Ignacy Mościcki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Mościcki | |||
| family-name = Mościcki | |given-name=Ignacy | ||
| given-name = Ignacy | |honorific-prefix=Prof. | ||
| | |image=Ignacy_Moscicki.jpg | ||
| | |birth_date=1 grudnia 1867 | ||
| | |birth_place=Mierzanów | ||
| | |death_date=2 października 1946 | ||
| | |death_place=Versoix (Szawajcaria) | ||
| | |fields=chemia, polityka | ||
| | |function=Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926–1939 | ||
| | |dhc_year=1934 | ||
| | |dhc_reason=za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii | ||
| | |name=Ignacy Mościcki | ||
| | |honorific-suffix= | ||
| | |native_name= | ||
| | |native_name_lang= | ||
| | |image_size=8132 | ||
| | |alt= | ||
| | |caption= | ||
| | |resting_place= | ||
| | |resting_place_coordinates= | ||
| | |other_names= | ||
| | |residence= | ||
| | |citizenship= | ||
| | |nationality= | ||
| workplaces = | |workplaces= | ||
| alma_mater = | |alma_mater= | ||
| thesis_title = | |thesis_title= | ||
| thesis_url = | |thesis_url= | ||
| thesis_year = | |thesis_year= | ||
| doctoral_advisor = | |doctoral_advisor= | ||
| academic_advisors = | |academic_advisors= | ||
| doctoral_students = | |doctoral_students= | ||
| notable_students = | |notable_students= | ||
| known_for = | |known_for= | ||
| varia = | |varia= | ||
| author_abbrev_bot = | |author_abbrev_bot= | ||
| author_abbrev_zoo = | |author_abbrev_zoo= | ||
| influences = | |influences= | ||
| influenced | |influenced= | ||
|signature= | |||
| signature = | |signature_alt= | ||
| signature_alt = | |website= | ||
| website = | |footnotes= | ||
| footnotes = | |spouse= | ||
| spouse = | |children= | ||
| children = | |||
}} | }} | ||
Prof. '''Ignacy Mościcki''' (1867–1946) | Prof. '''Ignacy Mościcki''' (1867–1946) | ||
| Linia 54: | Linia 51: | ||
Specjalność: chemia, polityka | Specjalność: chemia, polityka | ||
Urodził się w Mierzanowie ( | == Życiorys == | ||
Urodził się w 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie (powiat Ciechanów). Zmarł 2 października 1946 r. w Versoix pod Genewą. | |||
W latach | W latach 1887–1891 studiował na politechnice w Rydze, gdzie m. in. organizował polskie kółka oświatowe. Zagrożony aresztowaniem za działalność niepodległościową wyjechał do Londynu (1892), gdzie pracował i jednocześnie uczył się w Technical College Finsbury do 1897 r. | ||
W latach 1897–1912 przebywał w Szwajcarii, gdzie początkowo był asystentem prof. J. Wierusza-Kowalskiego i zajmował się problemami chemii nieorganicznej, zwłaszcza elektrochemii; współpracował z wieloma zakładami chemicznymi. W 1912 r. wrócił do Galicji, gdzie objął Katedrę Chemii Fizycznej i Elektrochemii w Szkole Politechnicznej we Lwowie. | |||
W 1916 r. zorganizował Instytut Badań Naukowych i Technicznych „Matan” we Lwowie, a w latach 1917–1922 współpracował z krajowym przemysłem naftowym. W 1922 r. został mianowany dyrektorem fabryki związków azotowych w Chorzowie, którą uruchomił pomimo opuszczenia jej przez personel niemiecki. | |||
W 1925 roku został wybrany rektorem Politechniki Lwowskiej; od tego roku kierował również Katedrą Elektrochemii Technicznej Politechniki Warszawskiej. | |||
W latach 1901-1912 opracował, a następnie udoskonalił przemysłowe metody otrzymywania kwasu azotowego z powietrza przez syntezę tlenków azotu w łuku elektrycznym. Zaprojektował, wybudował i uruchomił kilka fabryk kwasu azotowego w Szwajcarii. Współautor wielu metod i urządzeń do rafinacji ropy naftowej. Z jego inicjatywy powstały zakłady chemiczne w Mościcach koło Tarnowa. | |||
* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Warszawa 1996. | |||
