Jan Głownia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Jan_Glownia.jpg
|image=Jan_Glownia.jpg
|birth_date=14.01.1940
|birth_date=14 stycznia 1940
|birth_place=Kwaczała
|birth_place=Kwaczała
|fields=odlewnictwo
|fields=inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Stali od 1992 r.
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa (1985-2010)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
Linia 13: Linia 13:
|image_size=8832
|image_size=8832
}}
}}
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Jan Głownia''' (1940–)
Prof. dr hab. inż. '''Jan Głownia''' (1940–)


Dyscyplina/specjalności: odlewnictwo
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się w Kwaczale. Absolwent AGH (1962), dr (1971), dr hab. (1982), prof. (1992).
Urodził się 14 stycznia 1940 roku w Kwaczale w województwie małopolskim.
W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa AGH. W 1972 roku uzyskał doktorat, dr hab. 1982, profesor od 1992 roku.
 
Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów.
 
Od 1966 roku zatrudniony w AGH na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]], gdzie pracował nieprzerwanie aż do momentu przejścia na emeryturę w 2010 roku.
 
Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). W latach 1985-2010 był kierownikiem Katedry Odlewnictwa Staliwa (później Zakładu Odlewnictwa Staliwa).
 
W latach 1994-1996  pracował na pół etatu w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie, jako kierownik Zakładu Stopów Żelaza. W swojej pracy zawodowej miał ciągły kontakt z wieloma odlewniami staliwa, przygotowując nowe technologie dla przemysłu.  


W AGH od 1966 r. Adiunkt (1975), docent (1982), profesor od 1992 r. Od 1994 r. profesor Instytutu Odlewnictwa w Krakowie.
Przez 10 lat uczestniczył w pracach Międzyresortowego Problemu Badań Podstawowych, kierowanego przez Profesora Wacława Sakwę (Politechnika Śląska). Jako kierownik, prowadził wiele grantów z zakresu odlewnictwa staliwa.


Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddział w Krakowie, Sekcji Staliwa STOP (przewodniczący), The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).
Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP (przewodniczący Sekcji Staliwa), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, Komisji Odlewnictwa PAN w Katowicach, The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).


Autor 25 prac oryginalnych, 15 patentów.
Autor 168 publikacji (w tym 2 książek), 18 patentów. Promotor 5 prac doktorskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]], nagrody resortowe
[[Złoty Krzyż Zasługi]] (1987), Nagroda Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979 i 1989), Złota Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP, Odznaka NOT (dwukrotnie), nagrody Rektora AGH (wielokrotnie).


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 40: Linia 48:


==== Książki ====
==== Książki ====
 
* Kronika 60-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1945-2005. Oprac. K. Matl. Kraków 2005, s. 36, 57, 93
* Współcześni uczeni polscy. T. 1. s. 471
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 97
 
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [1998], s. 471, [foto]
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*  
* Informacje od prof. Jana Głowni


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.01.2019</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.01.2019</span>'''''


{{DEFAULTSORT:Głownia, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Głownia, Jan}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 10:44, 25 sty 2019

Jan Głownia
Jan Glownia.jpg
Nazwisko Głownia
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 14 stycznia 1940
Miejsce urodzenia Kwaczała


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa (1985-2010)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Odlewnictwa19871990

Prof. dr hab. inż. Jan Głownia (1940–)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo stopów żelaza, krystalizacja stopów

Nota biograficzna

Urodził się 14 stycznia 1940 roku w Kwaczale w województwie małopolskim.

W 1962 roku ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa AGH. W 1972 roku uzyskał doktorat, dr hab. 1982, profesor od 1992 roku.

Po ukończeniu studiów rozpoczął roczny staż w Hucie "Zabrze" a następnie pracę zawodową na stanowisku inżyniera (mistrza wytapialni). W tym czasie opublikował pierwszy artykuł na temat stosowania koksu formowanego do wytapiania żeliwa szarego w żeliwiaku (wspólnie z H. Łukaszczykiem). Po trzech i pół roku pracy w Hucie "Zabrze" w roku 1965 przeniósł się do Fabryki Obrabiarek w Kuźni Raciborskiej, gdzie przez rok pracował jako inżynier metalurg, odpowiedzialny za jakość wytwarzanego tam żeliwa, brązów i siluminów.

Od 1966 roku zatrudniony w AGH na Wydziale Odlewnictwa, gdzie pracował nieprzerwanie aż do momentu przejścia na emeryturę w 2010 roku.

Oprócz pracy dydaktycznej, przez cały ten okres prowadził badania nad usprawnieniem technologii wytapiania stali (tak węglowej jak i stopowej) oraz poprawą jakości wielu odlewów, stosowanych bezpośrednio w warunkach przemysłowych. Ponadto zabiegał o stworzenie warunków badań nad krystalizacją stali (Laboratorium Krystalizacji Stopów jako nowa jednostka dydaktyczna, którą kierował). W latach 1985-2010 był kierownikiem Katedry Odlewnictwa Staliwa (później Zakładu Odlewnictwa Staliwa).

W latach 1994-1996 pracował na pół etatu w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie, jako kierownik Zakładu Stopów Żelaza. W swojej pracy zawodowej miał ciągły kontakt z wieloma odlewniami staliwa, przygotowując nowe technologie dla przemysłu.

Przez 10 lat uczestniczył w pracach Międzyresortowego Problemu Badań Podstawowych, kierowanego przez Profesora Wacława Sakwę (Politechnika Śląska). Jako kierownik, prowadził wiele grantów z zakresu odlewnictwa staliwa.

Członek Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP (przewodniczący Sekcji Staliwa), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału PAN w Krakowie, Komisji Odlewnictwa PAN w Katowicach, The Minerals, Metals, Materials Society (USA), wiceprzewodniczący 58. Światowego Kongresu Odlewniczego (1989–91).

Autor 168 publikacji (w tym 2 książek), 18 patentów. Promotor 5 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (1987), Nagroda Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979 i 1989), Złota Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich STOP, Odznaka NOT (dwukrotnie), nagrody Rektora AGH (wielokrotnie).

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/glownia-jan-03183

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika 60-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1945-2005. Oprac. K. Matl. Kraków 2005, s. 36, 57, 93
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 97
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [1998], s. 471, [foto]

Inne

  • Informacje od prof. Jana Głowni

stan na dzień 22.01.2019