Józef Nizioł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Nizioł
|family-name=Nizioł
|given-name=Józef
|given-name=Józef
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab.
|honorific-prefix=Prof. dr hab.
|image=Jozef_Niziol.jpg
|image=Jozef_Niziol.jpg
|birth_date=2 marca 1938
|birth_date=2 marca 1938
|birth_place=Krzemienica
|birth_place=Krzemienica
|death_date=23 stycznia 2021
|death_date=26 stycznia 2021
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=mechanika, dynamika maszyn, mechanika teoretyczna, mechanika techniczna, wibroizolacja
|fields=mechanika, dynamika maszyn, mechanika teoretyczna, mechanika techniczna, wibroizolacja
Linia 16: Linia 16:
|image_size=13938
|image_size=13938
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Józef Nizioł''' (1938-2021)
Prof. dr hab. '''Józef Nizioł''' (1938-2021)


Dyscyplina/specjalności: mechanika, dynamika maszyn, mechanika teoretyczna, mechanika techniczna, wibroizolacja
Dyscyplina/specjalności: mechanika, dynamika maszyn, mechanika teoretyczna, mechanika techniczna, wibroizolacja
Linia 22: Linia 22:
== Nota biograficzna ==  
== Nota biograficzna ==  


Urodził się 2 marca 1938 roku w Krzemienicy koło Łańcuta. Zmarł 23 stycznia 2021 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się 2 marca 1938 roku w Krzemienicy koło Łańcuta. Zmarł 26 stycznia 2021 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dr — Politechnika Krakowska 1966, dr habilitowany — Politechnika Krakowska 1975, prof. (tytuł) — 1981, prof. zwyczajny — 1987.  
W 1961 roku ukończył studia matematyczne na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę magisterską "Pierwszy problem dyfuzji" napisał pod kierunkiem prof. Mirosława Krzyżańskiego.


Prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, dyrektor Międzywydziałowego Instytutu Fizyki PK, prorektor PK w latach 1981–1990, rektorem PK w latach 1990–1996. Członek Senatu PK od 1978 roku.
W 1966 roku na podstawie pracy "Nieliniowe probablistyczne metody analizy drgań elementów konstrukcyjnych" przedstawionej w Politechnice Krakowskiej uzyskał stopień doktora. Tam też w 1975 roku na podstawie rozprawy "Dynamika żyroskopów ze szczególnym uwzględnieniem żyroskopu całkującego w nieliniowym ujęciu deterministycznym i probabilistycznym" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


Wybitny specjalista z zakresu szeroko pojętej mechaniki nieliniowej, w tym drgań układów materialnych w ujęciu probabilistycznym. Posiada duże osiągnięcia w kształceniu kadr naukowych. Autor lub współautor ponad 170 publikacji, w tym 10 monografii, podręczników i skryptów. Promotor 21 rozpraw doktorskich.
W 1981 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1987 roku otrzymał tytuł profesora.
 
Prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, dyrektor Międzywydziałowego Instytutu Fizyki PK, prorektor PK w latach 1981–1990, rektor PK w latach 1990–1996. Członek Senatu PK od 1978 roku.
 
Wybitny specjalista z zakresu szeroko pojętej mechaniki nieliniowej, w tym drgań układów materialnych w ujęciu probabilistycznym. Posiadał duże osiągnięcia w kształceniu kadr naukowych. Autor lub współautor ponad 170 publikacji, w tym 10 monografii, podręczników i skryptów. Promotor 21 rozpraw doktorskich.


Członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego VI kadencji. Członek Komitetu Mechaniki PAN od 1977 roku oraz członek korespondent PAU od 1992 roku i przewodniczący sekcji Teorii Budowy i Eksploatacji Maszyn Międzywydziałowej Komisji Nauk Technicznych PAU. Członek zagraniczny Inżynierskiej Akademii Nauk Federacji Rosyjskiej oddział Mechanika i Budowa Maszyn od 1995 roku.  
Członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego VI kadencji. Członek Komitetu Mechaniki PAN od 1977 roku oraz członek korespondent PAU od 1992 roku i przewodniczący sekcji Teorii Budowy i Eksploatacji Maszyn Międzywydziałowej Komisji Nauk Technicznych PAU. Członek zagraniczny Inżynierskiej Akademii Nauk Federacji Rosyjskiej oddział Mechanika i Budowa Maszyn od 1995 roku.  


