Jan Józef Mieczysław Sentek: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Jan Józef Mieczysław Sentek
| image = jsentek.jpg
| family-name = Sentek
| given-name = Jan
| additional-name = Józef Mieczysła...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1917–2005 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
| citizenship = | | citizenship = | ||
| nationality = | | nationality = | ||
| fields = maszyny przepływowe | | fields = maszyny przepływowe i energetyczne, energetyka cieplna, matematyka | ||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Nagrody resortowe II stopnia (1973, 1979) | | awards = Nagrody resortowe II stopnia (1973, 1979) i I stopnia (1982, 1987). Za udział w kampanii wrześniowej odznaczony Odznaką Grunwaldzką (1971), Medalem Zwycięstwa i Wolności (1972), Medalem „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939” (1986). Za pracę naukową i dydaktyczną w okresie powojennym otrzymał Krzyż Kawalerski OOP (1973), Odznakę Honorową „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH” (1977) i Złotą Odznakę Miasta Krakowa (1986), statuetka od Rektora „Za zasługi dla AGH” (2004). | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Jan Józef Mieczysław Sentek''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Jan Józef Mieczysław Sentek''' (1917–2005) | ||
Specjalność: maszyny przepływowe | Specjalność: maszyny przepływowe i energetyczne, energetyka cieplna, matematyka | ||
Urodził się | Urodził się w Olkuszu 1 stycznia 1917 roku. Zmarł 10 sierpnia 2005 roku. Studiował na Politechnice Lwowskiej, Politechnice Śląskiej (Wydział Mechaniczny) 1945 i Uniwersytecie Jagiellońskim (matematyka) 1952; doktorat 1959 (AGH), habilitacja 1962 (Politechnika Śląska), profesor (tytuł) 1969, prof. zwyczajny (tytuł) 1979. | ||
Przebieg pracy zawodowej: AGH: starszy asystent, adiunkt | Przebieg pracy zawodowej: AGH: starszy asystent, adiunkt 1950–1953, zastępca profesora 1953–1962, docent 1962–1969, profesor 1969–1988, kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych 1961–1988, kierownik Zawodowego i Magisterskiego Studium Wieczorowego przy Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych 1964–1969, przewodniczący Komisji Egzaminu Dyplomowego dla Zawodowego i Magisterskiego Studium Wieczorowego Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych 1965–1969, współpracownik Instytutu Maszyn Przepływowych od 1981 r. Wykładowowca Wyższej Szkoły Technicznej w Düsseldorfie w 1983 i 1985 roku. | ||
Członek Komisji Mechaniki Stosowanej, Oddział PAN | Członek Komisji Mechaniki Stosowanej, Oddział PAN w Krakowie 1968–1998, Rady Naukowej Zakładów Konstrukcyjno-Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego 1973–1976, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. | ||
Badania: podobieństwo sprężania gazów | Badania: podobieństwo sprężania gazów o różnych wykładnikach isentropy w sprężarkach promieniowych; opracowanie metody obliczania powietrznika zabezpieczającego sieć wodną przed uderzeniem hydraulicznym; matematyczne ujęcie wpływu geometrycznych parametrów promieniowych wentylatorów na poziom wytwarzanego hałasu; konstrukcja tłumika hałasu, powstającego przy odprowadzaniu pary lub gazu pod wysokim ciśnieniem do atmosfery oraz opracowanie metody jego obliczania; dobór ilości stopni sprężarki promieniowej w zależności od stosunku sprężania i wyróżnika szybkobieżności; wyprowadzenie bezwymiarowej liczby wirnika oraz podanie jej zastosowania w promieniowych sprężarkach: w badanich modelowych, w projektowaniu, w przeliczaniu chrakterystyk na inny rodzaj gazu i inną liczbę Macha oraz w ustalaniu kinematycznego podobieństwa procesu sprężania gazu o różnych wykładnikach izentropy; wyprowadzenie liczby kierownicy obok liczby wirnika i ujęcie za pomocą tych dwóch liczb bezwymiarowych podstawowych wzorów z teorii promieniowych i osiowych maszyn przepływowych; klasyfikacja promieniowych maszyn przepływowych na podstawie liczby wirnika; ustalenie obszaru maksymalnej sprawności dla osiowych i promieniowych wentylatorów w zależności od liczby wirnika i wyróżnika szybkobieżności; opracowanie metody obliczania geometrycznych parametrów promieniowych wentylatorów; ustalenie zależności hałasu generowanego przez wentylatory od liczby Reynoldsa. | ||
Działalność pozanaukowa: Centrum Wyszkolenia Kawalerii | Działalność pozanaukowa: Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu 1937–1938; trzykrotny udział w zawodach hippicznych w CWK w Grudziądzu w 1938 roku i zdobycie II dwa razy I miejsca; konsultant Huty im. T. Sendzimira 1955–1989. | ||
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, więzień | Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, więzień w obozach w Prenzlau, Neubrandenburg, Grossborn 1939–1940, przymusowe roboty na terenie Niemiec 1940–1942; więzienie przy ul. Montelupich w Krakowie 1942. | ||
Autor 120 prac, | Autor 120 prac, w tym 23 zagraniczne i 2 książki (współautor) z dziedziny maszyn i urządzeń przepływowych oraz energetyki cieplnej, referaty na wielu międzynarodowych konferencjach. Autor 70 ekspertyz dla przemysłu. Promotor 13 prac doktorskich. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. S. 637 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 nr 118/119. s. 14–15, portr. | ||
