Józef Marian Morozewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 66: | Linia 66: | ||
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937, s. 15–17 | * Akademia Nauk Technicznych 1933–1937, s. 15–17 | ||
* Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004, s. 16, 67 | |||
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964), s. 151–154 | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964), s. 151–154 | ||
=== Artykuły === | === Artykuły === | ||
Wersja z 10:37, 11 wrz 2014
| Józef Marian Morozewicz | |
|---|---|
| Nazwisko | Morozewicz |
| Imię / imiona | Józef |
| Tytuły / stanowiska | Prof. mgr |
| Data urodzenia | 27 marca 1865 |
| Miejsce urodzenia | Rzędziany |
| Data śmierci | 12 czerwca 1941 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | petrografia, mineralogia |
| Pełnione funkcje | Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej i jej pierwszy Kierownik (1912–1921) |
| Wydział | Komitet Organizacyjny AG
|
| Odznaczenia i nagrody | Liczne odznaczenia krajowe i zagraniczne |
Prof. mgr Józef Marian Morozewicz (1865–1941)
Specjalność: petrografia, mineralogia
Życiorys
Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.
Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 r. za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.
W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcele budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918). W uznaniu zasług w 1932 r. Politechnika Warszawska nadała mu tytuł doktora honoris causa nauk technicznych.
Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.
Bibliografia
Książki
- Akademia Nauk Technicznych 1933–1937, s. 15–17
- Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004, s. 16, 67
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964), s. 151–154
Artykuły
- BIP 1994 nr 5, s. 6.