Doktor Honoris Causa Państwowego Chemiczno-Technologicznego Uniwersytetu w Iwanowie (Federacja Rosyjska) (1994), w 2008 roku Politechniki Krakowskiej, 2009 roku został profesorem honorowym Politechniki Warszawskiej.  
Doktor Honoris Causa Państwowego Chemiczno-Technologicznego Uniwersytetu w Iwanowie (Federacja Rosyjska) (1994) oraz Politechniki Krakowskiej (2008). Profesor honorowy Politechniki Warszawskiej (2009).  


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Linia 44: Linia 48:
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 148-149, [foto]
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 148-149, [foto]
* Informator Nauki Polskiej 2003. T. 4A : ludzie nauki A-O. Warszawa 2003, s. 687
* Informator Nauki Polskiej 2003. T. 4A : ludzie nauki A-O. Warszawa 2003, s. 687
* Wpływ wibracji na otoczenie : XVI sympozjum : 22-23 września 2022 : rozszerzone streszczenia. Marek S. Kozień (red.). Kraków 2022, s. [7], [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 302, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 302, [foto]


Aktualna wersja na dzień 08:55, 28 wrz 2022

Józef Nizioł
Jozef Niziol.jpg
Nazwisko Nizioł
Imię / imiona Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 2 marca 1938
Miejsce urodzenia Krzemienica
Data śmierci 26 stycznia 2021
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mechanika, dynamika maszyn, mechanika teoretyczna, mechanika techniczna, wibroizolacja


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2006
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitny wkład w rozwój mechaniki, głównie teorii drgań mechanicznych oraz za wkład w rozwój kadr naukowych Akademii Górniczo-Hutniczej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. Józef Nizioł (1938-2021)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, dynamika maszyn, mechanika teoretyczna, mechanika techniczna, wibroizolacja

Nota biograficzna

Urodził się 2 marca 1938 roku w Krzemienicy koło Łańcuta. Zmarł 26 stycznia 2021 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1961 roku ukończył studia matematyczne na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę magisterską "Pierwszy problem dyfuzji" napisał pod kierunkiem prof. Mirosława Krzyżańskiego.

W 1966 roku na podstawie pracy "Nieliniowe probablistyczne metody analizy drgań elementów konstrukcyjnych" przedstawionej w Politechnice Krakowskiej uzyskał stopień doktora. Tam też w 1975 roku na podstawie rozprawy "Dynamika żyroskopów ze szczególnym uwzględnieniem żyroskopu całkującego w nieliniowym ujęciu deterministycznym i probabilistycznym" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1981 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1987 roku otrzymał tytuł profesora.

Prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, dyrektor Międzywydziałowego Instytutu Fizyki PK, prorektor PK w latach 1981–1990, rektor PK w latach 1990–1996. Członek Senatu PK od 1978 roku.

Wybitny specjalista z zakresu szeroko pojętej mechaniki nieliniowej, w tym drgań układów materialnych w ujęciu probabilistycznym. Posiadał duże osiągnięcia w kształceniu kadr naukowych. Autor lub współautor ponad 170 publikacji, w tym 10 monografii, podręczników i skryptów. Promotor 21 rozpraw doktorskich.

Członek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego VI kadencji. Członek Komitetu Mechaniki PAN od 1977 roku oraz członek korespondent PAU od 1992 roku i przewodniczący sekcji Teorii Budowy i Eksploatacji Maszyn Międzywydziałowej Komisji Nauk Technicznych PAU. Członek zagraniczny Inżynierskiej Akademii Nauk Federacji Rosyjskiej oddział Mechanika i Budowa Maszyn od 1995 roku.

Doktor Honoris Causa Państwowego Chemiczno-Technologicznego Uniwersytetu w Iwanowie (Federacja Rosyjska) (1994) oraz Politechniki Krakowskiej (2008). Profesor honorowy Politechniki Warszawskiej (2009).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Zesłańców Sybiru, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal 65-lecia Sybiraków, Medal Hugo Steinhausa z okazji 60-lecia działalności Polskiego Towarzystwa Matematycznego i XIII Zjazdu Matematyków Polskich, Medal Ochrony Walk i Męczeństwa, Złoty Medal 50-lecia Politechniki Krakowskiej, Honorową i Złotą Odznakę Politechniki Krakowskiej, Nagrodę im. Profesora Zbigniewa Engela „Profesor – Senior”.

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 148-149, [foto]
  • Informator Nauki Polskiej 2003. T. 4A : ludzie nauki A-O. Warszawa 2003, s. 687
  • Wpływ wibracji na otoczenie : XVI sympozjum : 22-23 września 2022 : rozszerzone streszczenia. Marek S. Kozień (red.). Kraków 2022, s. [7], [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 302, [foto]

Artykuły

  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 26.04.2006], s. 74

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Józef_Nizioł&oldid=72328”