Urodził się 8 marca 1917 roku w Wilczyskach w powiecie gorlickim. Zmarł 3 maja 1970 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się 8 marca 1917 roku w Wilczyskach w powiecie gorlickim. Zmarł 3 maja 1970 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W 1950 roku ukończył studia na Wydziałach Politechnicznych AGH.??????
W 1950 roku ukończył studia na Wydziałach Politechnicznych AGH.


W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Następnie pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Górniczej WG.


W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza,uzyskał stopień doktora nauk technicznych.


W 1966 roku został doktorem habilitowanym.
W 1966 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia oraz stopień wykorzystania złoża solnego przy eksploatacji pionowymi komorami cylindrycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W 1967 roku został docentem etatowym.   
W 1967 roku został docentem etatowym.   
Linia 38: Linia 37:


Nagroda Rektora AGH. Kilkakrotnie nagradzany za pracę społeczną nad młodzieżą akademicką.  
Nagroda Rektora AGH. Kilkakrotnie nagradzany za pracę społeczną nad młodzieżą akademicką.  
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 45: Linia 42:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy???????. Kraków 1979, s. ?????????
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 41, 44, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44
* [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 78, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 78, [foto]
==== Artykuły ====
*
==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Dziunikowski, Jan Leszek}}
{{DEFAULTSORT:Dziunikowski, Jan Leszek}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 29.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 08:32, 7 kwi 2023

Jan Leszek Dziunikowski
Jan Leszek Dziunikowski.jpg
Nazwisko Dziunikowski
Imię / imiona Jan Leszek
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 8 marca 1917
Miejsce urodzenia Wilczyska
Data śmierci 3 maja 1970
Dyscyplina/specjalności mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach
Wydział Wydział Górniczy



Dr hab. inż., prof. AGH Jan Leszek Dziunikowski (1917-1970)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, wytrzymałość materiałów, teoria sprężystości i plastyczności, zjawiska ciśnieniowe w górnictwie solnym, eksploatacja złóż solnych na dużych głębokościach

Nota biograficzna

Urodził się 8 marca 1917 roku w Wilczyskach w powiecie gorlickim. Zmarł 3 maja 1970 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1950 roku ukończył studia na Wydziałach Politechnicznych AGH.

W 1949 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Technicznej Wydziału Górniczego AGH. Następnie pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Górniczej WG.

W 1963 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość próbek solnych o kształcie wydrążonych cylindrów", napisanej pod kierunkiem Antoniego Sałustowicza,uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W 1966 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia oraz stopień wykorzystania złoża solnego przy eksploatacji pionowymi komorami cylindrycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1967 roku został docentem etatowym.

w 1967 roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego.

W pracy swej określał pola naprężeń i przemieszczeń w skałach solnych eksploatowanych systemem komór pionowych.

Autor kilkunastu publikacji, w tym 1 książka i patenty.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Rektora AGH. Kilkakrotnie nagradzany za pracę społeczną nad młodzieżą akademicką.

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 41, 44, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 13, 44
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 86, 91, 97, 102
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 78, [foto]