Józef Marian Morozewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 52: Linia 52:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.  
Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.
 
Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 r. za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.
Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 r. za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.


Linia 59: Linia 60:
Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.
Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.


Źródło:
== Bibliografia ==
* BIP 1994 nr 5. s. 6
* BIP 1994 nr 5. s. 6
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 15–17
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 15–17

Wersja z 08:52, 11 wrz 2014

Józef Marian Morozewicz
Jozef Morozewicz.jpg
Nazwisko Morozewicz
Imię / imiona Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr
Data urodzenia 27 marca 1865
Miejsce urodzenia Rzędziany
Data śmierci 12 czerwca 1941
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności petrografia, mineralogia
Pełnione funkcje Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG i jej pierwszy Kierownik (1912–1921)
Wydział Komitet Organizacyjny AG


Odznaczenia i nagrody Liczne odznaczenia krajowe i zagraniczne

Prof. dr Józef Morozewicz (1865–1941)

Specjalność: petrografia, mineralogia

Życiorys

Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.

Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 r. za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.

W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcele budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918). W uznaniu zasług w 1932 r. Politechnika Warszawska nadała mu tytuł doktora honoris causa nauk technicznych.

Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.

Bibliografia

  • BIP 1994 nr 5. s. 6
  • Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 15–17
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 151–154
  • Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004. S. 16, 67