* Informator nauki polskiej 2003. T. | * Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 890 | ||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 64–65 | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 317 | ||
* Dziennik Polski 2005 | * Dziennik Polski 2005 nr 191 (17 VIII 2005). s. 12 [nekrologi] | ||
{{DEFAULTSORT:Sentek, Jan Józef Mieczysław}} | {{DEFAULTSORT:Sentek, Jan Józef Mieczysław}} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:19, 16 gru 2013
| Jan Józef Mieczysław Sentek | |
|---|---|
| Nazwisko | Sentek |
| Imię / imiona | Jan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1917–2005
|
| Dyscyplina/specjalności | maszyny przepływowe i energetyczne, energetyka cieplna, matematyka
|
| Odznaczenia i nagrody | Nagrody resortowe II stopnia (1973, 1979) i I stopnia (1982, 1987). Za udział w kampanii wrześniowej odznaczony Odznaką Grunwaldzką (1971), Medalem Zwycięstwa i Wolności (1972), Medalem „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939” (1986). Za pracę naukową i dydaktyczną w okresie powojennym otrzymał Krzyż Kawalerski OOP (1973), Odznakę Honorową „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH” (1977) i Złotą Odznakę Miasta Krakowa (1986), statuetka od Rektora „Za zasługi dla AGH” (2004). |
Prof. zw. dr hab. inż. Jan Józef Mieczysław Sentek (1917–2005)
Specjalność: maszyny przepływowe i energetyczne, energetyka cieplna, matematyka
Urodził się w Olkuszu 1 stycznia 1917 roku. Zmarł 10 sierpnia 2005 roku. Studiował na Politechnice Lwowskiej, Politechnice Śląskiej (Wydział Mechaniczny) 1945 i Uniwersytecie Jagiellońskim (matematyka) 1952; doktorat 1959 (AGH), habilitacja 1962 (Politechnika Śląska), profesor (tytuł) 1969, prof. zwyczajny (tytuł) 1979.
Przebieg pracy zawodowej: AGH: starszy asystent, adiunkt 1950–1953, zastępca profesora 1953–1962, docent 1962–1969, profesor 1969–1988, kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych 1961–1988, kierownik Zawodowego i Magisterskiego Studium Wieczorowego przy Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych 1964–1969, przewodniczący Komisji Egzaminu Dyplomowego dla Zawodowego i Magisterskiego Studium Wieczorowego Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych 1965–1969, współpracownik Instytutu Maszyn Przepływowych od 1981 r. Wykładowowca Wyższej Szkoły Technicznej w Düsseldorfie w 1983 i 1985 roku.
Członek Komisji Mechaniki Stosowanej, Oddział PAN w Krakowie 1968–1998, Rady Naukowej Zakładów Konstrukcyjno-Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego 1973–1976, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.
Badania: podobieństwo sprężania gazów o różnych wykładnikach isentropy w sprężarkach promieniowych; opracowanie metody obliczania powietrznika zabezpieczającego sieć wodną przed uderzeniem hydraulicznym; matematyczne ujęcie wpływu geometrycznych parametrów promieniowych wentylatorów na poziom wytwarzanego hałasu; konstrukcja tłumika hałasu, powstającego przy odprowadzaniu pary lub gazu pod wysokim ciśnieniem do atmosfery oraz opracowanie metody jego obliczania; dobór ilości stopni sprężarki promieniowej w zależności od stosunku sprężania i wyróżnika szybkobieżności; wyprowadzenie bezwymiarowej liczby wirnika oraz podanie jej zastosowania w promieniowych sprężarkach: w badanich modelowych, w projektowaniu, w przeliczaniu chrakterystyk na inny rodzaj gazu i inną liczbę Macha oraz w ustalaniu kinematycznego podobieństwa procesu sprężania gazu o różnych wykładnikach izentropy; wyprowadzenie liczby kierownicy obok liczby wirnika i ujęcie za pomocą tych dwóch liczb bezwymiarowych podstawowych wzorów z teorii promieniowych i osiowych maszyn przepływowych; klasyfikacja promieniowych maszyn przepływowych na podstawie liczby wirnika; ustalenie obszaru maksymalnej sprawności dla osiowych i promieniowych wentylatorów w zależności od liczby wirnika i wyróżnika szybkobieżności; opracowanie metody obliczania geometrycznych parametrów promieniowych wentylatorów; ustalenie zależności hałasu generowanego przez wentylatory od liczby Reynoldsa.
Działalność pozanaukowa: Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu 1937–1938; trzykrotny udział w zawodach hippicznych w CWK w Grudziądzu w 1938 roku i zdobycie II dwa razy I miejsca; konsultant Huty im. T. Sendzimira 1955–1989.
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 roku, więzień w obozach w Prenzlau, Neubrandenburg, Grossborn 1939–1940, przymusowe roboty na terenie Niemiec 1940–1942; więzienie przy ul. Montelupich w Krakowie 1942.
Autor 120 prac, w tym 23 zagraniczne i 2 książki (współautor) z dziedziny maszyn i urządzeń przepływowych oraz energetyki cieplnej, referaty na wielu międzynarodowych konferencjach. Autor 70 ekspertyz dla przemysłu. Promotor 13 prac doktorskich.
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. S. 637
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 nr 118/119. s. 14–15, portr.
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 890
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 64–65
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 317
- Dziennik Polski 2005 nr 191 (17 VIII 2005). s. 12 [nekrologi]