W latach 1926–1939 objął urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Po śmierci J. Piłsudskiego w 1935 r. był przywódcą tzw. grupy zamkowej obozu sanacyjnego. Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. internowany w Rumunii prerogatywy prezydenckie przekazał W. Raczkiewiczowi. Dzięki interwencjom dyplomatycznym przeniósł się w grudniu 1939 r. do Szwajcarii, gdzie przebywał do śmierci. Prochy Mościckiego sprowadzono do kraju w 1993 r. | |||
== Bibliografia == | |||
== Książki == | |||
* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna i Reklamowo-Handlowa "Adam", 1996, s. 245–246 | |||
* Stomma L., Poczet polityków polskich XX wieku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, 2000, s. 177. | |||
Wersja z 11:08, 11 wrz 2014
| Ignacy Mościcki | |
|---|---|
| Nazwisko | Mościcki |
| Imię / imiona | Ignacy |
| Tytuły / stanowiska | Prof. |
| Data urodzenia | 1 grudnia 1867 |
| Miejsce urodzenia | Mierzanów |
| Data śmierci | 2 października 1946 |
| Miejsce śmierci | Versoix (Szawajcaria) |
| Dyscyplina/specjalności | chemia, polityka |
| Pełnione funkcje | Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926–1939
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1934 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii |
Prof. Ignacy Mościcki (1867–1946)
Specjalność: chemia, polityka
Życiorys
Urodził się w 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie (powiat Ciechanów). Zmarł 2 października 1946 r. w Versoix pod Genewą.
W latach 1887–1891 studiował na politechnice w Rydze, gdzie m. in. organizował polskie kółka oświatowe. Zagrożony aresztowaniem za działalność niepodległościową wyjechał do Londynu (1892), gdzie pracował i jednocześnie uczył się w Technical College Finsbury do 1897 r.
W latach 1897–1912 przebywał w Szwajcarii, gdzie początkowo był asystentem prof. J. Wierusza-Kowalskiego i zajmował się problemami chemii nieorganicznej, zwłaszcza elektrochemii; współpracował z wieloma zakładami chemicznymi. W 1912 r. wrócił do Galicji, gdzie objął Katedrę Chemii Fizycznej i Elektrochemii w Szkole Politechnicznej we Lwowie.
W 1916 r. zorganizował Instytut Badań Naukowych i Technicznych „Matan” we Lwowie, a w latach 1917–1922 współpracował z krajowym przemysłem naftowym. W 1922 r. został mianowany dyrektorem fabryki związków azotowych w Chorzowie, którą uruchomił pomimo opuszczenia jej przez personel niemiecki.
W 1925 roku został wybrany rektorem Politechniki Lwowskiej; od tego roku kierował również Katedrą Elektrochemii Technicznej Politechniki Warszawskiej.
W latach 1901-1912 opracował, a następnie udoskonalił przemysłowe metody otrzymywania kwasu azotowego z powietrza przez syntezę tlenków azotu w łuku elektrycznym. Zaprojektował, wybudował i uruchomił kilka fabryk kwasu azotowego w Szwajcarii. Współautor wielu metod i urządzeń do rafinacji ropy naftowej. Z jego inicjatywy powstały zakłady chemiczne w Mościcach koło Tarnowa.
W latach 1926–1939 objął urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Po śmierci J. Piłsudskiego w 1935 r. był przywódcą tzw. grupy zamkowej obozu sanacyjnego. Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. internowany w Rumunii prerogatywy prezydenckie przekazał W. Raczkiewiczowi. Dzięki interwencjom dyplomatycznym przeniósł się w grudniu 1939 r. do Szwajcarii, gdzie przebywał do śmierci. Prochy Mościckiego sprowadzono do kraju w 1993 r.
Bibliografia
Książki
- Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna i Reklamowo-Handlowa "Adam", 1996, s. 245–246
- Stomma L., Poczet polityków polskich XX wieku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, 2000, s. 177.