Józef Marian Morozewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Józef Marian Morozewicz
Nazwisko	Morozewicz
Imię / imiona	Józef
Tytuły / stanowiska	Prof. dr
Data urodzenia	27 marca 1865
Miejsce urodzenia	Rzędziany
Data śmierci	12 czerwca 1941
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	petrografia, mineralogia
Pełnione funkcje	Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG i jej pierwszy Kierownik (1912–1921)
Wydział	Komitet Organizacyjny AG ;
Odznaczenia i nagrody	Liczne odznaczenia krajowe i zagraniczne

Wersja z 12:07, 10 wrz 2014

Prof. dr Józef Morozewicz (1865–1941)

Specjalność: petrografia, mineralogia

Życiorys

Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie. Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 r. za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.

W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcele budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918). W uznaniu zasług w 1932 r. Politechnika Warszawska nadała mu tytuł doktora honoris causa nauk technicznych.

Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.

Źródło:

BIP 1994 nr 5. s. 6
Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 15–17
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 151–154
Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004. S. 16, 67

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 |honorific-prefix=Prof. dr
 |image=Jozef_Morozewicz.jpg
-|birth_date=1865
+|birth_date=27 marca 1865
 |birth_place=Rzędziany
-|death_date=1941
+|death_date=12 czerwca 1941
 |death_place=Warszawa
 |fields=petrografia, mineralogia
 |function=Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG i jej pierwszy Kierownik (1912–1921)
 |faculty=Komitet Organizacyjny AG
-|awards=Liczne odznaczenia krajowe i zagraniczne.
+|awards=Liczne odznaczenia krajowe i zagraniczne
 |name=Józef Morozewicz
 |honorific-suffix=
@@ Linia 51: / Linia 51: @@
 Specjalność: petrografia, mineralogia
-Urodził się 27 marca 1865 roku we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina, zmarł 12 czerwca 1941 roku w Warszawie. Ukończył Wydział Matematyczno-Przyrodniczy na UW. W r. 1889 za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z UJ. Profesor UJ. W uznaniu zasług dla UJ otrzymał w 1910 r. tytuł doktora filozofii honoris causa.
+== Życiorys ==
+Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.
+Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 r. za pracę o granitach Wołynia i Tatr otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Od 1904 r. związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.
-W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego AG. Wygłosił pierwsze wykłady z mineralogii. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył sie o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również w 1918 r. organizatorem i dyrektorem Państwowego Inst. Geologicznego. W uznaniu zasług w 1932 r. Politechnika Warszawska nadała mu tytuł doktora honoris causa nauk technicznych.
+W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcele budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918). W uznaniu zasług w 1932 r. Politechnika Warszawska nadała mu tytuł doktora honoris causa nauk technicznych.
 Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.