Jacek Zabierowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|death_date=11 marca 1996
|death_date=11 marca 1996
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=Górnictwo i geologia inżynierska,
|fields=górnictwo i geologia inżynierska,
|function=Prorektor d.s. studentów  (1981–1984)
|function=Prorektor AGH (1981–1984)
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Kawalerski OOP,  Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,  Złoty Krzyż Zasługi
|name=Jacek Zabierowski
|name=Jacek Zabierowski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=6561
|image_size=6561
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor d.s. studentów
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1981
|Rok_od=1981
Linia 69: Linia 37:
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1987
|Rok_od=1987
|Rok_do=1990
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1990
|Rok_do=1993
|Rok_do=1993
}}
}}
Linia 74: Linia 48:


Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 30 stycznia 1939 roku w miejscowości Kowel na Wołyniu. Zmarł 11 marca 1996 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Urodził się 30 stycznia 1939 roku w miejscowości Kowel na Wołyniu. Zmarł 11 marca 1996 roku w Krakowie.
Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 roku związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta (1967-1970), adiunkta (1970-1975) i docenta (1975-1983). Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 roku, doktora habilitowanego w 1974 roku. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 roku, prof. zw. w 1995 roku.
 
Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 roku związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta (1967-70), adiunkta (1970-75) i docenta (1975-83). Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 roku, doktora habilitowanego w 1974 roku. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 roku, prof. zw. w 1995 roku.


Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), dziekan Wydziału (1987–1993).
Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), dziekan Wydziału (1987–1993).
Linia 84: Linia 58:
Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy Uniwersytetu w Tuzli, Bośnia, Uniwersytet Techniczny, Freiberg  (1982), Wydział Górniczo-Geologiczny, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).
Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy Uniwersytetu w Tuzli, Bośnia, Uniwersytet Techniczny, Freiberg  (1982), Wydział Górniczo-Geologiczny, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).


Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN (1982-96), Komitetu Górnictwa PAN (1987-96), Krajowej Rady Energetyki (1988-91), Krajowej Rady Górnictwa (1989-91), Rady Naukowej CPPGSMiE PAN (1989-96), Międzynarodowego Zespołu ds. Informacji w zakresie ratownictwa górniczego (1988-96).
Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN (1982-1996), Komitetu Górnictwa PAN (1987-96), Krajowej Rady Energetyki (1988-1991), Krajowej Rady Górnictwa (1989-1991), Rady Naukowej CPPGSMiE PAN (1989-1996), Międzynarodowego Zespołu ds. Informacji w zakresie ratownictwa górniczego (1988-1996).


Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złóż rud).
Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złóż rud).
Linia 93: Linia 67:


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych
Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych.




== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
====Książki====
* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. W. Longa, K. Norwicz. Kraków 1997, s. 131
* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. W. Longa, K. Norwicz. Kraków 1997, s. 131
Linia 107: Linia 80:
* Pośmiertne wspomnienie o Profesorze Jacku Zabierowskim. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1996, nr 26, s. 21, [foto]
* Pośmiertne wspomnienie o Profesorze Jacku Zabierowskim. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1996, nr 26, s. 21, [foto]
* Wspomnienie o Prof. zw. dr hab. inż. Jacku Zabierowskim (1939-1996). ''Wiadomości Górnicze'' 1996, nr 4, s. 160-162  
* Wspomnienie o Prof. zw. dr hab. inż. Jacku Zabierowskim (1939-1996). ''Wiadomości Górnicze'' 1996, nr 4, s. 160-162  
==== Inne ====
* Wniosek o powołanie na stanowisko docenta w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń dr hab. inż. Jacka Zabierowskiego. [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 20.02.1975], s. 20-22
{{DEFAULTSORT:Zabierowski, Jacek }}
{{DEFAULTSORT:Zabierowski, Jacek }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 13:19, 14 wrz 2020

Jacek Zabierowski
Jacek Zabierowski.jpg
Nazwisko Zabierowski
Imię / imiona Jacek
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 30 stycznia 1939
Miejsce urodzenia Kowel
Data śmierci 11 marca 1996
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1981–1984)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19721981
ProrektorAGH19811984
DziekanWydział Górniczy19811981
DziekanWydział Górniczy19871990
DziekanWydział Górniczy19901993




Prof. zw. dr hab. inż. Jacek Zabierowski (1939–1996)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 30 stycznia 1939 roku w miejscowości Kowel na Wołyniu. Zmarł 11 marca 1996 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 roku związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa Wydziału Górniczego AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta (1967-1970), adiunkta (1970-1975) i docenta (1975-1983). Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 roku, doktora habilitowanego w 1974 roku. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 roku, prof. zw. w 1995 roku.

Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), dziekan Wydziału (1987–1993).

Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy Uniwersytetu w Tuzli, Bośnia, Uniwersytet Techniczny, Freiberg (1982), Wydział Górniczo-Geologiczny, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).

Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN (1982-1996), Komitetu Górnictwa PAN (1987-96), Krajowej Rady Energetyki (1988-1991), Krajowej Rady Górnictwa (1989-1991), Rady Naukowej CPPGSMiE PAN (1989-1996), Międzynarodowego Zespołu ds. Informacji w zakresie ratownictwa górniczego (1988-1996).

Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złóż rud).

Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.

Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych


Źródła do biogramu

Książki

  • Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. W. Longa, K. Norwicz. Kraków 1997, s. 131
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 119
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 408-409, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 790, [foto]

Artykuły

  • Pośmiertne wspomnienie o Profesorze Jacku Zabierowskim. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996, nr 26, s. 21, [foto]
  • Wspomnienie o Prof. zw. dr hab. inż. Jacku Zabierowskim (1939-1996). Wiadomości Górnicze 1996, nr 4, s. 160-162

Inne

  • Wniosek o powołanie na stanowisko docenta w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń dr hab. inż. Jacka Zabierowskiego. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 20.02.1975], s. 20-22