Józef Marian Morozewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 46 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Warszawa
|death_place=Warszawa
|fields=petrografia, mineralogia
|fields=petrografia, mineralogia
|function=Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG i jej pierwszy Kierownik (1912–1921)
|function=Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG
|faculty=Komitet Organizacyjny AG
|faculty=Komitet Organizacyjny AG
|awards=Liczne odznaczenia krajowe i zagraniczne
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Polonia Restituta
|name=Józef Morozewicz
|name=Józef Morozewicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=12175
|image_size=12175
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. '''Józef Marian Morozewicz''' (1865–1941)
Prof. zw. '''Józef Marian Morozewicz''' (1865–1941)


Specjalność: petrografia, mineralogia
Dyscyplina/specjalności: petrografia, mineralogia


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 27 marca 1865 r. we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 r. w Warszawie.
Urodził się 27 marca 1865 roku we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.


Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1889 r. uzyskał tytuł magistra mineralogii i geologii. W tym samym roku, za pracę o granitach Wołynia i Tatr, otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 r. zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. W latach 1904-1919 związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 r. otrzymał tytuł doktora filozofii honoris causa.
Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1889 roku uzyskał tytuł magistra mineralogii i geologii. W tym samym roku, za pracę o granitach Wołynia i Tatr, otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 roku zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. W latach 1904-1919 związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa.
 
 
W 1912 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcele budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918). W uznaniu zasług w 1932 r. Politechnika Warszawska nadała mu tytuł doktora honoris causa nauk technicznych.


W 1912 roku stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcelę budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918).


Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.
Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.


Członek PAU (od 1918 roku), członek zwyczajny PAN i Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, członek honorowy Rumuńskiej Akademii Nauk (od 1928 roku), członek towarzystw naukowych w Petersburgu, Wiedniu, Paryżu i Waszyngtonie.
Doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz doktor nauk technicznych honoris causa Politechniki Warszawskiej.


Członek Polskiej Akademii Umiejętności (od 1918 r.), członek honorowy Rumuńskiej Akademii Nauk (od 1928 r.), członek towarzystw naukowych w Petersburgu, Wiedniu, Paryżu i Waszyngtonie.
8 kwietnia 2019 roku w budynku głównym AGH odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Profesorowi.


== Bibliografia ==
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Polonia Restituta]], inne


=== Książki ===
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937, s. 15–17
* Encyklopedia Krakowa. Red. prowadzący A. H. Stachowski. Kraków 2000, s. 628
* Józef Morozewicz - mineralog, przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 99-105
* Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 36-38, [foto] [Józef Morozewicz (1865-1941), oprac. Wiesław Heflik]
* Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 143-144, [foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 120
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 87-88
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s.116
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 238, [foto]
* Wójcik Z.: Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004, s. 16, 19, 67
* Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 12, 50-51, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 151-154, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)


* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937. s. 15–17.
==== Artykuły ====
* Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004. s. 16, 19, 67.
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. s. 151–154.
* Heflik W., Dumańska-Słowik M.: W 145-tą rocznicę urodzin Józefa Morozewicza (1865-1941). ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 26, s. 22-23, [foto]
* Krzysztoforska B., Wójcik Z.: Materiały do bibliografii naukowej Józefa Morozewicza. ''Prace Muzeum Ziemi'' 1977, z. 27, s. 97-137
* Małkowski S.: Józef Morozewicz 1865-1941. ''Rocznik  Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949 T. 19, z. 1, s. 55-61, [foto]
* Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości.''Prace Muzeum Ziemi" 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]
* Sieński H.: Profesor Józef Morozewicz: tablice - pamięć wiecznie żywa - część 71. ''Biuletyn AGH'' 2019, nr 142, s. 19-22, [foto]
* Szewczyk W.: Wyjątkowa wystawa i tablice pamiątkowe. ''Biuletyn AGH'' 2019, nr 136, s. 26, [foto]


=== Artykuły ===
====Inne====


* BIP 1994 nr 5, s. 6.
* Józef Morozewicz - Portal CBDG - Państwowy Instytut Geologiczny. [online] [przeglądany 7.03.2019]. Dostępny w:http://geoportal.pgi.gov.pl/portal/page/portal/muzeum/historia/poczet/morozewicz


{{DEFAULTSORT:Morozewicz, Józef }}
{{DEFAULTSORT:Morozewicz, Józef }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 13:20, 5 paź 2020

Józef Marian Morozewicz
Jozef Morozewicz.jpg
Nazwisko Morozewicz
Imię / imiona Józef Marian
Tytuły / stanowiska Prof. zw.
Data urodzenia 27 marca 1865
Miejsce urodzenia Rzędziany
Data śmierci 12 czerwca 1941
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności petrografia, mineralogia
Pełnione funkcje Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG
Wydział Komitet Organizacyjny AG


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Polonia Restituta

Prof. zw. Józef Marian Morozewicz (1865–1941)

Dyscyplina/specjalności: petrografia, mineralogia

Nota biograficzna

Urodził się 27 marca 1865 roku we wsi Rzędziany nad Narwią w okolicy Tykocina. Zmarł 12 czerwca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Studiował botanikę, a następnie krystalografię, mineralogię i petrografię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1889 roku uzyskał tytuł magistra mineralogii i geologii. W tym samym roku, za pracę o granitach Wołynia i Tatr, otrzymał stopień naukowy kandydata nauk przyrodniczych i złoty medal. W 1897 roku zajął stanowisko państwowego geologa w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. W latach 1904-1919 związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego. W uznaniu zasług dla UJ w 1910 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa.

W 1912 roku stanął na czele komitetu organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie. Przy jego czynnym udziale opracowano pierwsze programy studiów, zapewniono parcelę budowlaną, sporządzono plany budowy oraz zapoczątkowano budowę gmachu przy Alei Mickiewicza 30. Pomimo wielu trudności pracę organizacyjną doprowadził do końca. W latach późniejszych troszczył się o rozwój w Akademii dyscyplin geologicznych. Był również organizatorem i dyrektorem Państwowego Instytutu Geologicznego (1918).

Jest autorem ok. 150 prac naukowych i podręczników, skryptów, recenzji, krytyk, komunikatów i notek naukowych, publikowanych w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim. Niektóre z nich weszły do ogólnoświatowej literatury mineralogiczno-petrograficznej.

Członek PAU (od 1918 roku), członek zwyczajny PAN i Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, członek honorowy Rumuńskiej Akademii Nauk (od 1928 roku), członek towarzystw naukowych w Petersburgu, Wiedniu, Paryżu i Waszyngtonie. Doktor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz doktor nauk technicznych honoris causa Politechniki Warszawskiej.

8 kwietnia 2019 roku w budynku głównym AGH odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Profesorowi.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Polonia Restituta, inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. Warszawa 1937, s. 15–17
  • Encyklopedia Krakowa. Red. prowadzący A. H. Stachowski. Kraków 2000, s. 628
  • Józef Morozewicz - mineralog, przewodniczący Komitetu Organizacyjnego AG. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 99-105
  • Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 36-38, [foto] [Józef Morozewicz (1865-1941), oprac. Wiesław Heflik]
  • Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 143-144, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 120
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 87-88
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s.116
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 238, [foto]
  • Wójcik Z.: Józef Morozewicz uczony i współorganizator Akademii Górniczej w Krakowie. Kraków 2004, s. 16, 19, 67
  • Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 12, 50-51, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 151-154, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
  • Heflik W., Dumańska-Słowik M.: W 145-tą rocznicę urodzin Józefa Morozewicza (1865-1941). Biuletyn AGH 2010, nr 26, s. 22-23, [foto]
  • Krzysztoforska B., Wójcik Z.: Materiały do bibliografii naukowej Józefa Morozewicza. Prace Muzeum Ziemi 1977, z. 27, s. 97-137
  • Małkowski S.: Józef Morozewicz 1865-1941. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1949 T. 19, z. 1, s. 55-61, [foto]
  • Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości.Prace Muzeum Ziemi" 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]
  • Sieński H.: Profesor Józef Morozewicz: tablice - pamięć wiecznie żywa - część 71. Biuletyn AGH 2019, nr 142, s. 19-22, [foto]
  • Szewczyk W.: Wyjątkowa wystawa i tablice pamiątkowe. Biuletyn AGH 2019, nr 136, s. 26, [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Józef_Marian_Morozewicz&oldid=55778”